Πέμπτη 27 Μαρτίου 2014

Food Lovers

Καλησπέρα!

Η αλήθεια είναι ότι τον τελευταίο καιρό έχουν κυκλοφορήσει πολλά βραβεία-παιχνίδα στη μπλογκογειτονιά, εδώ όμως η Ελευθερία έκανε ένα πολύ νόστιμο tag που δεν μπορούσα να αντισταθώ, θα καταλάβετε στη συνέχεια.






1. Ποιό είναι το αγαπημένο σου φαγητό;

Δύσκολο να πω μόνο ένα. Είμαι μακαρονάς, ειδικά καρμπονάρα και με κιμά. Επίσης σουτζουκάκια.

2. Ποιό είναι το αγαπημένο σου γλυκό;

Πολλά μου αρέσουν πολύ, το πολίτικο Σεκέρ Παρέ όμως είναι αξεπέραστος έρωτας!

3. Ποιό φαγητό δε θα δοκίμαζες ποτέ;

Σαλιγκάρια

4. Ελληνική, ιταλική, mexican ή ασιατική κουζίνα;

Η κάθε μία έχει τη δική της γοητεία, όμως παπούτσι από τον τόπο σου και ας είναι μπαλωμένο!

5. Έχεις αλλεργία σε κάποιο φαγητό;

Αλλεργία με την στενή έννοια του όρου όχι. Έχω κάποια φαγητά όμως που μου δημιουργούν δυσκολίες στην πέψη (όσπρια, φρούτα, σφολιατοειδή με κακής ποιότητας λάδι).

6. Σε ποιό φαγητό/γλυκό είσαι εξπέρ;

Στις μακαρονάδες, ειδικά η καρμπονάρα είναι η σπεσιαλιτέ μου. Τις προάλλες βέβαια έφτιαξα και κάτι γιουβαρλάκια κοκκινιστά που βγήκαν τέλεια!

7. Ποιό είναι το φαγητό που έμαθες να μαγειρεύεις πρώτο;

Τα τοστ δεν μετράνε ε; Χαχα! Μακαρονάδες, αυγά μάτια..

8. Είσαι χορτοφάγος;

Όχι

9. Συνήθως τι παραγγέλνεις από έξω;

Συνήθως πίτσα ή πολίτικη κουζίνα. Σπανιότερα κινέζικο ή σουβλάκια.

10. Είσαι γλυκατζής ή fan των αλμπυρών σνακ;

Προς το γλυκατζής..

11. Αγαπημένο σνακ;

Γενικά δεν είμαι το άτομο που τσιμπολογάει πολύ. Αν το κάνω όμως θα είναι κάτι μπισκοτοειδές, σοκολατοειδές ή κάτι άλλο γλυκό. Έχω μεγάλο θέμα με το χαλβά και τα Caprice χαχα!

12. Πώς τρως το σάντουίτς σου;

Τα βασικά είναι τυρί, κέτσαπ, βούτυρο. Ανάλογα με τα κέφια μπορεί να βάλω ζαμπον, πάριζα, κοτόπουλο, κάποιο πράσινο λαχανικό. Αποκλείονται πίκλες, ωμές ντομάτες και μουστάρδα.

13. Σ'αυτή τη φάση της ζωής σου τρως υγιεινά ή το'χεις ρίξει στη μάσα;

Δεν έχω ασχοληθεί ιδιαίτερα με το θέμα, ομολογώ όμως ότι τον τελευταίο καιρό έχω προβληματιστεί λόγω κάποιων θεμάτων (βλέπε και 5)..

14. Ποιός μαγειρεύει καλύτερα στην οικογένεια;

Προφανώς η μαμά έχει την πρωτοκαθεδρία. Όχι ότι εγώ ή η αδερφή μου μαγειρεύουμε άσχημα όμως. Εντελώς μεταξύ μας, στην καρμπονάρα νομίζω ότι τις κερδίζω χιχι!

Κανόνα για το σε πόσους να δώσουμε πάσα δεν είδα. Οπότε το δίνω σε όποιον του άρεσε και θέλει. Θα ήθελα βέβαια να δω απαντήσεις από τις Λιακάδα, Κική (Εκφράσου), Λυσίππη (την έχασα τελευταία, ελπίζω να είναι όλα καλά!) και τις νέες φίλες Ελένη Φλογερά, Μαρία Φε, syros2js και Kat.

Καληνύχτα σε όλους!

Τρίτη 25 Μαρτίου 2014

Σαν πλανόδιο τσίρκο..

Γιορτινή μέρα για τη χώρα μας σήμερα και αφιερώνω ένα αγαπημένο τραγούδι ενός αγαπημένου τραγουδιστή:


Και ένα ακόμα βίντεο από μία αγαπημένη πόλη που πολύ μου αρέσει:


Χρόνια μας πολλά!

Κυριακή 23 Μαρτίου 2014

Παγκόσμια ημέρα μετεωρολογίας

Στις 23/3/1950 τέθηκε σε ισχύ η ιδρυτική διακήρυξη του παγκόσμιου οργανισμού μετεωρολογίας οπότε η 23/3 καθιερώθηκε ως η παγκόσμια ημέρα μετεωρολογίας. Δεδομένου λοιπόν ότι είναι ένα από τα αγαπημένα μου χόμπυ, δε θα μπορούσα να μην αφιερώσω ανάρτηση στο μπλογκ μου. Τιμώντας λοιπόν αυτή τη μέρα, είπα να βάλω ένα από τα πιο εντυπωσιακά αλλά και αστεία μετεωρολογικά βίντεο που έχω τραβήξει. Είμαι στο μπαλκόνι και τραβάω εν μέσω καταιγίδας και τότε σκάει ένας από τους 2-3 κοντινότερους-δυνατότερους κεραυνούς που θυμάμαι στη γειτονιά μου, τόσο κοντά σπάνια σκάνε εδώ αφού κάθε άλλο παρά είμαι δίπλα σε βουνό. Ήταν τόσο δυνατός που τα χρειάστηκα και επικαλέστηκα τα θεία! Υπομονή μέχρι το τέλος, ένα λεπτό κρατάει και ελπίζω να γελάσετε!


Καλή υπόλοιπη Κυριακή και καλή εβδομάδα σε όλους!

Παρασκευή 21 Μαρτίου 2014

Η ΑΛΜΥΡΑ

Καλησπέρα σε όλους!

Σήμερα σας έχω κάτι ξεχωριστό, η αγαπητή μπλογκο-φίλη Κική, γνωστή και ως Εκφράσου, μου έκανε την τιμή να μου επιτρέψει να αναδημοσιεύσω ένα ποίημά της. Σας το παρουσιάζω με χαρά λοιπόν, προσθέτοντας ένα τραγούδι που νομίζω ότι του πάει γάντι καθώς και κάποιες δικές μου φωτογραφίες. Θυμίζω ότι με κλικ επάνω τους μεγαλώνουν.

Η ΑΛΜΥΡΑ


Με γυμνές πατούσες χαράζω τη πορεία μου στην άμμο
και σέρνω ξοπίσω μου ένα ξεφτισμένο σάλι
για να μου θυμίζει το δρόμο του γυρισμού.

Αεράκι δροσερό, σαν ήχος από παλαμάκια 
αντηχεί στα αυτιά μου
και στο βάθος νερό αλμύρας αναζητώ
θέλοντας να φέρω τη λησμονιά κοντά μου.


Τόνους γαλάζιου , άγριου και λευκού
η κόρη οφθαλμών αντικρίζει
Ένας πόλεμος επιβίωσης ξεσπά
και το στόμα ως ένδειξη αποτροπιασμού ξινίζει.

Ένας βρόντος ξαφνικά,
ήχο καϊκιού θυμίζει
και ένας γλάρος απ' το πουθενά,
ψάρι ζωντανό, βουτάει για να κυνηγήσει.



Παίρνω το βλέμμα απ' τη θάλασσα,
στην λευκή αλμύρα που χτυπάει το χώμα εστιάζω
και σκέφτομαι αν το αλάτι της έχει τη γεύση τη πικρή
που από τη ψυχή κυλάει στο στόμα και το στάζω.

Περπατώ προσποιητά
πως τη διαδρομή απολαμβάνω
και ξάφνου ένα δάκρυ μαρτυρά
πως τον ελέγχω αρχίζω εγώ να χάνω.

Δεύτερο δάκρυ το πρόσωπο κατακτά
και μια γλυκιά σταγόνα
υγρό μέτωπο μαρτυρά,
 φιλί μάνας που αγωνιά ακόμα.

Κλείνω τα μάτια, σκέφτομαι,
την αγκαλιά της μάνας
μα είναι δάκρυ του Ουρανού
και νοιώθω μετά από καιρό
πως είμαι κάτω από τη σκέπη του Θεού.

Μια αστραπή ακούγεται
καταιγίδας μήνυμα φέρνει
μα η καρδιά προστάζει εμένανε
δίπλα στην αλμύρα να μείνει για να ανασαίνει.

Πλησιάζω πιο κοντά,
στην άκρη που σκάει το κύμα
Βρέχω τις πατούσες μου
και ονειρεύομαι πως όλα πάνε πρίμα.

 
Κλείνω τα μάτια για άλλα δυο λεπτά
στο παιδί που ήμουν κάποτε γυρίζω
ξάφνου ενέργεια θετική,
αφέλεια παιδική, στις φλέβες μου κυλάνε
κι όταν ανοίγω βλέφαρα,
παιδικές σκανδαλιές, οι κόρες μαρτυράνε.

Γελώ με μια χαρά που όμοια
δε θυμάμαι άλλοτε να είχα
κι όταν ένα κύμα σκάει πλάι μου
αναπηδώ κι αναπολώ όλα όσα
έχασα ευθύς σε μία νύχτα

Δεύτερο κύμα έρχεται
αναπηδώ με φόρα προς τα πάνω
αφρός κάτω από τα δάχτυλα
μαρτυρά πως παιχνίδι με τη θάλασσα
επέλεξα εγώ να κάνω.

Στρατιά κυμάτων βγαίνουνε
στην αμμουδιά με φόρα
κοιτώ έναν ήλιο που νομίζω αχνοφαίνεται
χαμογελώ και παίζω σαν παιδί ακόμα.

Ξάφνου θεριό κυμάτων έρχεται
μάστιγα άσχημης ίωσης θυμίζει
Ξάφνου στο σώμα με χτυπά
και παντού λευκός αφρός αναβλύζει


Αλμύρα σκεπάζει το πρόσωπο
τα μάτια τσούζουν, τα κλείνω για λίγο μόνο
Όρθια προσπαθώ να σηκωθώ
μα μου είναι δύσκολο, νοιώθω ακόμη πόνο.

Τα πέλματα μπήγονται σαν σίδερο στη λασπωμένη γη
οι αγκώνες όλο το βάρος σπρώχνουν προς τα επάνω
όρθια επιτέλους στέκομαι και για λάφυρο 
μια κραυγή ψυχής, μου χαρίζω για να καταλάβω!

Προχωράω ευθεία μούσκεμα
δε με νοιάζει που κρυώνω
αλμυρό νερό στολίζει τους ώμους μου
τις άκρες των δάχτυλων μου ενώνω.

Ξάφνου ένα κύμα  που σκάει στα ακροδάχτυλα
ήχο έντονο, βαρύ θυμίζει
γυρνώ το βλέμμα βιαστικά
κοιτάζω χαμηλά και βλέπω κάτι να κρυφογυαλίζει

 
Ένας μπόγος πρασινοκαφέ,
σα θήκη δώρου μοιάζει
η ψυχή αναταράσσετε 
μα το μυαλό οργιάζει

Σκύβω με φόβο - έρμαιο
να δω τι κρύβει  μέσα αυτός ο μπόγος
και στο νου ξάφνου έρχεται
στρατός μαινόμενος ο όχλος.

Κουνάω το κεφάλι μου
θέλοντας να καθαρίσει
και επιστρέφοντας στη βάση μου
αφήνω τον μπόγο να μ' αποπλανήσει.

Προσεκτικά σηκώνω τρόπαιο
στη παλάμη μέσα βάζω
και κάπου ανάμεσα  σε φύκια, σε βρομιές
ένα όμορφο, γυαλιστερό κοχύλι
νέα όνειρα με κάνει να χαράζω.

Το παίρνω στα χέρια μου προσεκτικά
το κλείνω ευλαβικά στη χούφτα
του ξαρμυρίζω τη μια πλευρά
και νοιώθω πως κρατώ αγκαλιά
το παιδί που κάποτε ήμουν κι αγαπούσα.

Λένε πως η αλμύρα της θάλασσας
όλα τα μικρόβια μπορεί να καίει
κοιτώντας το κοχύλι εύχομαι
να σβήσει τη φωτιά στα σωθικά
που χρόνια πλέον σιγοκαίει.

Κοιτώντας το τρόπαιό μου εύχομαι
σήμα νέας ζωής να κάνω
κι ως τήρηση υπόσχεσης
το ξεφτισμένο σάλι πετώ στη θάλασσα
και με χαρά συνειδητοποιώ πως χάνω.

Νέα πορεία - οδηγό
θέτω στη ζωή μου
κι αν το δάκρυ είναι αλμυρό
είναι γιατί κρύβει λίγη από τη δύναμή μου. 

Οι γυμνές πατούσες με έφεραν εδώ
οι ίδιες θα με γυρίσουν πίσω
με την αλμύρα και το κοχύλι φυλαχτό
όλους και όλα θα τα νικήσω.




________________ ΤΕΛΟΣ ________________

Σάββατο 15 Μαρτίου 2014

Καλή Άνοιξη!

Φίλοι μου ίσως σας παραξένεψε κομματάκι ο τίτλος μου. Για την είσοδο της Άνοιξης υπάρχουν αρκετοί ορισμοί. Καταρχήν ο πλέον διαδεδομένος, ο ημερολογιακός, την 1η του Μαρτίου. Υπάρχει ο αστρονομικός με την εαρινή ισημερία (έαρ=άνοιξη), 20 ή 21 Μαρτίου, ανάλογα τη χρονιά, αλλά και ο μετεωρολογικός με βάση μέσους όρους θερμοκρασιών αρκετών ετών, για την Αθήνα 23 με 24 Μαρτίου. Όλα αυτά όμως είναι θεωρητικά ή θεσπίστηκαν για λόγους αναφοράς. Τις τελευταίες μέρες παρατηρώ έναν τρομερό οργασμό ανθοφορίας στη γειτονιά μου, το μπαλκόνι μου δεν θα μπορούσε να αποτελεί εξαίρεση (με κλικ επάνω τους μεγαλώνουν):



Ταυτόχρονα το κρύο μας τελείωσε και μάλιστα, για να κάνω και μία αισιόδοξη καιρική πρόβλεψη, δεν προβλέπεται άλλο στον ορίζοντα, μετά από μία σύντομη και ασθενή μεταβολή του καιρού αύριο, από εβδομάδα πάμε σε εντελώς ανοιξιάτικο καιρό σε όλη την Ελλάδα, με τη θερμοκρασία να ξεπερνάει τους 20 βαθμούς. Αν με ρώταγε κάποιος λοιπόν φέτος πότε θα έλεγες ότι ξεκίνησε η Άνοιξη, θα έλεγα κάποια από αυτές τις μέρες.

Καλό Σαββατοκύριακο λοιπόν και καλή Άνοιξη!

Σας αφήνω με την αγαπημένη Άνοιξη του Vivaldi..


Τρίτη 11 Μαρτίου 2014

Μουσική καλησπέρα!

Δεν έχω προλάβει να κάνω τη βόλτα στη μπλογκογειτονιά, επειδή όμως αρκετά έμεινε επάνω το δοκιμαστικό, είπα να πω μία καλησπέρα με μία playlist που ακούω ξανά και ξανά εδώ και 2-3 μέρες. Δεν την έφτιαξα εγώ, δεν τον ξέρω αυτόν που την έφτιαξε, όμως είναι λες και ήξερε ακριβώς το γούστο μου ενώ έχει και εικόνες από τις ομορφιές της χώρας μας!


Καλή συνέχεια σε όλους!

Πέμπτη 6 Μαρτίου 2014

Μάρτης γδάρτης


Μάρτης γδάρτης και κακός παλουκοκαύτης λέει ο λαός μας, αναφερόμενος στις περιόδους βαρυχειμωνιάς που είναι ικανός να φέρει αυτός ο μήνας. Αντιγράφω από εδώ:

Απ’ τους μήνες ο Μάρτης είναι άστατος, γδέρνει τους ανθρώπους με την κακοκαιρία του και τους αναγκάζει να κάψουν και τα παλούκια της φράχτης τους, αφού σε τέτοια εποχή βρίσκονται στη σώσει (το τελείωμα) των καυσόξυλων. Είναι λοιπόν ο γδάρτης, ο παλουκοκάφτης. Θα έχετε ακούσει το μύθο της γριάς τσοπάνισσας,
Έλειπε, λέει, μια μέρα να τελειώσει ο Μάρτης. Άνοιξη τώρα πια, φανταζόταν, πως δεν είχαν ανάγκη τα πρόβατα της από την κακοκαιρία. «Πριτς! Μαρτάκη μ’ λέει η γρια κοροϊδευτικά. Τα ξεχειμώνιασα ‘γω τα κατσικάκια μ’!» Ο Μάρτης θύμωσε πολύ από την αυθάδεια της γριάς. Δανείστηκε μια μέρα από το Φλεβάρη και την έκαμε να κρυφτεί στο καβούκι της. Κρύφτηκε ποκάτω στο λεβέτι που τυροκομούσε κι εκεί μαρμάρωσε, ξεπάγιασε. Όπως μαρμάρωσε και το μπουλούκι τα πρόβατά της. Αυτά παθαίνει ο αυθάδης που καταδέχεται να κοροϊδεύει τους άλλους.
Από τότε και ύστερα έμεινε ο Μάρτης νάχει 31 ημέρες κι ο καημένος ο Φλεβάρης με 28, γι αυτό τον λένε και Κουτσοφλέβαρο.
Δεν είναι τυχαίο ότι μία από τις χειρότερες κακοκαιρίες που θυμάμαι στην περιοχή μου έχει γίνει Μάρτιο. Συγκεκριμένα στις 25-26/3/1998, είναι η μόνη φορά που θυμάμαι τόσα δέντρα πεσμένα στη γειτονιά μου. Τότε επίσης είχαν θαφτεί στο χιονί τα βουνά της Αθήνας και έπεσαν πυλώνες με αποτέλεσμα να ακολουθήσει μεγάλο μπλακ-ουτ στην πρωτεύουσα και να μείνουν για δύο μέρες κλειστά τα σχολεία!

Φέτος λοιπόν ο Μάρτης φαίνεται αποφασισμένος να μας δείξει αυτό το άγριό του πρόσωπο. Δεν υπάρχει λόγος πανικού όμως, αφού κάτι τόσο δυνατό όσο αυτό που περιέγραψα παραπάνω δεν φαίνεται. Μην βιαστείτε όμως να βγάλετε τα ανοιξιάτικα από τη ντουλάπα και να φυλάξετε τα χειμωνιάτικα. Αφού μουλιάσαμε την πρώτη του βδομάδα από τις βροχές, ακολουθεί το κρύο. Για τη νότια Ελλάδα ειδικά, ο Μάρτιος πάει να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά για το φετινό χειμώνα, που ήταν εξαιρετικά ήπιος και όλα δείχνουν ότι έρχεται η πιο κρύα περίοδος του χειμώνα στις καθυστερήσεις!

Για την Αττική συγκεκριμένα η πτώση της θερμοκρασίας θα αρχίσει από το Σάββατο με τον βοριά να φρεσκάρει και από την Κυριακή θα γίνει αισθητή, ενώ φαίνεται να διαρκεί περίπου μία εβδομάδα με εξάρσεις. Οι κορυφές γύρω από την Αθήνα θα ασπρίσουν ενώ δεν αποκλείεται για λίγο νιφάδες να δουν και τα βόρεια προάστια..

Κλείνοντας δεν μπορώ να μην μνημονεύσω ένα Μάρτιο με παντελώς διαφορετικό πρόσωπο, ο Μάρτιος του 2001 που είχε αποφασίσει να μας πάει κατευθείαν στο καλοκαίρι και τις παραλίες, παρακάμπτοντας τον Απρίλιο και το Μάιο. Η θερμοκρασία είχε σπάσει ρεκόρ και είχε ξεπεράσει ακόμα και τους 30 βαθμούς σε κάποιες περιοχές της χώρας.

Καλό απόγευμα και καλή συνέχεια σε όλους!

Τρίτη 4 Μαρτίου 2014

Νασρεντίν Χότζας

Είπα να ξεκινήσω το νέο μήνα στο μπλογκ μου με κάτι που έγραφα το παλιό μου μπλογκ, ένα γεγονός όμως αποτέλεσε αφορμή για να το ξαναθυμηθώ, συγκεκριμένα συγκέντρωσα διάφορα κομπιουτερικά πράγματα που ήταν διάσπαρτα στο δωμάτιό μου για να τα πάω σε έναν άλλο χώρο και όταν τα είδα όλα μαζί πραγματικά ξαφνιάστηκα από το πόσο πολλά μαζεύτηκαν και μου ήρθε στο μυαλό μία ιστορία του Νασρεντίν Χότζα. Πριν βάλω την ιστορία, παραθέτω την εισαγωγή που είχα κάνει στο παλιό μπλογκ, για όσους δεν ξέρουν τι είναι:

Ο Νασρεντίν Χότζας είναι ο <<πρωταγωνιστής>> μίας σειράς από σύντομες ιστορίες, κάποιες αρκετά γνωστές κάποιες όχι, που επιφανειακά φαίνονται πιο πολύ χιουμοριστικές, αλλά κρύβουν και βαθύτερα νοήματα. Περισσότερα για το τι είναι μπορείτε να δείτε εδώ. Εγώ τον είχα πρωτοακούσει μικρός από τον πατέρα μου, και μου τον ξαναθύμισε πρόσφατα ο Παραμυθάς από το blog του.
Και τώρα η ιστορία:

Πάει ένας ταλαιπωρημένος χωρικός να ζητήσει τη συμβουλή του Χότζα:

- Χότζα μου, η γυναίκα μου γέννησε, όμως το σπίτι μας είναι μικρό και δεν μας χωράει, ούτε έχουμε λεφτά να πάμε σε μεγαλύτερο, είμαι απελπισμένος, δεν ξέρω τι να κάνω..
- Σκύλο έχετε;
- Ναι
- Βάλτε τον και αυτόν στο σπίτι
- Μα Χότζα μου..
- Αυτή είναι η συμβουλή μου, αν το κάνεις έλα ξανά σε μία εβδομάδα να τα πούμε

Περνάει η εβδομάδα και ξαναπηγαίνει εμφανώς απελπισμένος ο χωρικός:

- Χότζα μου το έκανα αυτό που είπες και η κατάσταση είναι ανυπόφορη, τι να κάνω τώρα;
- Γάιδαρο έχεις;
- Ναι
- Βάλτε τον και αυτόν στο σπίτι
- Μα Χότζα μου, δεν γίνεται, ήδη δεν μπορούμε να κουνηθούμε!
- Αυτή είναι η συμβουλή μου, αν το κάνεις έλα ξανά σε μία εβδομάδα να τα πούμε

 Περνάει η εβδομάδα και ξαναπηγαίνει σε μαύρο χάλι πλέον ο χωρικός:

- Χότζα μου το έκανα αυτό που είπες αλλά δεν αντέχω άλλο, πάω να τρελαθώ, πες μου τι να κάνω!
- Κότες έχεις;
- Ναι
- Βάλτες και αυτές στο σπίτι
- Μα δεν μπορεί να μιλάς σοβαρά Χότζα μου..
- Αυτή είναι η συμβουλή μου, αν το κάνεις έλα ξανά σε μία εβδομάδα να τα πούμε

Περνάει η εβδομάδα και ξαναπηγαίνει στα πρόθυρα της αυτοκτονίας πια ο χωρικός:

- Χότζα μου το έκανα αυτό που είπες και πλέον ίσα που αναπνέουμε..
- Ωραία, τώρα βγάλτε το σκύλο, το γάιδαρο και τις κότες έξω

Μετά από λίγες μέρες ξαναεμφανίζεται περιχαρής ο χωρικός:

- Πάνσοφε Χότζα ο Θεός να σε έχει καλά, είμαστε μια χαρά τώρα!
Για όσους τους φάνηκε ενδιαφέρον, εδώ είναι βίντεο που είχα ανεβάσει στο παλιό μου μπλογκ (με μεγαλύτερο μούσι τότε χαχα!), όπου απαγγέλλω άλλες δύο. Θα ήθελα πάντως τα σχόλιά σας, σκέφτομαι να το συνεχίσω αν σας αρέσουν αυτές οι ιστορίες.

Καλή Σαρακοστή και καλό καθυστερημένο μήνα σε όλους! :)

Blogs..