Το Σάββατο το πρωί, ο πρώτος μου ξάδερφος, έπαθε ανακοπή μέσα σε φρικτούς πόνους. Καλά καλά δεν είχαν περάσει δύο μήνες που διαγνώστηκε με καρκίνο σε προχωρημένο στάδιο με αρκετές μεταστάσεις. Εκτός από τις δύο αδερφές μου, ήταν μάλλον ο τελευταίος συγγενής από την πλευρά του πατέρα μου που είχαμε μία κάποια επαφή. Όπως καταλαβαίνετε ήταν λίγο σοκ, ειδικά όταν μιλάμε για έναν άνθρωπο 48 χρονών. Το λιγότερο που μπορώ να κάνω είναι να βάλω πένθος σήμερα που είναι η κηδεία..
