Κυριακή 15 Ιανουαρίου 2012

Μικρά αλλά..

Πάντα θεωρούσα ότι είναι κάποια πράγματα που μπορεί να φαίνονται εκ πρώτης όψης μικρά, όμως μπορούν να κάνουν τη διαφορά. Ένα τέτοιο μου συνέβη τις προάλλες..

Πάω στο φούρνο της γειτονιάς, κάπου στα 30 χρόνια στο ίδιο σημείο, πριν 15-20 χρόνια θυμάμαι τη γιαγιά που εξυπηρετούσε τους πελάτες. Τώρα, καθισμένη στην άκρη, πρέπει να έχει περάσει τα 80. Χαιρετώ μπαίνοντας, διστάζω να συνεχίσω, υποθέτοντας ότι της είναι δύσκολο πια να σηκωθεί και να εξυπηρετήσει. Μη βλέποντας να έρχεται άλλος, λέω τη θέλω, μου λέει έρχεται και παίρνοντας αφορμή αρχίζει να μιλάει. Λέω ένα αμήχανο εντάξει, με ξάφνιασε η απότομη πολυλογία, εκεί τη στιγμή έρχεται, ο εγγονός μάλλον, να με εξυπηρετήσει, δεν ξέρω αν το άκουσε καν. Δεν λέω κάτι, νομίζοντας ότι θα έχουν συνεννοηθεί, όμως αυτός με ξαναρωτάει τι θέλω! Βγαίνοντας έξω συνδυάστηκαν όλα στο μυαλό μου και ξαφνικά κατάλαβα.. Δεν ήταν τυχαία η πολυλογία που με ξάφνιασε, τόσα χρόνια στη δουλειά, ήθελε να νιώσει ότι δεν έμεινε εντελώς παραγκωνισμένη στην άκρη περιμένοντας απλώς να περάσουν οι μέρες και άθελά μου της έδωσα την ευκαιρία! Άραγε πόσο θα καθυστερούσε την όλη διαδικασία αν ο εγγονός της την ρώταγε πριν έρθει σε εμένα; Και άξιζε περισσότερο αυτός ο χρόνος, από το να δώσει λίγη χαρά στη γιαγιά του; Μήπως η ζωή μας έχει πάρει τόσο φρενήρεις ρυθμούς, που ξεχάσαμε να φρενάρουμε λίγο για να απολαύσουμε το τοπίο;

Αν και με τα Γαλλικά δεν τα πήγαινα ποτέ καλά, διάλεξα αυτή τη γνωστή έκφραση που μου αρέσει, ως όνομα της κατηγορίας που θα βάζω όλες τις αναρτήσεις που αναφέρονται σε μικρά και μεγάλα της καθημερινότητας..

4 σχόλια:

  1. Kάπως έτσι φίλε μου... Δεν απέχει πολύ αυτό που έγραψες από την αλήθεια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Όπως τα λες και εσύ και η Λιακάδα,
    αν και έχω πια την εντύπωση πως στην σημερινή
    εποχή ο παραγκωνισμός αρχίζει πρίν ακόμα
    ο άνθρωπος φτάσει στα 30 του χρόνια, στην καλύτερη
    παραγωγική του ηλικία....όταν δε καβατζάρει και τα
    40 ακόμα χειρότερα !!
    Ίσως είναι λάθος μου, αλλά αυτή είναι η εντυπωσή μου.

    Τα φιλιά μου , να έχεις ένα όμορφο βράδυ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Χάσαμε τα καλύτερα τόσα χρόνια σε ξέφρενους ρυθμούς για να φτάσουμε στο πουθενά...
    Καλησπέρα Γιώργο καιρός να αναθεωρήσουμε πολλά...
    Υ.Γ είναι το δεύτερο σχόλιο που στέλνω άραγε θα έρθει??

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Χαίρομαι που τρεις κοπέλες συμφωνήσατε με την αίσθησή μου διότι, όπως και να το κάνουμε, τα κοινωνικά-συναισθηματικά είναι η δική σας έδρα!

    Λεβίνα ίσως έχεις δίκιο, υπάρχουν πολλά είδη παραγκωνισμού, κάποια από αυτά ξεκινούν από πολύ νωρίς.. Να επιχειρήσω να το πάω ακόμα παραπέρα; Πόσα παιδιά κατέληξαν με κακή αυτοεκτίμηση, επειδή δεν τα αποδεχόντουσαν οι γονείς τους;

    Μελωδικά ταξίδια, ήρθε! :)

    Καλή εβδομάδα να έχετε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Blogs..