Δευτέρα 31 Δεκεμβρίου 2012

Παλιές ακουαρέλες

Δεν ξέρω πως, σήμερα, τελευταία μέρα του χρόνου, μου ήρθε και ξεφύλλισα κάτι ακουαρέλες που έχω κρατήσει από το μάθημα των καλλιτεχνικών στο γυμνάσιο.

Με τη ζωγραφική είχα πάντα μία διφορούμενη σχέση. Την συμπαθούσα πολύ την καθηγήτρια που είχαμε, μου έχει μείνει κάτι που είχε πει, σκοπός του μαθήματος αυτού δεν είναι να βγείτε φιλότεχνοι αλλά καλλιτέχνες, μάλλον όμως δοκίμαζα την υπομονή της, αφού από τεμπελιά ζήτημα αν έκανα τα μισά από όσα μας έβαζε! Παρ'όλα αυτά, είχα πάντα 16-17 και είχαν βάλει την ζωγραφιά που βάζω εδώ στην Χριστουγεννιάτικη έκθεση του σχολείου! Η χρονιά που φεύγει με βρήκε αρκετές φορές να ζωγραφίζω με το στυλό, κυρίως σε στιγμές απελπιστικής βαρεμάρας ως θαλαμοφύλακας..

Ίσως πάλι οι χρονιές που περνάνε να είναι σαν τις ζωγραφιές πάνω στο κάθε φύλλο της ακουαρέλας. Άλλες όμορφες, χωρίς πολλά ψεγάδια, άλλες δεν βγαίνουν και τόσο καλές, έχουν πολλές μουτζούρες τελικά, άλλες πάλι είναι μισοτελειωμένες, αφήνουν εκκρεμότητες ανοιχτές. Κάποιες είναι πολύχρωμες, κάποιες άλλες ασπρόμαυρες. Κάποιες έχουν πολλά πρόσωπα, άλλες είναι αφηρημένη τέχνη και κάποιες απεικονίζουν νεκρές φύσεις. Όλες όμως έχουν μέσα τους κάτι από αυτόν που τις ζωγράφισε.

Σε λίγο ξεκινάμε από την αρχή, καινούργιο, λευκό φύλλο. Εύχομαι ολόψυχα το αποτέλεσμα να μας γεμίσει όλους ικανοποίηση και χαρά!

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΜΕ Ο,ΤΙ ΠΟΘΕΙ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ! 2013!!!


Τρίτη 25 Δεκεμβρίου 2012

Χριστουγεννιάτικο

Τελικά εκείνο το βίντεο που έλεγα θα έρθει από το νέο έτος, μαζί με κάποιες αλλαγές που σκέφτομαι στα του blog..

Για την ώρα, εύχομαι χρόνια πολλά σε όλους, καλά Χριστούγεννα και ό, τι καλύτερο για το νέο έτος! Και αν το μέλι γίνεται ξύδι κάποιες φορές, δεν πειράζει, μέσα στη ζωή είναι όλα! Καλά να περάσετε τις μέρες αυτές και μακάρι το μήνυμα του Ιησού που γεννήθηκε σήμερα να φωτίζει τις καρδιές όλων!


Τετάρτη 12 Δεκεμβρίου 2012

Matilda

Σκεφτόμουν ότι ήρθε η ώρα να ανεβάσω εκείνο το βίντεο με θέμα Asperger και στρατός. Επειδή όμως έχω καιρό να αναφερθώ στο θέμα, ξεκινάω με λίγη προθέρμανση.

Matilda είναι ο τίτλος μίας ταινίας του 1996 με τον Danny DeVito η οποία αναφέρεται σε ένα κοριτσάκι παιδί-θαύμα το οποίο αντιμετωπίζει προβλήματα με την οικογένεια του και την διευθύντρια του σχολείου του. Είναι βασισμένη σε ένα βιβλίο του Βρεττανού συγγραφέα Roald Dahl. Περισσότερες λεπτομέρειες εδώ.

Είναι από τις αγαπημένες μου ταινίες. Οκ, σίγουρα είναι φαντασίας και έχει το στοιχείο της υπερβολής. Μπορεί όμως να μην είμαι τόσο τρελή ιδιοφυΐα, ούτε να έχω τηλεκινητικές δυνάμεις, ούτε να μου αρέσει τόσο το διάβασμα, τις προάλλες που την έβλεπα όμως κατάλαβα ξαφνικά ότι ένας από τους λόγους που μου αρέσει είναι γιατί σε κάποια σημεία με αντιπροσωπεύει. Την αίσθηση του διαφορετικού από την υπόλοιπη οικογένεια, τους άσχημους χειρισμούς..

Ακολουθεί ένα μικρό σχετικό απόσπασμα (αν δεν εμφανιστούν αυτόματα, πατήστε εμφάνιση υπότιτλων κάτω δεξιά):


Όσοι θέλουν μπορούν να την βρουν ολόκληρη. Δεν θα πω παραπάνω, διότι τόσο καλά που πάει το blog, μόνο να έχω προβλήματα με πνευματικά δικαιώματα μου έλειπε!

Καληνύχτα σε όλους!

Πέμπτη 6 Δεκεμβρίου 2012

Δύσεις

Ο τίτλος μπορεί να φαντάζει λίγο αρνητικός, όμως δεν είναι έτσι. Ξαφνικά συνειδητοποίησα ότι τον τελευταίο καιρό έχω φωτογραφίσει πολλές δύσεις ενώ οι φωτογραφίες που έβαλα στην προηγούμενη εγγραφή ήταν η πρώτες μετά από μήνες, το είχα παρατήσει λίγο και λόγω στρατού. Είπα λοιπόν να το συνεχίσω και να κάνω μία καθαρά φωτογραφική εγγραφή. Όσες έχουν μόνο ημερομηνία είναι από την ταράτσα του σπιτιού μου στο Παλαιό Φάληρο, στις υπόλοιπες θα αναφέρεται και τόπος, με click μεγαλώνουν..

 
3/11/2012
22/12/2012
Athens metro mall, Αγ. Δημήτριος, 1/12/2012

Πολυτεχνειούπολη Ζωγράφου, 5/12/2012


Πολυτεχνειούπολη Ζωγράφου, 5/12/2012
Αταξία, Κυριακάτικη έξοδος 2/12/2012

Τρίτη 27 Νοεμβρίου 2012

Εις μνήμην - Λευκάδα

Γενικά έχω την τάση να δυσπιστώ απέναντι σε ότι δεν έχει λογική εξήγηση. Δεν ξέρω αν είναι προτέρημα ή ελάττωμα αυτό, αυτό που ξέρω όμως είναι ότι μεγαλώνοντας έχω αρχίσει να αναρωτιέμαι όλο και πιο έντονα αν υπάρχει και κάτι άλλο. Είναι κάποια πράγματα που λες δεν είναι λογικό, αλλά μπορεί να είναι και σύμπτωση;

Ένα από αυτά μου συνέβη το Σάββατο. Ήμουν στο ΚΤΕΛ, πήγαινα στη Λευκάδα για το Σ/Κ, όταν συνειδητοποίησα ότι σε 3 μέρες συμπληρώνονται 15 χρόνια. Από τη Λευκάδα είχαμε περάσει σε ένα από τα τελευταία ταξίδια που είχαμε κάνει μαζί, τουλάχιστον σε αυτόν τον πλανήτη. Δεν το είχα προγραμματίσει, για άλλους λόγους έτυχε να πάω αυτό το Σ/Κ, οπότε συγκινήθηκα με τη σκέψη αυτή. Έχει και συνέχεια όμως. Το βράδυ πήγα κάπου που είχε live μουσική, ένα από τα πρώτα τραγούδια που έπαιξαν ήταν αυτό:


Το τραγούδι των γονιών μου! Γενικά ο Μηλιώκας άρεσε πολύ στον πατέρα μου, τον θυμάμαι να τραγουδάει αυτό:


Αλλά και αυτό:


Δεν μπορώ λοιπόν να μην αφιερώσω στη μνήμη του κάποιες φωτογραφίες που τράβηξα στη Λευκάδα:

(Η θέα από το δωμάτιό μου)




Παρασκευή 23 Νοεμβρίου 2012

Μια παλιά αγαπημένη

Μικρός άκουγα πολύ κλασσική μουσική, μεγαλώνοντας προστέθηκαν περισσότερα ακούσματα αλλά δεν έπαψε να μου αρέσει και από χθες για κάποιο ανεξήγητο λόγο περνάω φάση κλασσικής μουσικής!

Πάρτε λοιπόν τις 4 εποχές του Vivaldi και απολαύστε!


Ειδικά την άνοιξη θα μπορούσα να την ακούω συνέχεια!

Καληνύχτα και καλό ξημέρωμα ;)

Τετάρτη 14 Νοεμβρίου 2012

Το πουλάκι τσίου πάει στο παζάρι!

Ξαφνικά συνειδητοποίησα ότι η εγγραφή της απόλυσής μου έχει μείνει πάνω από εβδομάδα στην κορυφή! Είπα λοιπόν να επιληφθώ άμεσα του θέματος και ενώ είχα δύο εγγραφές στα σκαριά, τελικά θα βάλω μία τρίτη (κλασσική τρικυμία στον εγκέφαλό μου χαχα!), η οποία θα είναι και αυτή μουσική αλλά και με λίγο διαφορετικό, χιουμοριστικό τόνο. Όλοι ή σχεδόν όλοι θα έχετε ακούσει το νέο τραγουδάκι που έχει σαρώσει στο internet, με τίτλο το πουλάκι τσίου:


Έλα μου όμως που, όταν το πρωτοάκουσα εγώ στο Facebook, εντελώς συνειρμικά (είπαμε τρικυμία) μου ήρθε ένα τραγούδι που μου τραγούδαγε ο πατέρας μου όταν ήμουν μικρός, το όταν θα πάω κυρά μου στο παζάρι, όσοι έχετε γεννηθεί από δεκαετία του 80 και πίσω μπορεί να το έχετε ξανακούσει!


Βέβαια έχω την εντύπωση ότι υπάρχει μία σαφής ομοιότητα!

Και για να τριτώσει, θα κλείσω με μία άλλη, πιο πολιτική έκδοση του πρώτου..


Γελαστές καληνύχτες σε όλους! ;)

Δευτέρα 5 Νοεμβρίου 2012

ΛΕΛΕ!!

Εδώ και λίγες ώρες πήρα το χαρτί, ξαναείδα την αστυνομική μου ταυτότητα και είμαι και τυπικά πια ξανά πολίτης!

Τέλος κεφαλαίου ή παρένθεσης, όπως προτιμάει κανείς. Ζορίστηκα, αλλά τελικά τα κατάφερα και το τέλειωσα και αυτό. Σίγουρα βέβαια έξω στην πολιτική ζωή, μπορεί να μην υπάρχουν αναφορές και επιθεωρήσεις, όμως υπάρχουν άλλου είδους ζόρια και δεν αναφέρομαι μόνο στις μαθησιακές δυσκολίες που έχω ξαναγράψει ότι αντιμετωπίζω (σύντομα θα ανέβει ανάρτηση που θα μιλήσω ειδικότερα για το πως τις βίωσα στο στρατό), αλλά γενικότερα.

Σα να το βάρυνα λίγο, κατά αλλα με το χαμόγελο στα χείλη βγήκα από το στρατόπεδο, ας το χαρώ λοιπόν.. για όσο!

Καλό βράδυ σε όλους! :) 
 
319 ΛΕΛΕ!!!
 

Σάββατο 3 Νοεμβρίου 2012

Μουσικό διάλειμμα

Τραγουδάρα και κουκλάρα!


Πάντα προβληματίζομαι με αυτό..


Αλλά και αυτό δεν πάει πίσω!


Πέμπτη 1 Νοεμβρίου 2012

Μήπως γίνομαι ...;

Είχα ακούσει από άλλους ότι για να απολυθείς από το στρατό χρειάζεται ακτινογραφία θώρακα, δεν ασχολήθηκε κανένας όταν πήρα την άδεια απολύσεως να μου δώσει κάποιο χαρτί για αυτό, παρ'όλα αυτά, είπα να πάω για να την έχω. Αμ δε.. Στο Ασκληπειό Βούλας, παρ'ότι είπα ότι είμαι στρατιώτης, είχε λέει γενική εφημερία και έπρεπε να κλείσω ραντεβού, πάω και στο 401, χρειαζόταν λέει παραπεμπτικό από τη μονάδα μου ή το φρουραρχείο. Και κάπου εκεί ομολογώ ότι ένιωσα και πολύ μ... Σάμπως (χτύπα ξύλο) έχω κάποιο πρόβλημα υγείας; Υποτίθεται ότι αυτοί θέλουν την ακτινογραφία και δέχομαι και τέτοια αντιμετώπιση; Αν την θέλουν τόσο πολύ και δεν είναι φούμαρα όλα αυτά, ας μου κόψουν ένα χαρτί τη Δευτέρα που θα πάω να απολυθώ, σιγά μην κάτσω να σκάσω!

Καληνύχτα, καλό μήνα και.. μην σκάτε!! ;)

Παρασκευή 26 Οκτωβρίου 2012

Το καταστροφικό παιχνίδι!


Πριν λίγο έπαιζα ένα scrabble (το γνωστό παιχνίδι λέξεων) μέσω internet και παραλίγο να σπάσω τον υπολογιστή. Η αντίπαλος γυναίκα. Σε όλο το παιχνίδι, ζήτημα αν είχε βάλει 2-3 αξιόλογες λέξεις, οι υπόλοιπες ήταν απλά για να καταστρέφει κάθε πιθανότητα να κάνω εγώ λέξεις με πολλούς βαθμούς. Στο τέλος δεν άντεξα, έκανα την έξοδο του Μεσολογγίου, αυτή βρήκε την ευκαιρία και πήρε ένα σωρό πόντους και εγώ έφυγα έξω φρενών πριν τελειώσει το παιχνίδι..

Προσφιλής τακτική πολλών γυναικών, πιο σπάνια και αντρών, αγαπημένη δε της μάνας μου και της αδερφής μου. Σπανίως θα προτείνουν κάτι, κατά τα άλλα το ένα δεν πρέπει, το δείνα δεν είναι σωστό, το άλλο τους βρωμάει, το παράλλο τους ξυνίζει και αν ξεσπάσεις, δεν με ενδιαφέρει, έτσι μου αρέσει, τότε είσαι ο παρτάκιας, δεν το περίμενα αυτό από εσένα, δεν αντέχω άλλο και ό,τι άλλο μπορούν να επιστρατέψουν για να σε κάνουν να νιώσεις άσχημα!

Ε έλεος, φτάνει, μέχρι εδώ, δηλαδή ορεγόμαστε εικόνες καταστροφής; Η φοβόμαστε τόσο τα συμμετέχουμε στο παιχνίδι σαν ζωντανοί άνθρωποι;

Και το άλλο που το πας; Η χειροδικία αποκλείεται, η αβρότητα δεν το επιτρέπει, αφού είναι το.. ασθενές φύλο!

Χαχαχαχα!

Καλό απόγευμα, χρόνια πολλά στην όμορφη Θεσσαλονίκη και όλους τους/τις εορτάζοντες/ουσες!


Πέμπτη 25 Οκτωβρίου 2012

Ειρωνία

Από το Βικιλεξικό..

  1. λόγος που χαρακτηρίζεται από δηκτική διάθεση και συνήθως λέει το αντίθετο από αυτό που εννοεί
  2. (στο έπος και την τραγωδία) η κατάσταση κατά την οποία ο ήρωας αγνοεί ουσιώδη ζητήματα που τον ενδιαφέρουν ή έχει εσφαλμένη αντίληψη γι' αυτά, ενώ ο αναγνώστης ή ο θεατής γνωρίζει την αλήθεια
Σε αυτή την εγγραφή θα ασχοληθούμε με το 2.

Πρώτο ορεκτικό κρούσμα χθες βράδυ. Γυρνάω από απογευματινή έξοδο και βρίσκω ένα φυλλάδιο φαρδύ πλατύ να λερώνει την είσοδο της πολυκατοικίας. Τι διαφήμιζε; Μία εταιρία γενικού καθαρισμού πολυκατοικιών! Και το κυρίως πιάτο νωρίτερα σήμερα. Μετά από ένα σχόλιο στην προηγούμενη εγγραφή, συνειδητοποιώ ότι, ενώ μου σπάει και εμένα τα νεύρα, ήταν εδώ και πολύ καιρό ενεργοποιημένη η λεκτική επιβεβαίωση για την αποστολή σχολίων στο blog μου, χωρίς να το έχω πάρει χαμπάρι! Πόσοι άραγε να μην άφησαν σχόλιο εξαιτίας αυτού; Όπως και να έχει, ζητώ αναδρομικά συγγνώμη, τώρα το έβγαλα..

Καληνύχτα σε όλους!

Κυριακή 21 Οκτωβρίου 2012

Ο έρωτας της ζωής μου

Σιγά σιγά, αφού τέλειωσα με τον στρατό, λέω να επαναφέρω το blog μου σε κανονικούς ρυθμούς και ξεκινάω με ένα πιο βαρύ θέμα που σκέφτομαι καιρό.

Υπάρχει ο έρωτας της ζωής μου; Δηλαδή ένα ξεχωριστό άτομο με το οποίο θα είσαι ερωτευμένος για πάντα; Ναι, υπάρχουν άτομα με τα οποία κάποιος ταιριάζει περισσότερο και άλλα που ταιριάζει λιγότερο και ίσως κάποια ελάχιστα με τα οποία θα υπάρχει το κλικ που λέμε, η τρελή χημεία, όμως για πάντα, όπως υπαινίσσεται το τραγούδι;


Προσωπικά δεν το πιστεύω αυτό. Εκτός του ότι βιοχημικά ο έρωτας μετά από 1-2 χρόνια τελειώνει, η ζωή προχωράει, τα πράγματα αλλάζουν, όλα τελειώνουν κάποτε. Κάποιος θα πει και η αγάπη; Δεν είναι αιώνια; Κατ'αρχήν άλλο αγάπη και άλλο έρωτας. Μπορεί να αγαπάς και να εκτιμάς κάποιον χωρίς να υπάρχει έρωτας και ας μην έχετε πολλά κοινά. Η αγάπη μπορεί να εκφράζεται και με συντροφικότητα ή μέσα από αυτό που σε έκανε κάποιος που δεν είναι πλέον στη ζωή. Επίσης μπορεί να γεμίζει τις στιγμές τόσο που να φαντάζουν αιώνιες. Άλλο αυτό όμως και άλλο η αιώνια καψούρα. Εμένα λοιπόν, αν και μου αρέσει η μουσική του, το παραπάνω τραγούδι μου βγάζει μία κακομοιριά, μία παραίτηση, προτιμώ τη μαγκιά και την ανεξαρτησία αυτού που ακολουθεί:


Αυτή βέβαια είναι η δική μου άποψη, το θέμα είναι τεράστιο και μπορεί να παίζει ρόλο και ο χαρακτήρας του καθενός, για αυτό πολύ θα ήθελα να δω και άλλες απόψεις!

Πέμπτη 18 Οκτωβρίου 2012

ΑΠΟΛΥΟΜΑΙ ΚΑΙ ΤΡΕΛΑΙΝΟΜΑΙ


Σαν χθες μου φαίνεται πριν 7,5 μήνες που έμπαινα στο κέντρο σαν το κοτόπουλο και έφτασε πλέον η μέρα που παίρνω άδεια απολύσεως! 7 τιμητική, 9 κανονική, μπαίνω αύριο και ξανά στις 5/11 για να πάρω το χαρτί και άντε γεια καραβανάδες! 319 ΛΕΛΕ ΚΑΙ ΤΡΕΛΕΛΕ! ΔΕΝ ΠΡΟΛΑΒΑΙΝΩ ΑΛΛΟ ΛΕΜΕ!!!

Σάββατο 29 Σεπτεμβρίου 2012

Εδώ και πουθενά..


Εγώ δεν είμαι εδώ
Στο πουθενά
Κι ανάμεσά σας
Πάντα μέσα
Και κοντά σας

Εγώ δεν είμαι εδώ
Δε με βλέπετε;
Μην προτρέχετε
Δεν βαρεθήκατε να τρέχετε;

Εγώ θα είμαι εδώ
Κι αν με διώχνετε
Θα με ακούτε
Και θα με ξαναδιώχνετε
Μα πάντα θα με ξαναψάχνετε..

Δευτέρα 24 Σεπτεμβρίου 2012

Το δικό σου παραμύθι..

Είπα να θυμηθώ το blog μου με ένα από τα αγαπημένα μου τραγούδια (Στίχοι Μαριανίνα Κριεζή, Μουσική-Ερμηνεία Διονύσης Τσακνής), το οποίο αποτελεί και την αίσθηση-άποψή μου για τα όσα συμβαίνουν στη χώρα μας, με αφορμή και το ότι μπαίνουμε σε εβδομάδα απεργιών..

 

Καλή συνέχεια σε όλους! ;)

Παρασκευή 7 Σεπτεμβρίου 2012

Φεγγαράκι μου λαμπρό!

Στα τέλη του Αυγούστου συνέβησαν δύο πράγματα που είχαν σχέση με τη σελήνη, έψαχνα κάτι να βάλω στο blog και σκέφτηκα ότι αξίζει να τα μνημονεύσω και επ'ευκαιρία να κάνω ένα μικρό αφιέρωμα στο φυσικό μας δορυφόρο!

- Το πρώτο είναι ο θάνατος του πρώτου ανθρώπου που πάτησε το πόδι του στο φεγγάρι, του Neil Armstrong, στις 25/8, σε ηλικία 82 ετών. Ήταν ξημερώματα της 21/7/1969 όταν, ως κυβερνήτης του Apollo 11, είπε το αλησμόνητο: <<Ένα μικρό βήμα ανθρώπου, ένα μεγάλο βήμα για την ανθρωπότητα>>.

- Το δεύτερο είναι η <<μπλε>> πανσέληνος της 31/8. Φυσικά δεν ήταν κυριολεκτικά μπλε, η αναφορά σχετίζεται με την αγγλική έκφραση <<once in a  blue moon>> που σημαίνει σπάνια, αφού είχαμε τη σχετικά σπάνια (κάθε 2,5 με 3 χρόνια) συγκυρία να είναι η δεύτερη Πανσέληνος στον ίδιο ημορολογιακό μήνα. Στο παλιό μου blog είχα ξαναγράψει για αυτό, βλέπε εδώ, στις 31/12/2009 που είχε ξανασυμβεί, τότε είχαμε βέβαια και μερική έκλειψη σελήνης. Από που βγαίνει το blue moon όμως τελικά; Οι απόψεις διίστανται, η επικρατούσα θεωρία όμως είναι ότι, μετά την έκρηξη του ηφαιστείου Κρακατόα τον Αύγουστο του 1883, λόγω της τέφρας που εκτινάχτηκε στην ατμόσφαιρα, η σελήνη εμφανίστηκε μπλε, κάτι που δεν ήταν συχνό και γενικότερα γίνεται σε μικρότερη έκταση και σπάνια όταν υπάρχει στάχτη στην ατμόσφαιρα, οπότε από εκεί ταυτίστηκε το blue moon με το σπάνιο και σταδιακά καθιερώθηκε να περιγράφει και την σπάνια δεύτερη πανσέληνο στον ίδιο ημερολογιακό μήνα. Η επόμενη μπλε πανσέληνος θα είναι στις 31/7/2015, ενώ το 2018 θα συμβεί το ακόμα πιο σπάνιο, να έχουμε δύο μπλε πανσέληνους,

Το φεγγάρι ή άλλιώς η σελήνη, είναι ο μοναδικός φυσικός δορυφόρος της γης. Είναι το δεύτερο φωτεινότερο ουράνιο σώμα μετά τον ήλιο. Δεν εχει όμως πάντα το ίδιο σχήμα, αφού λόγω της περιστροφής του γύρω από τη γη έχουμε το φαινόμενο των φάσεων της σελήνης, δηλαδή το φεγγάρι <<γεμίζει>> καθημερινά μέχρι να φτάσουμε στην πανσέληνο και μετά αρχίζει να <<αδείαζει>> μέχρι να γίνει εντελώς αόρατο (νέα σελήνη), οπότε ξαναρχίζει να <<γεμίζει>> από την αρχή. Επειδή όμως στον ίδιο χρόνο περιστρέφεται και γύρω από τον εαυτό του, στρέφει πάντα την μία πλευρά του προς τη γη, η άλλη είναι η γνωστή σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού, που έχει τροφοδοτήσει πολλές δοξασίες. Γενικότερα βέβαια το θέαμα του φεγγαριού εξ'απ'ανεκαθεν εντυπωσίαζει τους ανθρώπους και ερεθίζει την φαντασία και τα συναισθήματά τους. Πόσα και πόσα δεν έχουν γραφτεί για το ολόγιωμο φεγγάρι; Πόσο τραγούδια δεν έχουν γραφτεί; Μεταξύ αυτών το πασίγνωστο παιδικό που έβαλα για τίτλο και ένα από τα ωραιότερα ερωτικά τραγούδια που έχω ακούσει, με το οποίο κλείνω..

Τετάρτη 22 Αυγούστου 2012

Μην περιμένεις πια!

Ξαφνικά συνειδητοποίησα ότι, κάτι η άδεια, κάτι διάφορες δουλειές, κάτι η προσαρμογή στη νέα μονάδα (τελικά Τάγμα ΓΕΣ πήγα), έχω δύο βδομάδες να γράψω εδώ. Είπα λοιπόν να βάλω ένα τραγούδι και ως φόρο τιμής στο Μιχάλη Μενιδιάτη που από χθες πέρασε στην αθανασία..


Τρίτη 7 Αυγούστου 2012

Μικρή απόλυση

Αποχιώθηκα ή αλλιώς θα μπορούσα να το πω μικρή απόλυση, όπως το πρωι του Μ. Σαββάτου έχουμε τη μικρή Ανάσταση, πριν την κανονική το βράδυ.

Οι υπογραφές μαζεύτηκαν..


Πήρα το φύλλο πορείας..


Έριξα μαύρη πέτρα στο 96 ΤΥΠΕΘ, βγήκε το εισιτήριο χωρίς επιστροφή..


Επόμενος σταθμός 862 ΑΒΕΤ Ρέντης και..

ΚΑΛΩΣ ΣΑΣ ΒΡΗΚΑ!!!

Κυριακή 15 Ιουλίου 2012

Τα τζιτζίκια

Τελικά πήγα Αθήνα ξανά για λίγες μέρες και πιο <<ινκόγκνιτο>>, οπότε τώρα έχω την σπάνια τύχη να βαράω σκοπιές το θερμότερο διήμερο της 5ετίας (εμπειρία που τη συνιστώ πάραυτα!). Κάτι λοιπόν που ο μόνος τρόπος να περάσει η ώρα είναι η ενασχόληση με τα τζιτζίκια, κάτι που ποτέ δε μου άρεσε ο εν λόγω μύθος (τον θεωρούσα λίγο μεροληπτικό εναντίων των ανέμελων-ανοργάνωτων), ψάρεψα από εδώ ένα ανέκδοτο το οποίο και σας στέλνω από την πλατεία του Πυργίου Χίου, με την ελπίδα να σας δροσίσω λίγο από τον καύσωνα..

Κατακαλόκαιρο, κι ο τζίτζικας κάθεται σε ένα δέντρο με γυαλιά ηλίου,
walkman και φραπεδιά στο χέρι.
Από κάτω, το μυρμήγκι κουβαλάει πάνω-κάτω σπόρους για τις κρύες νύχτες του χειμώνα.
-Κούλαρε ρε μέρμηγκα, του λέει ο τζίτζικας. Θα σε φάει το άγχος!
-Koρόϊδευε εσύ, όταν θα χειμωνιάσει και θα πεινάσεις θα μου χτυπήσεις την πόρτα, απαντάει το μυρμήγκι.
Την άλλη μέρα, πάλι τα ίδια.
-Ηρέμησε ρε μέρμηγκα, η πολλή δουλειά τρώει τον αφέντη!
-Γέλα εσύ, όταν χειμωνιάσει και σε κόψει η λόρδα, θα μου χτυπήσεις την πόρτα.
Κάθε μέρα το ίδιο βιολί, το μυρμήγκι να κουβαλάει και ο τζίτζικας να κοροϊδεύει ο τζίτζικας, ίδια απάντηση το μυρμήγκι.
Τελειώνει το καλοκαίρι και έρχεται η βαρυχειμωνιά.
Η βροχή πέφτει αλύπητη, ο αέρας σφυρίζει έξω παγωμένος και το
μυρμήγκι κλεισμένο στη γεμάτη σπόρους φωλιά του, περιμένει το
τζίτζικα ανυπόμονα να του χτυπήσει την πόρτα ζητώντας φαΐ.
Ένα παγωμένο βράδυ, το μυρμήγκι ακούει χτυπήματα στην πόρτα!
-Ποιος είναι; ρωτάει.
-Ανοιξε ρε, ο κολλητός σου ο τζίτζικας είμαι!
-Ρε τζίτζικα στα έλεγα εγώ, μονολογεί το μυρμήγκι.
Ανοίγει την πόρτα και βλέπει το τζίτζικα αγκαλιά με μια γκόμενα!
-Κολλητέ μου, πάω διακοπές στις Μπαχάμες με το μωρό, θέλεις κάτι;
-Όχι, λέει το μυρμήγκι φρικαρισμένο, αλλά να πας να πεις
του Αισώπου ότι είναι και πολύ μαλάκας !!!

Τετάρτη 27 Ιουνίου 2012

Και πάλι στη στολή..

Σκεφτόμουν ότι κοντεύω 4 μήνες στρατιώτης και δεν έχω βάλει καμία σχετική φωτογραφία εδώ. Είπα λοιπόν, αν και αυτή τη φορά θα επιστρέψω αρκετά γρήγορα, να σας χαιρετήσω με δύο, με τη στολή που θα φορέσω ξανά σε μερικές ώρες..

Ατελείωτες ώρες σε αυτό το γραφείο ως μόνιμος θαλαμοφύλακας..


Στρατιωτική εκδρομή στη Νέα Μονή Χίου!


Γειά χαρά! Καλά να περνάτε!! :)

Κυριακή 24 Ιουνίου 2012

22/6


Στη ζωη καμια φορά συμβαίνουν περίεργες συμπτώσεις που λες, απλά έτυχε ή..;

Είμαι από το βράδυ της Πέμπτης στην Αθήνα επειδή την Παρασκευή 22/6 ήταν τα γενέθλιά μου και αφού το κλείσιμο ενός χρόνου στη ζωή μας και η είσοδος στον επόμενο είναι μία καλή στιγμή για reset, σκεφτόμουν να βάλω το παρακάτω τραγούδι στο blog μου..

Όμως, τελικά κατάφερα να μπω πριν λίγο και βλέπωντας την τελευταία εγγραφή στο blog μίας φίλης (δεν θα γράψω περισσότερα για ευνόητους λόγους), παθαίνω πλάκα. Ημερομηνία εγγραφής 22/6 και ανακοινώνει ότι σταματάει, την ημέρα των γενεθλίων μου. Ε, μετά από αυτό, δεν μπορώ παρά να της αφιερώσω με όλη μου την καρδιά το τραγούδι που σκόπευα να βάλω!


Και.. εδώ θα είμαστε, μακριά και κοντά ταυτόχρονα ;)

Καλή συνέχεια σε όλους!

Κυριακή 10 Ιουνίου 2012

Καλό Καλοκαίρι!

Ζέστανε απότομα τις τελευταίες μέρες, μπήκε και ο Ιούνης, οπότε, όσο και αν προσπαθούν κάποιες καταστάσεις να μας χειμωνιάσουν, το καλοκαίρι είναι εδώ! Σήμερα είχα έξοδο μετά από 9 μέρες και αφού πλακώθηκα πρωί πρωί με μία αξιωματικό, πήγα για το πρώτο μου μπάνιο, οπότε είπα να αφήσω και ένα πιο καλοκαιρινό post στο blog μου και στην παρέα εδώ ;)


Χαχαχα, μάλλον έκανα πολύ <<θεαματική>> επιστροφή, ε;

Καλά να περνάτε και να προσέχετε τους εαυτούς σας, γενικώς.. :)

Κυριακή 6 Μαΐου 2012

Δεν κάνω για πολιτικός!

Σας χαιρετώ από το καινούργιο μου netbook και την Αθήνα όπου ήρθα να ψηφίσω!

Στις εκλογές αυτές όμως κατάλαβα περισσότερο από κάθε φορά ότι μάλλον δεν κάνω για πολιτικός. Βλέπω το χαμό που γίνεται από τεχνάσματα και υποσχέσεις για το πιο κόμμα θα πάρει περισσότερους ψήφους, αλλά και από μη υποψηφίους για το τι είναι υπεύθυνο, ηθικό ή πρέπει να ψηφίσουμε.. Ξαφνικά νιώθω λίγο μακριά από όλα αυτα, σημασία έχει το τι θα κάνει κάποιος σήμερα ή το να κάνει αυτό που λέει η καρδιά του; Από ακροαριστερά μέχρι ακροδεξιά, άκυρο, λευκό, αποχή, σημασία έχει να μην παρατάς τα όνειρά σου, να μην σε πέρνει από κάτω!


Ξέρω, ίσως είναι λίγο απλοϊκή ή παιδική αυτή η αντιμετώπισή μου, αλλά έτσι νιώθω σε αυτές τις εκλογές..

Κυριακή 22 Απριλίου 2012

Δημήτρης Μητροπάνος (1948-2012)

Δεν σκόπευα να γράψω από εδώ στο blog μου, όμως δεν μπορώ να μην ανεβάσω κάτι ως φόρο τιμής για τον Δημήτρη Μητροπάνο, έστω και λίγο ετεροχρονισμένα και δεν θα μπορούσα παρά να επιλέξω ένα τραγούδι που λέει για τη Χίο!

Δευτέρα 16 Απριλίου 2012

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ

Δεύτε λάβετε φως
εκ του ανέσπερου φωτός
και δοξάσατε Χριστό
τον αναστάντα εκ νεκρων


ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ ΕΚ ΝΕΚΡΩΝ
ΘΑΝΑΤΩ ΘΑΝΑΤΟΝ ΠΑΤΗΣΑΣ
ΚΑΙ ΤΟΙΣ ΕΝ ΤΟΙΣ ΜΝΗΜΑΣΙ
ΖΩΗΝ ΧΑΡΙΣΑΜΕΝΟΣ

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ!!!

Επόμενη άδεια στις εκλογές..

Παρασκευή 13 Απριλίου 2012

Σκέψεις Μ.Πέμπτης..

Μεγάλη Πέμπτη σήμερα, το απόγευμα ήμουν στο μετρό και κλασσικά μπήκε ένας από αυτούς ζητούν ελεημοσύνη. Προσωπικά πάντα βιώνω μία εσωτερική σύγκρουση με αυτό το θέμα, ξέρω ότι μάλλον οι περισσότεροι πουλάνε μούσι, χώρια που, ακόμα και να μην έχεις οικονομικό πρόβλημα, είναι ανθρωπίνος αδύνατο να δίνεις σε όλους. Όμως, αν κάποιος όντως έχει ανάγκη; Και αν τύχαινε να είχα εγώ ανάγκη, πώς θα ήθελα να με αντιμετώπιζαν; Αυτή τη φορά όμως έτυχε, δίπλα μου στο βαγόνι, να κάθεται ένας παπάς, σχετικά μεγάλος σε ηλικία και δεν ήξερα τι να σκεφτώ, όταν τον είδα να μην κάνει ούτε μία κίνηση να δώσει κάτι. Θα μου πείτε, εδώ ηγούμενος έκανε business με το κράτος, αυτό σε εντυπωσιάζει; Ο προβληματισμός μου όμως είναι γενικότερος, διότι στο κάτω κάτω τον συγκεκριμένο άνθρωπο δεν τον γνωρίζω προσωπικά, όμως κάτι συμβολίζει αυτό που εκπροσωπεί και ειδικά αυτές τις μέρες.. Στο στρατό, δύο φορές τουλάχιστον μέχρι στιγμής, έφαγα αμάσητο ψέμα-κόλπο άλλων. Είμαι εύπιστος τελικά, οφείλω να το παραδεχτώ. Υπερβολικά ρομαντικός; Δεν ξέρω. Εξακολουθώ πάντως να κάνω το <<χαζό>> αρκετές φορές, μακάριοι οι φτωχοί το πνεύματι είπε εκείνος, που τα πάθη του τιμούμε σήμερα, για αυτό σας αφήνω με μουσική που ταιριάζει στην περίσταση..

Τετάρτη 11 Απριλίου 2012

Τιτανικός 1912-2012, αυτά τα ξέρατε;

100 χρόνια συμπληρώνονται από το μοιραίο εκείνο ταξίδι του Τιτανικού, το θρυλικό ναυάγιο, που χάραξε τόσους ανθρώπους, μία ολόκληρη πόλη θρηνούσε (Σάουθαμπτον) και έχει τη δική του θέση στην ιστορία. Δε θα μπορούσα να μην κάνω αναφορά στο blog μου για την επέτειο αυτή, ειδικά αφού έτυχε να είμαι με άδεια Πάσχα εδώ. Σας χαιρετώ λοιπόν με ένα αγαπημένο τραγούδι, ενός αγαπημένου μουσικού!


Και κάποια στοιχεία που ίσως δεν ξέρατε..

- Η τελευταία επιζώντας του ναυγαγίου, η Millvina Dean, απεβίωσε πριν 3 χρόνια στις 31/5/2009 σε ηλικία 97 ετών, Είχε γεννηθεί στις 2/2/2012 και ήταν η μικρότερη επιβάτης, 2 μηνών και κάτι μέρες.

- Η γηρεότερη επιζώντας, Mary Davis Wilburn απεβίωσε σε ηλικία 104 ετών στις 29/7/1987. Τουλάχιστον άλλοι 3 επιζώντες έκλεισαν τα 100, εκ των οποίων, η Ellen Shine, ήταν η τελευταία ενήλικη επιζώντας.

- Η Lillian Asplund δεν έκλεισε τα 100 για λίγους μήνες, το 2006 όμως που πέθανε ήταν μέσα στους 3 τελευταίους επιζώντες και η τελευταία με μνήμες από το ναυάγιο.

- Ο καπετάνιος του Τιτανικού, Edward Smith, λίγους μήνες νωρίτερα είχε εμπλακεί σε ένα ατύχημα ως καπετάνιος ενός άλλου πλοίου της ίδιας εταιρίας, θεωρείτω όμως από τους πιο έμπειρους ναυτικούς και έγινε καπετάνιος και του Τιτανικού. Σχεδόν όλα τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειάς του σταδιακά απεβίωσαν από αρρώστιες και ατυχήματα..



Τρίτη 3 Απριλίου 2012

Παρηγοριά..

Σε λίγες ώρες φεύγω πάλι για το στρατόπεδο και είπα να μην αφήσω το blog μου να λέει για αρρώστιες και πυρετούς, εχθές (2/4) ήταν η παγκόσμια ημέρα ευαισθητοποίησης για τον αυτισμό, όπως έχω πει ανήκω οριακά σε αυτή την ομάδα, οπότε είπα να σας χαιρετήσω με κάτι διαφορετικό, μια και πλησιάζει και το Πάσχα. Δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις από που και τι είναι, απλώς στο συγκεκριμένο απόσπασμα ένιωσα μεγάλη παρηγοριά όσο αναφορά τις μαθησιακές δυσκολίες μου, αφού απλώς δυσκολεύομαι να "δω" το ίδιο εύκολα με την πλειοψηφία κάποια πράγματα. Θα μου επιτρέψετε λοιπόν να το αφιερώσω ειδικά σε όσους έχουν ή κάποιο κοντινό τους πρόσωπο κάποια μορφή αυτισμού. Καλή συνέχεια, να περνάτε καλά και τα ξαναλέμε εκεί γύρω στο Πάσχα!

Δευτέρα 2 Απριλίου 2012

Ορκωμοσία, άδεια, πυρετός και πρωταπριλιά

Έχω επιστρέψει από το απόγευμα της Παρασκευής με άδεια ορκωμοσίας, ναι είμαι ορκισμένος στρατιώτης πλέον, αλλά τώρα αξιώθηκα να μπω λίγο στο blog μου!

Βλέπετε, στο στρατόπεδο είχε επιδημία και πέφταμε σαν τα κοτόπουλα, 3 εβδομάδες συναχωμένος, μόλις πάτησα το πόδι στο σπίτι μου θυμήθηκε να μου βαρέσει και ένα 38άρι έτσι για το καλωσόρισες! Σήμερα έπεσε ο πυρετός, αλλά δεν άντεξα να μείνω μέσα, ήδη έχασα πόση άδεια, έκανε και κάτι νούμερα ο υπολογιστής..

Με αυτά και αυτά, όπως καταλαβαίνετε, δεν έχω το κουράγιο να γράψω κάτι άλλο για τα του στρατού, χώρια που μάλλον θα είναι και βαρετά για τους περισσότερους. Το μυαλό μου λοιπόν πήγε στην πρωταπριλιά που μόλις τελείωσε, οπότε αφήνω ένα τραγουδάκι που ταιριάζει στη μέρα αυτή, μαζί με τις ευχές μου για καλό μήνα!

Παρασκευή 16 Μαρτίου 2012

Στρατιώτης εφοδιασμού μεταφορών!

Χαιρετώ από το κψμ του κεεμ Σπάρτης! 30 Μαρτίου ορκίζομαι και τότε θα έχω περισσότερο χρόνο να τα πούμε!

Να περνάτε καλά και να προσέχετε τους εαυτούς σας! ;)

Σάββατο 25 Φεβρουαρίου 2012

Και θα χαθώ..

Η ζωή πολλές φορές φέρνει περίεργα τα πράγματα, ειρωνεύεται..

Έτσι λοιπόν, εκεί που πάλευα μεταξύ εξεταστικής και των όσων συμβαίνουν στη χώρα μου να κρατήσω χαρακτήρα (συνειδητά απέφυγα τα πολιτικά σε αυτό το blog), ήρθε το χαρτί κατάταξης δύο μήνες νωρίτερα και μου έδωσε τη χαριστική βολή (πάει και το μούσι, το γλωσσοφάγαμε)!

Ήταν γραφτό, λίγο πριν κλείσω τα 5 χρόνια (το πρώτο post στο παλιό μου blog έγινε στις 28/2/2007), να βάλω μία άνω τελεία. Το περίεργο είναι ότι, αν και μετά από πολλές εμπειρίες ιντερνετικων επαφών, πλέον φυσάω και το γιαούρτι, νιώθω ότι, αν και δεν είμαι πολύ καιρό σε αυτή τη γειτονιά, έκανα μία παρέα. Ελπίζω βέβαια ότι, μέχρι την άλλη Δευτέρα που παρουσιάζομαι, αλλά και στις άδειες, θα βρω χρόνο να γράφω κάτι και εδώ. Οπωσδήποτε όμως, η συχνή παρουσία μου παύει για το επόμενο οκτάμηνο.

Θα χαθώ λίγο από το blog, όχι όμως και από την παρέα εδώ, δεν το θέλω σε καμία περίπτωση αυτό!


Τρίτη 14 Φεβρουαρίου 2012

Πεντέλη και Άγιος Βαλεντίνος

Πώς τα ταίριαξα αυτά τα δύο ίσως αναρωτιέστε..

Το Σάββατο βρέθηκα στην Πεντέλη και σκέφτηκα να ανεβάσω κάποιες φωτογραφίες ως δώρο, μαζί με τις ευχές μου, σε όσους ερωτευμένους γιορτάζουν σήμερα, του Αγίου Βαλεντίνου!


Όταν κοιτάς από ψηλά, μοιάζει η γη με ζωγραφιά..






Στην υγειά μας! Και του χρόνου να να λάβω κιόλας ευχές :p

Σάββατο 11 Φεβρουαρίου 2012

1 χρόνο αξύριστος!

Η διάθεσή μου τις τελευταίες μέρες είναι ασανσέρ και αυτό αποτυπώθηκε στην τελευταία μου ανάρτηση. Είπα λοιπόν, αυτή τη φορά, να βάλω κάτι πιο ανάλαφρο. Εντωμεταξύ, συνειδητοποίησα ότι αυτές τις μέρες κλείνει ένας χρόνος από την τελευταία φορά που ξυρίστηκα (όχι, δεν έχω γίνει πάτερ-hengeo, τα παίρνω με την κουρευτική που και που)! Οπότε το βρήκα, επ'ευκαιρία της επετείου, θα σας εξομολογηθώ γιατί το έκοψα!

Δοκιμάζω την πρώτη φορά και.. αστόχησα!


Δεν το έβαλα κάτω, ξαναδοκίμασα με ξυριστική μηχανή, αλλά..


Ε, μετά από όλα αυτά, πώς να μη μου μείνει τραύμα; Χα χα χα!

Καλό ξημέρωμα και καλό Σ/Κ σε όλους!

Πέμπτη 9 Φεβρουαρίου 2012

Αδαμάντινο Ιωβηλαίο


 Πριν τρεις μέρες η Βασίλισσα Ελισάβετ έκλεισε 60 χρόνια στο θρόνο, αδαμάντινη επέτειος ή αδαμάντινο ιωβηλαίο όπως το λένε..

Προσωπικά παραδέχομαι ότι στις δεσμεύσεις και τις σχέσεις δεν είμαι καλός. Για αυτό, πέρα από τις πολιτικές-κοινωνικές απόψεις, μου φαίνεται τεράστιο κατόρθωμα, οπότε δεν μπορώ παρά να ευχηθώ να τα εκατοστήσει!

Γενικά με πιάνει ένα δέος μπροστά σε όσους έχουν καταφέρει να διατηρήσουν κάτι για τόσα χρόνια. Ο γάμος της επίσης έχει ήδη ξεπεράσει τα 60 χρόνια, αυτοί που μένουν δίπλα μας έχουν ξεπεράσει τα 50 (χρυσή επέτειος) και πάνε για τα 60.

Είναι όμως μόνο δέος ή μήπως και ανάμιξη οργής, θλίψης, ζήλιας, δεδομένου ότι εγώ δεν έχω καταφέρει να έχω σχέση ούτε για μία βδομάδα (εκτός αν πιάνεται κάτι στα 7 μου);

Έχω αποδεχτεί πλέον ότι την περισσότερη ζωή μου θα την περάσω μόνος, δεν μπορώ να αλλάξω το πως γεννήθηκα. Μπορώ βέβαια να κάνω ότι μπορώ, να σπάσει έστω για λίγο η παγωνιά..

Καλό βράδυ σε όλους! :)

Κυριακή 5 Φεβρουαρίου 2012

Μοιραία βιβλία

Μετά από τόσες πάσες παιχνιδιών που έλαβα, ώρα να αντεπιτεθώ :p

Η ιδέα μου ήρθε από ένα παλιό θέμα στο blog του Νίκου Δήμου. Το παιχνίδι είναι απλό λοιπόν, περιγράψτε ένα βιβλίο που υπήρξε για σας μοιραίο. Όχι μόνο από την οπτική του πόσο σας άρεσε, αλλά γενικά που σας στιγμάτισε, χαράχθηκε μέσα σας είτε επειδή άλλαξε τον τρόπο που βλέπετε τα πράγματα είτε επειδή συνδυάστηκε με κάποιο σημαντικό γεγονός.

Ξεκινάω εγώ..

Θα σας μιλήσω για το Ούτε θύμα ούτε θύτης του Μιχάλη Γιαννουλέα. Το βιβλίο αυτό είναι ένας οδηγός για την αυτοεπιβεβαιωτική συμπεριφορά (στα αγγλικά assertive), δηλαδή το να επικοινωνείς ευθέως τις ανάγκες και τα συναισθήματά σου (ακόμα και τα αρνητικά), με σεβασμό όμως στις ανάγκες και τα συναισθήματα των άλλων. Το βιβλίο αυτό ήταν ένας από τους καθοριστικούς παράγοντες που με βοήθησαν στον να αντιμετωπίσω τις κοινωνικές μου φοβίες, τον φόβο μήπως στεναχωρήσω ή ενοχλήσω τους άλλους και να γίνω λιγότερο παθητικός. Το έχω διαβάσει 2-3 φορές και συμβουλευτεί πάρα πολλές ακόμα. Ίσως ακουστεί υπερβολικό, αλλά ναι θεωρώ ότι με έκανε να αλλάξω τον τρόπο που βλέπω κάποια πράγματα π.χ. στις αντιπαραθέσεις, ξέρω πλέον πότε έχω όντως υπερβεί τα όρια και πότε η αρνητική αντίδραση είναι πρόβλημα του άλλου, οπότε ξυδάκι!

Επί της ευκαιρίας, να ευχαριστήσω και δημόσια το άτομο που μου το πρότεινε αλλά και τον κύριο Γιαννουλέα.

Πάσα δίνω στους Levina, Άιναφετς, Βιργινία (Μελωδικά ταξίδια), Ξύλινο Ιππότη, StorymanSays, ΛΙΑΚΑΔΑ, nin@

Ολοκλήρωση..

Κάτι λείπει, κάτι λείπει, που να είναι;


Μέσα στον καθένα μας!


Άνθρωπε γνώρισε τον εαυτό σου και θα γνωρίσεις τους θεούς και το Σύμπαν..   Δελφικό ρητό

Καλό ξημέρωμα και καλή Κυριακή σε όλους! :)

Σάββατο 4 Φεβρουαρίου 2012

7 things

Παίρνω πάσα από την ΛΙΑΚΑΔΑ, οπότε πάλι αναβάλλονται άλλα που είχα στο μυαλό μου, όχι βέβαια ότι δεν τα καταφέρνω και από μόνος μου να έχω 3 θέματα στο μυαλό μου και τελικά να μη γράφω τίποτα :p

Στο προκείμενο, 7 πράγματα για μένα που δεν ξέρετε..

1) 1984

2) 1.69

3) 59

4) Έχω 2 μαθησιακές δυσκολίες αλλά άνω του κανονικού iq (όσοι διάβαζαν το παλιό blog μου κάτι ξέρουν αλλά δεν πειράζει..)

5) Είμαι αιώνιος φοιτητής στη Σ.Ε.Μ.Φ.Ε.

6) Έχω FCE (lower) στα Αγγλικά αλλά απέτυχα στο PCE (proficiency) και δεν το ξαναεπιχείρησα :p

7) Αγαπημένο φρούτο μου είναι η φράουλα.

Κάτι διάβασα και για ένα βραβείο, αλλά δεν έχω ιδέα αν το πήρα και εγώ, πρέπει να το πασάρω, να το βάλω κάπου στο blog μου ή δεν ξέρω τι άλλο. Για το παιχνίδι πάντως κάνω πάσα στους:

Levina, Άιναφετς, Βιργινία (Μελωδικά ταξίδια), Ξύλινο Ιππότη, StorymanSays

Καλό απόγευμα σε όλους!

Τετάρτη 1 Φεβρουαρίου 2012

Μουσικός αχταρμάς

Άλλο είχα στα σκαριά να γράψω, όμως τα κατάφερα πάλι να κάνω ανάρτηση μαζί με τους βρικόλακες, οπότε είπα να το αναβάλω για αύριο και να ευχηθώ καλό μήνα τώρα με κάτι πιο σύντομο, ένα τραγούδι που άκουσα πρόσφατα πρώτη φορά, έγινε αμέσως από τα αγαπημένα μου και ήθελα να το βάλω και στο blog μου κάποια στιγμή:


Το τραγούδι αυτό όμως το θυμήθηκα όταν έγραφα την προηγούμενη ανάρτηση, στο σημείο που ρώταγε πότε κλαίω, επειδή την πρώτη φορά που το άκουσα δάκρυσα. Και εντελώς συνειρμικά, μου ήρθε το οι άντρες δεν κλαίνε του Στράτου Διονυσίου, που επίσης μου αρέσει πολύ:


Εντελώς άσχετα και μόνο στο δικό μου μυαλό θα μπορούσα να τα συνδέσω! Χαχαχα!

Καληνύχτα και καλό μήνα λοιπόν, με έναν μουσικό αχταρμά made by Hengeo!

Δευτέρα 30 Ιανουαρίου 2012

Ανάκριση τρίτου βαθμού

Η συμπάθειά μου η ΛΙΑΚΑΔΑ με προκάλεσε, είμαι λίγο πειραχτήρι, έχω περάσει και ανεμοβλογιά οπότε δεν φοβάμαι μήπως μολυνθώ, οπότε ξεκινάω..

1. Ονοματάκι: Γιώργος (ξέρω, πολύ σπάνιο :p)

2. Astrodata: Καρκίνος με ωροσκόπο Αιγόκερο

3. Γενέθλια: 22/6

4. Ομάδα: Ολυμπιακός (φανατικός, έχω πάει τρεις ολόκληρες φορές στο γήπεδο!)

5. Χρώμα: Όλες οι αποχρώσεις του μπλε, πορτοκαλί, βλέπε και το blog μου..

6. Φετίχ: Είναι υγρό.. δεν συνεχίζω άλλο :p

7. Καλή συνήθεια: Λέω συχνά ευχαριστώ

8. Κακή συνήθεια: Είμαι χυδαία αναβλητικός και τρώω τα νύχια μου

9. Κόλλημα: Ο υπολογιστής μου και η κλειστοφοβία..

10. Μεγάλη αγάπη: Καιρός, γυναίκες.. ε χμ τι άλλο;

11. Ιδανικός θάνατος: Ήρεμος και γαλήνιος..

12. Κινητό μου: Samsung Wave 723.. έχει και οθόνη αφής!

13. Στο άλλο φύλλο με χαλάει: Όταν κολλάνε συναισθηματικά με κάτι τόσο που νομίζουν ότι δεν υπάρχει τίποτα άλλο στον κόσμο! Αποδέξου ότι ο "μοναδικός σου έρωτας" σε παράτησε ή ότι μπορεί να υπάρχουν άνθρωποι που να μην τους καίγεται καρφί αν το δωμάτιό τους είναι ακατάστατο ή σκονισμένο! Και επίσης, αν κάθε φορά που βγαίνεις έξω ΠΡΕΠΕΙ να ταΐζεις τις γάτες ή δεν μπορείς να πας μία ώρα αργότερα να βάλεις καλαμπόκι στα περιστέρια, δεν είσαι φιλόζωη, είσαι καταναγκαστική! Ουφ ξαλάφρωσα, ευχαριστώ! (Είδατε που το λέω συχνά;)

14. Μισώ: Δεν μισώ τους εχθρούς μου γιατί εγώ τους δημιούργησα! (Να εξηγούμαι, δεν είναι δικό μου, απλά συμφωνώ :p)

15. Κλαίω: Και όμως κυρία μου κι άντρες κλαίνε! Δεν μου έρχεται κάτι συγκεκριμένο, αλλά μπορεί να βουρκώσω ή να κλάψω επειδή με συγκίνησε κάτι π.χ. τραγούδι, σκέψεις..

16. Γελάω: Συνήθως από αμηχανία :s

17. Βαριέμαι: Τη δουλειά.. Το παραδέχομαι, είμαι αθεράπευτα τεμπέλης!

18. Σιχαίνομαι: Το τσιγάρο. Ίσως το μόνο πράγμα που μου είναι πραγματικά ακατανόητο τι του βρίσκουν όσοι το κάνουν!

19. Πιστεύω: Στη σοφή αρμονία του σύμπαντος (αυτό που πολλοί λένε θείο ή θεό) και ότι όλα γίνονται για κάποιο λόγο..

20. Στην επόμενη ζωή: Θα ήθελα να είμαι ένα περήφανο άλογο ή ένα πουλί να αλλάζω πόλη κάθε μέρα

21. Το moto μου: Η γνώση είναι το υλικό, σοφία είναι να ξέρεις να το χρησιμοποιείς! (Και ναι, αυτό είναι δικό μου!!!)

Αυτά, πολύ το διασκέδασα, δεν μου έρχεται κάποιος συγκεκριμένος να πασάρω, για αυτό το αφήνω ελεύθερο, όποιος θέλει το παίρνει! :)

Καληνύχτα σε όλους!!

Σάββατο 28 Ιανουαρίου 2012

Η μεγάλη δύναμη

Μία από τις μεγαλύτερες δυνάμεις ενός ανθρώπου είναι η αλήθεια του..

Κι όμως, πόσες φορές τη φοβόμαστε! Τι θα πουν οι άλλοι; Μήπως στεναχωρηθούν;

Φοβόμαστε τις αλήθειες των άλλων επειδή φοβόμαστε τη δική μας, δεν πιστεύουμε σε αυτή, έχουμε κακή εικόνα για τον εαυτό μας και στην πραγματικότητα προβάλλουμε πάνω στους άλλους την πεποίθησή μας ότι δεν αξίζουμε την αγάπη.

Γιατί να μην μπορούμε να είμαστε απλά αυτό που είμαστε και όχι αυτό που μας έχουν βάλει στο κεφάλι άλλοι ότι πρέπει να είμαστε;

Αυτό δεν σημαίνει να μην αλλάζουμε, αλλά να αλλάζουμε όταν και προς τα εκεί μου μας λέει η αλήθεια μας, όχι μόνο για να ικανοποιούμε τους άλλους!

Η αλήθεια μας άδειο πιάτο λοιπόν, πηδάμε στον αέρα, πάμε παρακάτω και όποιος αντέξει!


Χμ, εσύ εκεί, γιατί φοράς μάσκα; Οι απόκριες αρχίζουν την άλλη Κυριακή!

Ή μήπως φοβάσαι;

Τρίτη 24 Ιανουαρίου 2012

Χωρίς χρόνο..


- Ξύπνα! Ακούγεται μία γνώριμη φωνή..
- Τι τρέχει ρε μάνα; Τι ώρα είναι;
- Δεν ξέρω τι σημαίνει ώρα, είχες πει ότι θα πήγαινες σε κάτι μαθήματα, παρακοιμήθηκες!
- Αγουροξυπνημένος ψάχνω το κινητό, ψηλαφίζω άχαρα το κομοδίνο. Κάποιο κόλλημα έφαγε, που είναι η ώρα και το ξυπνητήρι; Και το ρολόι μου που στο καλό είναι; Το πήγα για service και δεν το θυμάμαι;
Φθάνω στη σχολή με την αγωνία ζωγραφισμένη στο πρόσωπό μου.
- Σε πόση ώρα αρχίζει η τριγωνομετρική ανάλυση;
- Ε;! Μη μου πεις ότι είσαι με αυτούς που λένε ότι θα μας εξετάζουν με χρονικά όρια και επιτήρηση, επειδή δήθεν κάποια αντιγράφουν! Ας τολμήσουν, χαμός θα γίνει!
Μπαίνω στην αίθουσα..
- Έχει αρχίσει η παράδοση;
- Πλάκα μας κάνεις ρε φίλε; Κάτσε σε μία οθόνη!
Κάθομαι απορημένος. Μπροστά από κάθε θέση μία οθόνη και ακουστικά. Τα φοράω και αμέσως αρχίζει να παίζει το σημερινό μάθημα!
Ζαλισμένος παίρνω το δρόμο της επιστροφής. Στη στάση ψάχνω για τη συχνότητα των δρομολογίων, το μόνο που υπάρχει είναι ένα κόκκινο κουμπάκι. Πάω να το πατήσω..
- Μη! Δεν είμαστε πολλοί στη στάση, κρίμα να καλέσουμε και άλλο δρομολόγιο.
Το κεφάλι μου πάει να σπάσει μπαίνοντας σπίτι. Η αδερφή μου ντυμένη και στολισμένη.
- Θα βγεις;
- Ναι, σινεμά με τη Βασιλική.
- Τι ώρα έχετε ραντεβού; Ρωτάω με κομμένη την ανάσα.
- Εχμ;! Τι είναι ραντεβού;
- Ε, πώς θα συναντηθείτε;
- Έχουμε πει μέρος, όποια φτάσει πρώτη χτυπάει τηλέφωνο. Είσαι καλά;
- Και το έργο; Δεν έχει ώρα προβολής;
- Μα τι είναι αυτό τώρα; Δεν έχεις ξαναπάει σινεμά;
- Και τα θέατρα; ΤΑ ΘΕΑΤΡΑ; Ουρλιάζω πλέον.
- Μα.. τι σου συμβαίνει; Που τα θυμήθηκες αυτά;
- ΔΗΛΑΔΗ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ;;;
- Ε, σπάνια, έχουμε πολλούς χρον...
- ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ! ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ! Σφίγγω το κεφάλι με τα δυο μου χέρια.
- Λες και είσαι από άλλο πλανήτη!
- ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΙ! ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ! ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΙ! Αρχίζω να τσιμπιέμαι..
..Και ξυπνάω..
..Το ξυπνητήρι δεν έχει χτυπήσει ακόμα..

Ο χρόνος είναι..
..Πολύ αργός για όσους περιμένουν
..Πολύ γρήγορος για όσους φοβούνται
..Πολύ μακρύς για όσους υποφέρουν
..Πολύ σύντομος για όσους χαίρονται
..και αιώνιος για όσους αγαπούν!
Henry Van Dyke

Αφιερωμένο ειδικά σε όσους, όπως εγώ, δεν είχαν την τιμή να συναντηθούν ποτέ με την κυρία εν ονόματι αίσθηση του χρόνου!

Κυριακή 15 Ιανουαρίου 2012

Μικρά αλλά..

Πάντα θεωρούσα ότι είναι κάποια πράγματα που μπορεί να φαίνονται εκ πρώτης όψης μικρά, όμως μπορούν να κάνουν τη διαφορά. Ένα τέτοιο μου συνέβη τις προάλλες..

Πάω στο φούρνο της γειτονιάς, κάπου στα 30 χρόνια στο ίδιο σημείο, πριν 15-20 χρόνια θυμάμαι τη γιαγιά που εξυπηρετούσε τους πελάτες. Τώρα, καθισμένη στην άκρη, πρέπει να έχει περάσει τα 80. Χαιρετώ μπαίνοντας, διστάζω να συνεχίσω, υποθέτοντας ότι της είναι δύσκολο πια να σηκωθεί και να εξυπηρετήσει. Μη βλέποντας να έρχεται άλλος, λέω τη θέλω, μου λέει έρχεται και παίρνοντας αφορμή αρχίζει να μιλάει. Λέω ένα αμήχανο εντάξει, με ξάφνιασε η απότομη πολυλογία, εκεί τη στιγμή έρχεται, ο εγγονός μάλλον, να με εξυπηρετήσει, δεν ξέρω αν το άκουσε καν. Δεν λέω κάτι, νομίζοντας ότι θα έχουν συνεννοηθεί, όμως αυτός με ξαναρωτάει τι θέλω! Βγαίνοντας έξω συνδυάστηκαν όλα στο μυαλό μου και ξαφνικά κατάλαβα.. Δεν ήταν τυχαία η πολυλογία που με ξάφνιασε, τόσα χρόνια στη δουλειά, ήθελε να νιώσει ότι δεν έμεινε εντελώς παραγκωνισμένη στην άκρη περιμένοντας απλώς να περάσουν οι μέρες και άθελά μου της έδωσα την ευκαιρία! Άραγε πόσο θα καθυστερούσε την όλη διαδικασία αν ο εγγονός της την ρώταγε πριν έρθει σε εμένα; Και άξιζε περισσότερο αυτός ο χρόνος, από το να δώσει λίγη χαρά στη γιαγιά του; Μήπως η ζωή μας έχει πάρει τόσο φρενήρεις ρυθμούς, που ξεχάσαμε να φρενάρουμε λίγο για να απολαύσουμε το τοπίο;

Αν και με τα Γαλλικά δεν τα πήγαινα ποτέ καλά, διάλεξα αυτή τη γνωστή έκφραση που μου αρέσει, ως όνομα της κατηγορίας που θα βάζω όλες τις αναρτήσεις που αναφέρονται σε μικρά και μεγάλα της καθημερινότητας..

Πέμπτη 12 Ιανουαρίου 2012

Εκεί ψηλά στον Υμηττό!


 

Για μυστικό δεν ξέρω (αν και όλοι έχουμε από κάποιο χιχι!), όμως από χθες έχει χιόνι και είναι όμορφος!


Τις υπόλοιπες φωτογραφίες που τράβηξα χθες και σήμερα από Υμηττό και Πάρνηθα μπορείτε να τις δείτε εδώ:

http://s1215.photobucket.com/albums/cc506/GiwrgosCb/Xionias%20101112012012/?albumview=slideshow

Πάμε για το επόμενο χιόνι από Κυριακή, που δεν αποκλείεται για λίγο να κάνει τη βόλτα του και μέσα στην Αθήνα!

Σάββατο 7 Ιανουαρίου 2012

10 χρόνια μετά..

Σαν σήμερα, δέκα χρόνια πριν, έληγε μία κακοκαιρία που έστρωσε το χιόνι στο κέντρο και τα νότια της Αθήνας δέκα χρόνια μετά.. Αντιγράφω από τη σελίδα μου..

10 χρόνια μετά - Χιονιάς Πέμπτη 3 έως Κυριακή 6 Ιανουαρίου 2002: Όταν έμπαινε το 2002 κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί ότι πριν καλά καλά τελειώσουν οι γιορτές, η Αθήνα θα ντυνόταν στα λευκά μετά από 10 χρόνια (Φεβρουάριος 1992). Πέμπτη 3 Ιανουαρίου 2002, η μέρα ξεκινάει με σχετική ψύχρα και γρήγορα σημειώνονται λίγες χιονοπτώσεις στα ορεινά. Από το απόγευμα ο καιρός επιδεινώνεται, η θερμοκρασία σημειώνει σταδιακή πτώση και τα φαινόμενα γενικεύονται με χιόνια σε όλα τα ορεινά και βροχή-χιονόνερο στα πεδινά. Σταδιακά οι χιονοπτώσεις θα φτάσουν μέχρι και τα βόρεια προάστια και τα μεσάνυχτα θα βρουν άσπρα όχι μόνο τα ορεινά αλλά και τα περισσότερα βόρεια προάστια. Μετά τα μεσάνυχτα τα φαινόμενα θα εξασθενήσουν αλλά με το ξημέρωμα της Παρασκευής θα έχουμε νέα υποτροπή του καιρού και οι χιονοπτώσεις θα φτάσουν μέχρι τη θάλασσα! Τα φαινόμενα συνεχίστηκαν καθ'όλη τη διάρκεια της Παρασκευής με μεγάλα όμως διαστήματα βελτίωσης. Οι προγνώσεις κάνουν λόγω για σταδιακή παύση των φαινομένων από το βράδυ. Ο καιρός, και ειδικά αυτός της Αττικής, όμως έχει τους δικούς του νόμους. Αργά το απόγευμα θα σημειωθεί νέα υποτροπή του καιρού με ισχυρότατες χιονοπτώσεις ακόμα και εδώ στο Παλαιό Φάληρο! Το βράδυ θα βρει το Παλαιό Φάληρο (όπως και το κέντρο της Αθήνας) διαφορετικό. Ναι, 10 χρόνια μετά ΕΧΕΙ ΑΡΧΙΣΕΙ ΝΑ ΤΟ ΣΤΡΩΝΕΙ!!! Μια ακόμα υποτροπή τα ξημερώματα του Σαββάτου θα κάνει το όνειρο πραγματικότητα. Το Παλαιό Φάληρο, το κέντρο, όλη η Αθήνα θα ξυπνήσει λευκή! 5-10 πόντοι χιόνι στο Παλαιό Φάληρο!!!! Το θερμόμετρό μου θα δείξει -0,8oC, μία από τις χαμηλότερες θερμοκρασίες που έχω καταγράψει. Οι μικροϋποτροπές του καιρού θα συνεχιστούν, με τα φαινόμενα όμως να είναι εντονότερα στα βόρεια, τα ανατολικά και τα ορεινά του νομού που θα θαφτούν στο χιόνι. Οι προγνώσεις μιλούν ξανά για βελτίωση από το βράδυ. Αμ δε! Ο καιρός θα τις στείλει για μία ακόμα φορά! Οι υποτροπές θα συνεχιστούν μέχρι το απόγευμα της Κυριακής (Θεοφάνεια) οπότε και θα έχουμε το αποκορύφωμα με ισχυρότατες χιονοπτώσεις εκ νέου σε όλο το νομό που θα ασπρίσουν ξανά ακόμα και το Παλαιό Φάληρο (πασπάλισμα)! Τα φαινόμενα θα πάψουν οριστικά από το βράδυ της Κυριακής αλλά ο παγετός και η χιονόστρωση θα επιμείνουν. Το λιώσιμο των χιονιών θα αρχίσει από την Δευτέρα μαζί με, γενικευμένη πια, άνοδο της θερμοκρασίας. Κάθε χιονιάς που φέρνει το χιόνι στο κέντρο της Αθήνας είναι ιστορικός, όμως η πρωτοφανής διάρκεια (4 μέρες), που έφερε απίστευτα ύψη χιονιού στα βόρεια, ανατολικά και ορεινά του νομού Αττικής, του συγκεκριμένου χιονιά, τον κατατάσσουν σίγουρα σε έναν από τους χειρότερους που έχουν πλήξει την Αθήνα τον τελευταίο αιώνα...
 Η δεκαετία που ακολούθησε ήταν τελείως διαφορετική από την προηγούμενη, το έστρωσε άλλες 4 φορές από τότε, τις δύο φορές ολικώς και τις άλλες δύο μερικώς. Η τελευταία μάλιστα μόλις 10 μήνες πριν (8-9/3/2011). Χθες γιορτάσαμε την επέτειο με ένα από τα ισχυρότερα χαμηλά της 7ετίας..


..το οποίο έκανε ρεκόρ πίεσης στο μετεωρολογικό σταθμό που έχω από το 2005 με 982,0mb αλλά και ένα από τα ισχυρότερα ξεσπάσματα νοτιά με ρεκόρ ριπής στα 80,5km/hr..

  

..από βδομάδα (Τρίτη-Πέμπτη κυρίως) τα χιόνια θα επιστρέψουν στα βουνά και τα βόρεια της Αθήνας. Καλά να είμαστε να τα δούμε ξανά και πιο νότια, ας ελπίσουμε σε λιγότερο από δέκα χρόνια!

Παρασκευή 6 Ιανουαρίου 2012

Συνέντευξη..

Παίρνω πάσα από την ΛΙΑΚΑΔΑ..

1. Αγαπημένη στιγμή: Να χαζεύω τη βροχή, ήχο, μυρωδία, κ.λ.π. ή καθισμένος στο τζάκι ενώ έξω χιονίζει..

2. Αγαπημένο άρωμα: Όποιο είναι εύκαιρο στο μπάνιο :p

3. Αγαπημένο φαγητό: Καρμπονάρα, σουτζουκάκια

4. Αγαπημένο γλυκό: Όλα όσα δεν έχουν πολύ πορτοκάλι ή καφέ!

5. Αγαπημένο ποτό: Λευκό κρασί

6. Αγαπημένο βιβλίο: Ποιος σκότωσε τον σκύλο τα μεσάνυχτα

7. Αγαπημένο τραγούδι: Πριν το χάραμα μοχάχος

8. Αγαπημένη εκπομπή: Αυτόν τον καιρό.. TBBT

9. Αγαπημένη έξοδος: Κινδύνου! Ξέρω ότι υπάρχει τρόπος διαφυγής οπότε δεν με πιάνει η κλειστοφοβία μου χαχα!

10. Αγαπημένη διαδρομή: Οποιαδήποτε αρκεί να μην οδηγώ χαχαχα! Στα σοβαρά τώρα, τα Τέμπη είναι από τα σημεία που μου έχουν χαραχθεί..

Αγαπημένη ταινία δεν έχει; Σε ένδειξη διαμαρτυρίας απαντάω με το έτσι θέλω.. Η ζωή είναι ωραία!

Πάσα δίνω στην Άιναφετς, την Βιργινία, την Fairelena, τον Παραμυθά, τον nNoe και, αν μπορώ να δώσω στο ίδιο άτομο, μία δεύτερη στη Λεβίνα

Πέμπτη 5 Ιανουαρίου 2012

Η κόκκινη μπάλα..

Χθες αργά ανέβηκα στην ταράτσα και αντίκρισα μία κόκκινη μπάλα να βουτάει μέσα στην πόλη. Βρήκε ευκαιρία τώρα που την έπιασε στον ύπνο, εξάλλου τα ουράνια σώματα δεν ακολουθούν τους κανόνες των ανθρώπων. Αναρωτιέμαι, πόσες νύχτες ακόμα το έχει κάνει, χωρίς να το πάρει κανείς μυρωδιά;


Τρίτη 3 Ιανουαρίου 2012

Νέος χρόνος, νέο blog!

Με ένα τριαντάφυλλο εγκαινιάζω αυτό το ιστολόγιο και καλωσορίζω το 2012!

Δεν είμαι καινούργιος στο blogging, το ιστολόγιο αυτό είναι η μετεξέλιξη ενός άλλου που είχα για σχεδόν 5 χρόνια. Γράφοντας την τελευταία εγγραφή εκεί, εμπνεύστηκα τον τίτλο αυτού του ιστολογίου: Κάθε τέλος είναι μία νέα αρχή! Όσο αναφορά τη θεματολογία, μπορείτε να τη δείτε στην περιγραφή κάτω από τον τίτλο.

Καλή χρονιά σε όλους!

Blogs..