Πικάντικο χιούμορ

Γενικά είμαι ένα άτομο ήρεμο, μπορεί να κάθομαι σιωπηλός σε ένα τραπέζι που όλοι μιλάνε. Είναι να μην πάρω ανάποδες όμως, τότε ποιός είδε το Θεό και δεν τον φοβήθηκε! Έχω υψώσει τη φωνή σε καθηγήτρια στη σχολή μου και σε αξιωματικό στο στρατό! Στο στρατό βέβαια έπαθα και ψιλοανοσία στο θέμα, πραγματικά τις πρώτες μέρες στο θάλαμο γεμάτο άντρες έπαθα πολιτισμικό σοκ. Στο κάτω κάτω σε αρκετές περιπτώσεις προτιμώ να με βρίσει ο άλλος όπου είναι τουλάχιστον εμφανές το τι γίνεται παρά να με αγνοεί και να μένω μόνος να αντιμετωπίσω το θέμα ή ακόμα χειρότερα να προσπαθεί να με χειριστεί για να πάρει με υπόγειο τρόπο αυτό που θέλει. Όχι ότι δεν προσπαθώ να ελέγξω αυτή μου την τάση, στην τελική όμως μου βγαίνει αυθόρμητα και είναι στοιχείο του χαρακτήρα μου, οπότε, όπως μου έχει πει και μία φίλη, οι άλλοι θα με αποδεχτούν για αυτό που είμαι και όχι για αυτό που δεν είμαι.

Όλη αυτή η εισαγωγή έγινε διότι σήμερα θα σας βάλω κάτι που ίσως είναι λίγο ασυνήθιστο για το δεδομένα του μπλογκ μου, εμένα όμως μου προκαλεί πολύ γέλιο, αν και λίγο "πικάντικο". Προειδοποιώ λοιπόν ότι περιέχει βρισιές και άσεμνες χειρονομίες και υπονοούμενα. Όσοι λοιπόν δεν αντέχετε από αυτά, σας ευχαριστώ για την επίσκεψη και που διαβάσατε μέχρι εδώ, οι υπόλοιποι ελπίζω να γελάσετε όπως εγώ!

Και ένα μπόνους εξαιρετικά αφιερωμένο σε όποιον άντρα τυχόν το διαβάσει, θα με καταλάβει!

Καληνύχτα σε όλους!