Ακούω, βλέπω, συλλογίζομαι #6

Ώρα για την στήλη της Ελευθερίας, την οποία τιμώ τουλάχιστον μία φορά το μήνα.

 

Ακούω

Αύριο είναι η μέρα της μητέρας, οπότε αφιερωμένο σε όλες τις μάνες, χρόνια σας πολλά, να σας χαιρόμαστε και να μας χαίρεστε!!

 

 Αύριο όμως επίσης συμπληρώνονται 14 χρόνια από τον πρόωρο χαμό μίας σπουδαίας φωνής, ήταν 11/5/1990 όταν μας άφησε ξαφνικά ο μεγάλος Στράτος Διονυσίου. Ήδη στην προηγούμενη ανάρτηση έβαλα ένα του τραγούδι, εδώ θα βάλω άλλο ένα όχι και τόσο γνωστό, που εμένα μου αρέσει όμως:

 

Και ακόμα ένα που με γυρίζει στα παιδικά μου χρόνια, κάτι καλοκαιρινά Σ/Κ που τα περνάγαμε στην Εύβοια, κάποια βράδια πηγαίναμε στο Ζέφυρο με τον απίστευτο γύρο στην Αμάρυνθο (Βάθεια), σήμα κατατεθέν του μαγαζιού η κασέτα του Διονυσίου που έπαιζε, με χαρακτηριστικό αυτό το τραγούδι:

 

Βλέπω

Τούβλα. Σας έχει τύχει ποτέ να βγάλετε μία φωτογραφία χωρίς κάτι συγκεκριμένο στο μυαλό σας (π.χ. ένα πρόσωπο ή ένα τοπίο), απλά να σας φανεί όμορφη μία εικόνα και να την τραβήξετε; Ε, εγώ αυτό έπαθα σε μία βόλτα στην παραλιακή!

Συλλογίζομαι

Ξεκινάω με κάτι ακόμα αφιερωμένο στις μαμάδες:

Μανούλα μου, 1 φορά με γέννησες

και 10 σε παιδεύω

μα 100 σε σκέφτομαι

και 1000 σε λατρεύω

(κρεμασμένο στην κουζίνα σε ένα δωράκι που της είχαμε πάρει ως παιδιά, δε λέει συγγραφέα, αν τον ξέρει κάποιος ας τον πει)

Συνεχίζω με ένα κλασσικό που συνέχεια επαληθεύω στην πράξη, λίγα συγκρίνονται με τη λαϊκή σοφία:

Κάλλιο πέντε και στο χέρι παρά δέκα και καρτέρει

Και τέλος μία σκέψη που κάνω εγώ τελευταία:

Οι δυσκολίες κάνουν μία αδύναμη σχέση αδυνατότερη και μία δυνατή δυνατότερη

Αυτά, καλό υπόλοιπο Σαββατοκύριακο σε όλους και καλά να περνάτε!