Το πρώτο μπάνιο - Summer memories

Γεια σας φίλοι μου!

Ο τίτλος αυτής της ανάρτησης είναι διττός. Κατ'αρχήν σήμερα έκανα την πρώτη βουτιά στη θάλασσα για φέτος. Το κολύμπι και η θάλασσα είναι μία από τις αγάπες μου, η μαμά μου χειμερινή κολυμβήτρια μας μύησε από μικρά (για το λόγο αυτό, συν το ότι σήμερα έχει γενέθλια, θα μου επιτρέψετε να της αφιερώσω αυτή την ανάρτηση. Μπορεί να μην είναι πάντα εύκολα μεταξύ μας τα πράγματα, όμως η μαμά είναι μαμά), μπορεί να έκοψα το χειμερινό μεγαλώνοντας, η αγάπη όμως μένει, μάλιστα το πλοίο νομίζω είναι το αγαπημένο μου μέσο μεταφοράς.

Λιμάνι Χίου, το φανταρίσιο καλοκαίρι του 2012

Σχετικά κρύα μπορώ να πω η θάλασσα για την εποχή, όμως τα κατάφερα χαχα! Και τώρα που είπα κατάφερα, το μυαλό μου πήγε σε μία ανάμνηση πολλά καλοκαίρια πριν, μα πολλά όμως, πιθανώς και πάνω από 20 πια, τότε που πηγαίναμε οικογενειακώς σε ένα ξενοδοχείο κοντά στην Ερέτρια (Εύβοια), περνάγαμε πολλές ώρες στην πισίνα, όμως εγώ δεν τα είχα καταφέρει να βγάλω ακόμα τα μπρατσάκια και ας με παροτρύνανε οι γύρω, ας μου έλεγαν μεγάλωσες πια. Ώσπου μία φορά, το σκέφτηκα από εδώ, το σκέφτηκα από εκεί, δειλά δειλά λέω δεν πειραματίζομαι; Βγάζω το ένα, βλέπω ότι όλα καλά και μετά από λίγο πάει και το δεύτερο, έτσι απλά, φτου ξελευτερία!

Μεταξύ Ρόδου και Καστελλόριζου, Μάρτιος 2006, στο βάθος χιονισμένα βουνά της Τουρκίας

Από τότε δεν ξαναέβαλα μπρατσάκια και είχαν εκπλαγεί όλοι πώς το πήρα έτσι ξαφνικά απόφαση. Μάλλον έτσι λειτουργώ καλύτερα εγώ, διστάζω, το σκέφτομαι από εδώ, το σκέφτομαι από εκεί, κάποια στιγμή το παίρνω απόφαση, το κάνω, το συνηθίζω και τέλος. Κάπως έτσι κατάφερα λοιπόν το πρώτο μου μπάνιο χωρίς μπρατσάκια, εξ'ου και το διττό του τίτλου. Αυτή την ανάμνηση τη μοιράστηκα στα πλαίσια του summer memories της νέας μπλογκοφίλης Κατερίνας Β.

Μιας και μου βγήκε θαλασσινή η ανάρτηση, θα κλείσω με μερικά θαλασσινά τραγούδια, έτσι για το κέφι!

Καλά να περνάτε! :)