Τρίτη 28 Φεβρουαρίου 2017

10 ΧΡΟΝΙΑ

Ήταν 28/2/2007 όταν έκανα την πρώτη, φωτογραφική ανάρτηση, στο πρώτο μου blog:


(Οι φωτογραφίες δυστυχώς δεν υπάρχουν πια)

Αυτό σημαίνει ότι σήμερα κλείνει μία ολόκληρη δεκαετία παρουσίας μου στην μπλογκόσφαιρα. Αν και τον τελευταίο ένα χρόνο περίπου έχω αραιώσει, δεν μπορούσα να μην κάνω ανάρτηση για αυτή την τόσο μεγάλη επέτειο.

Κατ'αρχήν το απαραίτητο κέρασμα (από τα χεράκια μου, έστω και πριν κάποιους μήνες, τι σου κάνει η τεχνολογία) και η τούρτα για τα κεράκια:




Και, λόγω της επετείου, θα σας κάνω ένα ακόμα δώρο, τα σχόλια να μείνουν ανοιχτά.

Ξέρω ότι ο χαρακτηρισμός δώρο μπορεί να ξενίσει ή να φανεί αστείος σε κάποιους. Είναι γεγονός ότι, κάποιες στιγμές, το κρασί έγινε ξύδι. Δεν μπορώ να μην αναλογιστώ όμως ότι, τα 10 αυτά χρόνια, πέρασαν πολλοί άνθρωποι από τα δύο blog μου τους οποίους γνώρισα και μιλήσαμε. Έστω και αν με τη συντριπτική πλειοψηφία αυτών των ανθρώπων η επικοινωνία αυτή ήταν μόνο ηλεκτρονική, σίγουρα ήταν κάτι παραπάνω σε σχέση με τους άλλους περίπου 6 δισεκατομμύρια ανθρώπους πάνω στη γη με τους οποίους μπορεί να μην έρθω σε επαφη ποτέ στη ζωή μου, αν λάβουμε υπόψιν το συνολικό ανθρώπινο πληθυσμό. Όλοι όσοι περάσατε από εδώ αυτά τα χρόνια είστε κομμάτι της ζωής μου και πάντα θα είστε για όποιο λόγο και αν ήρθατε και ανεξαρτήτως αν με θυμάστε ή με συμπαθείτε αυτή τη στιγμή. Σας ευχαριστώ λοιπόν και θα χαρώ να δω μία κουβέντα, θα κατανοήσω αν δε δω, αν και θα προτιμούσα να με βρίστε από το να μην υπάρξει κανένα σχόλιο.

Καλά να περνάτε ό,τι και αν κάνετε!

Υ.Γ. Επόμενη ανάρτηση όταν έρθει εκείνη

Τρίτη 3 Ιανουαρίου 2017

Νέα χρονιά

Πρώτη φορά αλλάζω χρονιά μόνος

Μία μία οι χώρες στα ανατολικά παραδίδονται στον εισβολέα. Καθώς πλησιάζει τα σύνορα, ανοίγω το ραδιόφωνο για να μάθω τις εξελίξεις. Ξαφνικά η μουσική σταματάει και αρχίζει η αντίστροφη μέτρηση, το νέο έτος μπαίνει με όλες τις προφυλάξεις στην πόλη των Αθηνών.

10

9

8

7

6

5

4

3

2

1

Και τότε ακούγεται..


Νέος χρόνος και νιφάδες πιστά στο ραντεβού τους για μία ακόμα φορά


Και εσύ; Άστατο πουλί των ονείρων μου, σε περιμένω


Δεν μπορεί, οι πτήσεις σου θα σε βγάλουν κάποτε κατά δω, το ξέρω, θα έρθει η στιγμή που οι καρδιές μας θα τραγουδήσουν παρέα το πιο υπέροχο τραγούδι!

Κατ'εξαίρεση, αντί για καλή χρονιά και για τα 5 χρόνια (3/1/2012-3/1/2017) του blog, με κλειστά σχόλια, διπλά αφιερωμένο σε εκείνη και σε όσους πέρασαν Χριστούγεννα ή Πρωτοχρονιά μόνοι

Blogs..