Πέμπτη 3 Ιανουαρίου 2013

1 χρόνος blogspot

Η πρώτη ανάρτηση του 2012 ήταν και η πρώτη για το blog μου, στις 3/1/2012. Έτσι λοιπόν, σήμερα 3/1/2013 κλείνω ένα χρόνο σε αυτό το σπίτι και θα κάνω την πρώτη του 2013.

Ο απολογισμός δυστυχώς είναι μάλλον πικρός: 51 αναρτήσεις, 162 σχόλια, εκ των οποίων τουλάχιστον τα 50 είναι δικά μου, την ώρα που άλλα blogs έχουν 20-30 ή και παραπάνω σχόλια σε μία ανάρτηση. Δεν ήμουν ποτέ αυτός που θέλει να είναι συνέχεια το κέντρο της προσοχής, όμως το να κάνω κρα για ένα σχόλιο την ώρα που άλλοι δεν αντέχουν από τη δημοσιότητα που έχουν πάρει τα blog τους, ε είναι το άλλο άκρο..

Το ξεκίνημα ήταν ενθαρρυντικό, μολονότι πήρα ρίσκο, στο pathfinder ήμουν από τις 28/2/2007 (κοντεύω 6 χρόνια στο blogging δηλαδή) και άφησα τα λίγα σχόλια που είχαν γίνει μικρό κοινό εκεί, κυρίως λόγω κούρασης από την έλλειψη τεχνικών δυνατοτήτων εκεί, εδώ με υποδέχτηκαν κάποια άτομα, τα οποία ευχαριστώ πολύ (συμπτωματικά(;) το άτομο που έκανε πέρυσι ποδαρικό στο blog, φέτος ξαναέκανε για το 2013!), ένιωσα ότι έκανα μία παρέα εδώ. Μετά ήρθε ο στρατός, η μείωση της επαφής με το blog και η πτώση ήταν αναμενόμενη. Δεν περίμενα όμως την καθίζηση που θα γινόταν με την επιστροφή-απόλυσή μου. Από το Νοέμβριο που έχω απολυθεί έχω γράψει 11 αναρτήσεις, έχω λάβει 14 σχόλια, εκ των οποίων τα 7 δικά μου. Κατά έναν παράξενο τρόπο, που δεν μπορώ να εξηγήσω, πολύ λιγότερα από τις λίγες που είχα στείλει όταν ήμουν φαντάρος και με τα σχόλια να θέλουν, χωρίς να το έχω αντιληφθεί, λεκτική επιβεβαίωση!

Δεν λέω ότι δεν υπήρξαν όμορφες στιγμές, όμως δεν μπορώ να κρύψω ότι αντί να γιορτάζω τα γενέθλια του blog, είμαι γεμάτος σκέψη και περισυλλογή. Επιμονή και υπομονή λένε, όμως όταν βλέπεις το θέατρο να έχει αδειάσει και να σε χειροκροτούν μοναχικά 1-2 άτομα, τότε μάλλον πρέπει να την κάνεις με ελαφρά πηδηματάκια. Δεν ξέρω τι θα κάνω, σίγουρα όμως δεν μπορώ να συνεχίσω έτσι. Πέρασαν σκέψεις μέχρι και να σταματήσω οριστικά το blogging. Είναι δυνατόν να κάνω για 6 χρόνια το ίδιο λάθος; Μετά ένα άτομο που του εκμυστηρεύτηκα τη σκέψη αυτή με ενθάρρυνε να συνεχίσω και ευχαριστώ και δημόσια για αυτό. Ίσως συνεχίσω, αλλά με τελείως διαφορετικό στυλ και παράσταση.

Ας κλείσω με κεριά γενεθλίων, μπας και το σώσω κάπως..

5 σχόλια:

  1. Μπα; Απολύθηκες; Και εμείς που σε είχαμε χαρακτηρισμένο ως δικαιολογήτως απών :p

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Aντε βρε χαζό!
    Εσύ είσαι one man show! Τι ανάγκη την έχεις την ορχήστρα και τους θεατές? Για πάρτη σου και μονο να παίζεις!
    Εκεί είναι το νόημα... και αν τύχει και κάποιος σταθεί και σε θαυμασει σκάσε του ένα χαμόγελο...
    Καλή συνέχεια! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. One man show; Μπήκα σε σκέψεις τώρα! Όπως και να έχει, ένα :) θα το αφήσω χεχε! Καληνύχτα!

      Διαγραφή
  3. Φίλε Hengeo μην σε παίρνει από κάτω. Ούτε κερδίζεις τίποτε με αυτό, ούτε και χάνεις. Εγώ για παράδειγμα περνούσα καμιά φορά, αλλά έπαψα να το κάμω όχι σε εσένα αλλά παντού. Σταμάτησα και το μπλόγκινγκ, οπότε δεν φταις εσύ. Σήμερα πέρασα μερικές βόλτες από φίλους - μπλογκς και πέρασα κι από εδώ. Πουθενά δεν αφήνω σχόλιο πλέον. Ίσως ένα αν δω ότι χρειάζεται όπως σήμερα. Εσύ κάνε αυτό που αγαπάς και νιώθεις. Μη κοιτάς τους άλλους. Έχω δει μπλογκ όπου μιλάνε για ένα βραχιόλι π.χ. και από κάτω να έχει 100 σχόλια! Κι αλλού όπου άτομα βάζουν την ψυχή τους με πραγματική τέχνη εισπράτουν το πολύ 10. Η Λιακάδα παλιότερα είχε μιλήσει για αυτό, και εκείνο τον καιρό έτυχε να την γνωρίσω. Δεν μπορείς να κάμεις τίποτε για αυτό, δυστυχώς. Ίσως να 'ναι καλύτερα έτσι. Λίγοι και καλοί!
    ...
    Καλή χρονιά εύχομαι να έχεις, ευτυχία, υγεία πάνω απ' όλα κι ότι άλλο επιθυμείς!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ξύλινες Ιππότη ευχαριστώ για το σχόλιο, εύχομαι να έχεις καλή χρονιά και να σου έρθουν όλα όπως τα θέλεις!

      Έτσι είναι, κάτι μπορεί να είναι αριστούργημα από άποψη τέχνης αλλά να μην το βρίσκουν πολλοί ενδιαφέρον. Το να μπορείς να προσελκύει το ενδιαφέρον των άλλων κάποιος είναι ένα ταλέντο που άλλοι το έχουμε περισσότερο και άλλοι λιγότερο, εγώ ανήκω στους δεύτερους, εξ'ου και αναρωτιόμουν αν έχει νόημα να συνεχίσω, μάλλον δεν θα σταματήσω τελικά πάντως..

      Διαγραφή

Blogs..