Τετάρτη 11 Σεπτεμβρίου 2013

Ερημιά..

Και ξαφνικά ερημιά στο blog.. Ακόμα και στην τελευταία ανάρτηση, που εξέφρασα βαθιούς προβληματισμούς και συναισθήματα, δεν βρέθηκε κανένας να μου πει δυο κουβέντες, να συμπαρασταθεί..

Με λυπεί το ότι τόσα χρόνια στο blogging (πάνω από 5) , δεν κατάφερα να συναντήσω κανέναν από κοντά..

Είμαι σε ένα χώρο σχεδόν 10 χρόνια, αυτούς τους είχα γνωρίσει κιόλας από κοντά  και ξαφνικά μου ρίχνουν δύο μήνες ban επειδή είπα κάποιες κουβέντες παραπάνω. Είχα από τις μεγαλύτερες συμμετοχές σε μηνύματα εκεί και όμως πλέον δεν ξέρω αν τους ενδιέφερα και πολύ, αφού με διώχνουν έτσι ελαφρά τη καρδία..

Δεν εξαπολύω κατηγορώ προς τους άλλους μόνο, μπορεί να φταίω και εγώ. Δεν ξέρω πως να προσελκύσω το ενδιαφέρον των άλλων. Εξάλλου το Asperger αυτό είναι, έλλειψη ικανοτήτων επικοινωνίας!

Κάποιος αποφάσισε λοιπόν να γεννηθώ έτσι, ποιος;

Εντάξει, δεν είμαι ο άνθρωπος που θέλει συνέχεια την κοινωνική επαφή. Αλλά να με διώχνουν από ένα χώρο που θεωρούσα κομμάτι της ζωής μου έτσι; Να μην ξέρω ακόμα πώς να πλησιάσω μία κοπέλα που μου αρέσει; Να έχει ένα μήνα να γραφτεί σχόλιο στο blog μου; Άτομα 10 χρόνια μικρότερά μου να γίνονται πολύ πιο γρήγορα παρέα και εγώ να κοιτάζω σαν εξωγήινος; Να μην ξέρω πώς να φερθώ στην αγορά εργασίας; Ακόμα και μέσα στην οικογένειά μου να μην μπορώ να επικοινωνήσω άνετα;

Απελπισία..

6 σχόλια:

  1. Μην απελπίζεσαι...
    Καλύτερα να κατηγορείς τους άλλους παρά τον εαυτό σου αυτό σίγουρα το κάνουν οι άλλοι και μάλιστα πολύ καλά το ξέρω...
    καληνύχτα!

    υ.γ. τουλάχιστον τώρα δεν έχει ερημιά στο blog χαχαχα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Λες αυτή να είναι η λύση; Να τα λέω χύμα και όποιον πάρει ο χάρος; Χαχα!

      Ευχαριστώ που έσπασες την ερημιά :)

      Διαγραφή
  2. Ουπς Γιώργο... η λέξη "απελπισία" δεν έχει θέση πουθενά, ειδικά όταν πρόκειται για διαδίκτυο!!!
    Θα σου πω τι νομίζω πως συμβαίνει, βασικά θα σου πω την προσωπικά μου αίσθηση! ;-)
    Έχω παρατηρήσει πως αυτοί που έχουν πολλά σχόλια στο blog τους, περνούν πολλές ώρες στο κομπιούτερ τους και αφήνουν σχόλια παντού και δεν έχει σημασία τι γράφουν συνήθως κάτι σαν "να είσαι καλά, αυτά που μου γράφεις με συγκίνησαν" κλπ, έχουν fb (που δεν έχω και αντιπαθώ) twitter και όλα τα μοδάτα!!! ;-)
    Όταν πριν τέσσερα χρόνια απέκτησα blog είχα ελάχιστα σχόλια, αλλά ενδιαφέρθηκα για τα blogs αυτών που είχαν κάτι να πουν που προσωπικά με άγγιξε και άφηνα πάντα ένα σχόλιο ουσίας (κατά τη γνώμη μου)... έτσι σήμερα οι e-φίλοι έχουν γίνει αρκετοί και μάλιστα πολλούς από αυτούς συναντώ και εκτός blogging!!!
    Τώρα για τις σχέσεις εκτός, υπάρχουν δεκάδες κοπέλες ντροπαλές, που δεν είναι απαραίτητο να έχουν Asperger που θα θέλανε πολύ να σε γνωρίσουν γιατί ευαίσθητοι άνδρες σαν και σένα σπανίζουν! ;-)
    Έτσι προτείνω, άρχισε να διαβάζεις τα blogs νέων, άφηνε σχόλια, γράφε τις σκέψεις σου στο δικό σου πιο συχνά πάντα με ανοιχτή καρδιά και ειλικρίνεια και είμαι 100% σίγουρη πως θα έχεις το αποτέλεσμα που επιθυμείς... γιατί το ΑΞΙΖΕΙΣ!!!
    ΑΦ! καρδιάς πάντα! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Στεφανία αυτό για τα άλλα blog μου το είχες ξαναπεί και το είχα σκεφτεί πολύ. Σαφώς και πρέπει να κάνω και εγώ κινήσεις, αρκεί μόνο αυτό όμως; Έχω μπει σε πολλά blog τόσα χρόνια, δεν έλαβα από όλα ανταπόκριση. Από την άλλη, έχω δει ορισμένους που έχουν μία ατελείωτη λίστα με blog που διαβάζουν στο προφίλ τους και αναρωτιέμαι, πότε προλαβαίνουν και μπαίνουν σε όλα αυτά; Εκτός αν κάνουν αυτό που λες, μπαίνουν και κάνουν απλά copy-paste ένα σχόλιο του τύπου πολύ συγκινητικό αυτό που γράφεις. Εν κατακλείδι, ίσως κάνω και εγώ λάθος επιλογές, αλλά το μόνο που έχω καταφέρει είναι 2-3 άτομα με τα οποία μιλάμε αρκετό καιρό και έχει αναπτυχθεί μία φιλία μέσω internet, δεν έτυχε να γνωριστούμε από κοντά όμως και ούτως ή άλλως κάτι παραπάνω από φιλικό δεν παίζει..

      Αυτό που λες τώρα ότι είμαι ευαίσθητος, σπανίζω και μου αξίζει δεν ξέρω αν ισχύει. Αυτό που ξέρω είναι ότι έχω ψιλοβαρεθεί το internet πλέον, ίσως και για αυτό δεν μπαίνω τόσο στα blog πια, όμως live απλά δεν ξέρω πώς να πλησιάσω κάποια. Π.χ. στο Διδυμότειχο που είχα πάει στο group που ήμουν ήταν κάποιες κοπέλες που μου άρεσαν και απλά δεν ήξερα πώς να τις πλησιάσω! Μπαίνει και το άγχος μετά, οπότε..

      Όπως και να έχει, σε ευχαριστώ για όλα αυτά που μου έγραψες! Καλή συνέχεια και ΑΦ!

      Διαγραφή
  3. Hengeo, κατά καιρούς έχω αφήσει σχόλια μου εδώ, παρ' ότι δεν πολυσχολιάζω γενικώς στα ιστολόγια εδώ και πάρα πολύ καιρό. Υπάρχουν περιόδοι όπως τώρα που θα ρίξω μια ματιά σε φίλους, κι όχι απαραίτητα σχολιάζοντας, και υπάρχουν και περιόδοι που δεν μπαίνω ούτε καν και στο δικό μου.
    Εσύ όμως, και δεν το λέω με καμιά κακία αλλά κυρίως με την αντίθετη οπτική, από πότε έχεις να μου αφήσεις κάποιο σχόλιο; Θυμάσαι; Εκεί που θέλω να καταλήξω είναι πως μην κρίνεις ότι κάνεις από την αντίδραση των άλλων. Ο κόσμος τις περισσότερες φορές επιλέγει λανθασμένα, να το θυμάσαι αυτό. Εδώ σταύρωσαν τον ίδιο τον Χριστό! Σκέψου το!
    Εννοείται πως συμφωνώ και επαυξάνω με όλα όσα είπε η Άιναφετς, και έχει απόλυτο δίκιο! Τα φαινόμενα απατούν, που λένε...
    ...
    Όσο για αυτό που αναφέρεις για το ότι δεν μπορείς να πλησιάσεις κάποια κοπέλα από κοντά, κάποια δηλαδή που σου αρέσει, δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος από τον ευθή, τον ειλικρινή, τον δικό σου!
    Μόλις δεις κάποια που σου αρέσει, χαιρέτησε την με ένα χαμόγελο, πες της το όνομα σου, και ζήτα της ευγενικά το δικό της. Πες της έπειτα πως σου αρέσουν τα μάτια της, ή τα μαλλιά της, ή ότι βλέπεις πάνω της και σου αρέσει. Δείξε ποιος είσαι! Μην κάνεις ότι κάνουν οι περισσότεροι, με χυδαιολογίες και μα...ίες. Άφησε την να σου μιλήσει, να σου δείξει ποια είναι, κι όλα θα κυλήσουν μόνα τους...
    Ο κόσμος σ' έχει ανάγκη όπως είσαι!!! Δεν θέλει αντιγραφές, θέλει αυθεντικότητες! Ο Θεός για να σου δώσει αυτό που εσύ το θεωρείς μειονέκτημα, κάτι θα ήξερε παραπάνω... Ίσως στο έδωσε για να βλέπεις πιο καθαρά τα πράματα, και να μην παρασύρεσαι εύκολα όπως οι περισσότεροι. Μην κατηγορείς συνεχώς τον εαυτό σου. Συμφιλιώσου μαζί του. Δέξου το, αυτό που έχεις και πες, αυτός είμαι και σ' όποιον αρέσω. Κανένας μας δεν αρέσει σε όλους, τι να κάνουμε;! Σημασία έχει να είσαι κοντά με άτομα που αγαπάς και σε αγαπάνε... Κι ας είναι μονάχα ένα άτομο. Είναι πολύ μα πολύ προτιμότερο από 100 που δεν αξίζουν τίποτε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ξύλινε Ιππότη, σε ευχαριστώ για τις συμβουλές και το μήνυμα! Όπως είπα και στη Στεφανία, δεν ξέρω αν αξίζω τόσο πολύ όσο μου λέτε. Μακάρι να κάνω εγώ λάθος και να υποτιμώ τον εαυτό μου..

      Όσο για το άλλο που λες για τα μηνύματα, ίσως έχεις δίκιο. Ποτέ δεν αρνήθηκα ότι πιθανώς φταίνε και οι επιλογές μου. Για να είμαι ειλικρινής νόμιζα ότι είχες σταματήσει να γράφεις!

      Καλή συνέχεια!

      Διαγραφή

Blogs..