Δευτέρα 29 Δεκεμβρίου 2014

Έπεσε η κυβέρνηση

Και να που αυτό το παλιό τραγουδάκι έγινε επίκαιρο..


Εγώ τα είχα πει ξανά εδώ, δεν ψηφίζω πια. Ένα θα προσθέσω, μία φορά στην αρχή την πάτησα και έριξα ψήφο στον Σύριζα, μετά κατάλαβα όμως ότι μόνο μεγάλα λόγια είναι και ένα λέω ως προφητεία που καταγράφεται εδώ στο μπλογκ μου, αν βγει, όσοι τον ψηφίσετε ελπίζοντας σε κάτι εντελώς διαφορετικό, θα μετανιώσετε γρήγορα για την ψήφο σας. Το διαφορετικό έρχεται μόνο από μέσα μας και με τη βοήθεια του Ιησού Χριστού.

Χωρίς κυβέρνηση κλείνει λοιπόν το 2014 και έρχεται το 2015, βλέπε και την αντίστροφη μέτρηση δεξιά, η τελευταία μέρα του 2014 θα είναι όμως όπως φαίνεται και η πιο κρύα του, με χιόνια σε πολλές περιοχές, ορατό είναι το ενδεχόμενο να γίνει η αλλαγή του χρόνου με χιόνια σε κάποιες περιοχές της Αττικής με υψόμετρο μεγαλύτερο από 400-500 μέτρα, μετά από 23 ολόκληρα χρόνια!

Πέμπτη 25 Δεκεμβρίου 2014

Χριστούγεννα

Ας δώσω και εγώ τη Χριστουγεννιάτικη πινελιά μου..

Το εργαστήριο:


Και το δωμάτιο (βάζω πάντα και ένα καραβάκι, να μην ξεχνάμε εντελώς τις παραδόσεις):



Ανάλογη μουσική:


Και για να κλείσω σοβαρότερα, μία προσευχή στο Χριστό του οποίου τη γέννηση τιμάμε σήμερα, την οποία άκουσα στο τέλος (1:54:00 και μετά) του βίντεο εδώ, μου άρεσε πολύ και την αποδίδω εδώ στα Ελληνικά:

Κύριε Ιησού Χριστέ σε χρειάζομαι
Ξέρω ότι σταυρώθηκες και για τις δικές μου αμαρτίες
Αναστήθηκες για να μας σώσεις όλους
Σε ευχαριστώ για αυτό
Σε προσμένω ως Κύριο και Σωτήρα μου
Έλα στη ζωή μου
Κάνε με τον άνθρωπο που θα ήθελες να είμαι

Αμήν

Όποιος πει και πιστέψει τα λόγια αυτής της προσευχής με όλη του την καρδιά θα λάβει βοήθεια από το Χριστό, μπορεί να είναι σίγουρος δε ότι όλες οι αμαρτίες του έχουν ήδη συγχωρεθεί, είναι ένα παιδί του Θεού και έχει αιώνια ζωή..

Καλά Χριστούγεννα σε όλους!

Δευτέρα 22 Δεκεμβρίου 2014

Χειμερινό Ηλιοστάσιο

Η ανάρτηση αυτή είναι προγραμματισμένη να ανέβει στις 0:59 της 22/12/14, ακριβώς τη στιγμή του Χειμερινού ηλιοστασίου. Τη στιγμή που ο ήλιος φτάνει στο νοτιότερο σημείο του ουρανού και στο πιο απόμακρο από το βόρειο ημισφαίριο. Είναι η μεγαλύτερη νύχτα, η μικρότερη μέρα και η αστρονομική αρχή του χειμώνα στο ημισφαίριο μας. Η στιγμή που η επικράτηση του σκότους φτάνει στο έπακρό της. Είναι όμως και η στιγμή που η ροή αντιστρέφεται. Από αύριο το σκοτάδι αρχίζει να χάνει έδαφος. Έτσι και με την αποχώρησή μου από τα μπλογκ, το σκότος εδώ μέσα έκανε τη μεγαλύτερη επικράτησή του. Μα και άρχισε να χάνει έδαφος, διότι εκεί έξω σίγουρα υπάρχει πολύ φως, όπως και μέσα σε κάποιες που μου συμπαραστάθηκαν μέσω μειλ, ξέρουν ποιες είναι αυτές, τις ευχαριστώ και θα τις έχω πάντα στην καρδιά και την προσευχή μου, η ανάρτηση αυτή είναι αφιερωμένη σε αυτές. Όσο για κάποιες άλλες που είχαμε τακτική επαφή και δεν έστειλαν ούτε ένα μειλ και για αυτές προσεύχομαι, να τις φωτίσει κάποια στιγμή ο Θεός.

Τόσα χρόνια που μένω εδώ ξέρω ότι φτάσαμε στο χειμερινό ηλιοστάσιο όταν η δύση του ηλίου γίνει ορατή από το μπαλκόνι του σπιτιού που κοιτάει νότια, στο βάθος διακρίνεται και ο Σαρωνικός, ενώ τα σύννεφα με το χαρακτηριστικά όμορφο σχήμα που θυμίζει τούφες είναι οι λεγόμενοι θύσανοι (cirrus):


Και άλλη μία δύση από την ταράτσα, λίγες εβδομάδες πριν:


Το πρώτο συνθετικό της λέξης ηλιοστάσιο είναι προφανές. Το δεύτερο προέρχεται από τη λέξη στάσιμος, καθώς για λίγες μέρες γύρω από τα ηλιοστάσια, ο ήλιος φαίνεται σα να σταματάει την κίνησή του προς τα βόρεια ή νότια αντίστοιχα. Το φαινόμενο αυτό μπορεί να κατανοηθεί αν σκεφτούμε ένα εκκρεμές, όταν πλησιάζει στα δύο άκρα με τη μεγαλύτερη απόκλιση από τη μέση (στην περίπτωσή μας τα ηλιοστάσια) κινείται όλο και πιο αργά μέχρι που για κάποιες στιγμές φαίνεται να σταματά και ακολουθεί η αντιστροφή της κίνησης. Αντίθετα, τη στιγμή που περνάει από τη μέση (στην περίπτωσή μας οι ισημερίες), η ταχύτητα φτάνει στο μέγιστό της. Φανταστείτε λοιπόν πώς ένιωθαν οι αρχαίοι πρόγονοί μας που δεν είχαν τις γνώσεις και τα επιστημονικά-τεχνικά μέσα για να καταλάβουν τι συμβαίνει όταν έβλεπαν τον ήλιο μέρα με τη μέρα να χαμηλώνει στα νότια και μετά να σταματάει, οπότε, όταν άρχιζε να ανεβαίνει ξανά, ξεσπούσαν σε πανηγυρισμούς. Περισσότερα για τα ηλιοστάσια εδώ.

Καλό χειμώνα λοιπόν και καλή επαναφορά στο φως από αύριο!

Τρίτη 9 Δεκεμβρίου 2014

Από έναν χαζό εκτεθειμένο..

Θα ήθελα να ευχαριστήσω όσους αφιέρωσαν χρόνο για να σχολιάσουν στην προηγούμενη ανάρτηση, που ανακοίνωσα την αποχώρησή μου και όσους ανταποκρίθηκαν μέσω μειλ. Η απόφασή μου δεν αλλάζει, μπορεί να γράφω που και πού μόνο με κλειστά σχόλια. Σε 1-2 σημεία θα ήθελα να σταθώ μόνο..

Πρώτον, αν κάποιοι πιστεύετε ειλικρινά αυτό που γράψατε, ότι κάποιος είναι κακό να λέει μου κακοφάνηκε αυτό, θέλω αυτό, νιώθω έτσι, θεωρώ αυτό και από την άλλη ότι δεν υπάρχει τίποτα κακό στο να λέει ο άλλος είναι απαράδεκτο το μήνυμά σου και να σου πατάει μπλοκ ενώ του εξωτερίκευσες σκέψεις και συναισθήματά σου, τότε θεωρώ ότι χρειάζεται επειγόντως να αγαπήσετε περισσότερο τον εαυτό σας. Ρωτήστε όποιον ειδικό θέλετε επ'αυτού, μπορώ να σας παραπέμψω και μέσω mail αν το επιθυμείτε. Είναι αναφαίρετο ανθρώπινο δικαίωμα όλων να εκφράζουν ευθέως τις σκέψεις και τα συναισθήματά τους, είμαστε όλοι παιδιά του Θεού και αυτά που έχουμε μέσα μας είναι εξ'ίσου πολύτιμα.

Επίσης, κάπου αναφέρθηκε ότι εκτέθηκα. Ίσως να είναι και έτσι. Ίσως να είμαι ένας χαζός τελικά. Καλλίτερα έτσι όμως, παρά έξυπνος που χρησιμοποιεί τις ικανότητές του για να βρίσκει τους κατάλληλους νόμους που τον καλύπτουν για να προωθεί τον ατελείωτο εγωισμό του. Προτιμότερο κάποιος να αγαπήσει και να πληγωθεί, παρά να καμώνεται τον σπουδαίο που δεν πληγώθηκε ποτέ, απλούστατα γιατί δεν αγάπησε ποτέ. Αυτοί που πληγώθηκαν, αυτοί που εμπιστεύτηκαν και προδόθηκαν, αυτοί είναι πιο κοντά στο Θεό και έχουν θέσει την πιο ισχυρή υποθήκη για μία θέση στον Παράδεισο. Δε με ενδιαφέρει λοιπόν αν εκτεθώ, ούτε το φοβάμαι, για αυτό είμαι από τους λίγους που έχουν τηλέφωνο και mail φάτσα φόρα, τα οποία, όπως ήδη είπα, είναι ανοιχτά για όποιον επιθυμεί..

Ας εκτεθώ..


Τετάρτη 3 Δεκεμβρίου 2014

Αποχωρώ

Μετά από σχεδόν 8 χρόνια στη μπλογκόσφαιρα και σχεδόν 3 σε αυτό το μπλογκ, νομίζω ότι ήρθε η ώρα να κατεβάσω ρολά.

Η απόφαση είναι αιφνίδια, μα φρονώ ότι όλες οι σοβαρές αποφάσεις στη ζωή παίρνονται μία και έξω. Ανέβασα μία ανάρτηση στην οποία ζητούσα τη συμπαράστασή σας. Έμεινε για 7 ώρες, αντί για συμπαράσταση έλαβα ένα απειλητικό μειλ, οπότε την κατέβασα. Θα μπορούσα βέβαια, με βάση αυτό το μειλ, να κινηθώ και εγώ νομικά, για διαδικτυακό εκφοβισμό. Ξαφνικά δε βρίσκω κανένα νόημα όμως, αφού δεν έλαβα συμπαράσταση από κανένα. Ωραία τα μηνυματάκια, τα παιχνιδάκια και οι διαγωνισμοί, όταν όμως προκύπτει κάτι πιο σοβαρό, ξαφνικά τίποτα. Δε μπορώ να συνεχίσω έτσι. Δεν μπορώ να μη συγχαρώ όσους δίνουν από το περίσσευμά τους στα διάφορα μπαζάρ. Ούτε μπορώ όμως να μην αναρωτηθώ πως γίνεται, οι ίδιοι άνθρωποι που δίνουν τόσο εύκολα σε κάτι αγνώστων διοργανωτών, δεν δίνουν σε κάποιον που γνωρίζουν, έστω εξ'αποστάσεως, πάνω από ένα χρόνο. Σκοπός μου δεν είναι να κατηγορήσω κανένα. Ξέρω ότι κάποιοι έχετε φόβο στην καρδιά, σας συγχωρώ και προσεύχομαι για εσάς. Αυτός ο φόβος δίνει τροφή σε ορισμένους που έχουν μάθει να ζουν εις βάρος άλλων. Μόλις πάψετε να τους φοβάστε, θα πάψουν να υπάρχουν. Για μένα κάποια άτομα που επικοινωνούσαμε για καιρό από εδώ, είστε κάτι παραπάνω από απλές σειρές χαρακτήρων σε μία οθόνη. Σας ευχαριστώ θερμά για την παρουσία σας αυτή και ζητώ συγνώμη που πρέπει να αποχωρήσω έτσι ξαφνικά. Σκοπός μου ήταν ακριβώς να δημιουργήσω τέτοιου είδους σχέσεις, όχι να γράφω απλώς γραμμές σε ένα κουτί ή να συντηρώ μία όμορφη βιτρίνα για άλλους λόγους. Καλώς ή κακώς το τελευταίο είναι συχνό φαινόμενο, μα εγώ δε μπορώ να λειτουργώ έτσι, εδώ και στη δουλειά που έχω ξεκινήσει να κάνω έχω προβλήματα λόγω αυτού του χαρακτηριστικού μου, πόσο μάλιστα εδώ μέσα, που για μένα είναι πιο προσωπικό σε σχέση με κάτι που κάνω για επάγγελμα. Με αυτό το σκεπτικό έδρασα όπως έδρασα. Ήξερα ότι έπαιρνα ένα ρίσκο. Έπαιξα και έχασα, τη μάχη θέλω να πιστεύω, όχι τον πόλεμο. Ένας πραγματικός άντρας παραδέχεται τις ήττες του. Μετά από ό,τι έγινε λοιπόν, πιστεύω ότι η μόνη αξιοπρεπής κίνηση από μέρους μου, είναι να αποχωρήσω.

Ευχαριστώ θερμά όλους για όσα μοιραστήκαμε τόσο καιρό. Αυτή θα είναι η τελευταία ανάρτησή μου με ανοιχτά σχόλια, ίσως ξανακάνω αν βρω διάθεση, μα με κλειστά. Η παρουσία μου στα μπλογκ σας παύει επ'αόριστον. Το μειλ μου και το τηλέφωνό μου βρίσκονται στα δεξιά. Θα χαρώ να συνεχιστεί η επικοινωνία μας από εκεί, με όσους θεωρούν τέλος πάντων ότι εξέλαβαν κάτι παραπάνω από μένα, εκτός από κάποιες σειρές χαρακτήρων σε μία σελίδα.

Καλές γιορτές και να περνάτε όλοι καλά

Γιώργος

Blogs..