Περί τζακομίχλης

Μπορεί σήμερα να μην είναι τόσο έντονη, τουλάχιστον στη γειτονιά μου, όμως η αιθαλομίχλη από τα τζάκια, στον τίτλο την ονόμασα τζακομίχλη, λέξη δικής μου (μάλλον προφανούς) έμπνευσης, είναι ένα θέμα που έχει συζητηθεί-ακουστεί αρκετά το φετινό χειμώνα.

Οπωσδήποτε το πρόβλημα τη ρύπανσης είναι σοβαρό, ιδίως στις μεγαλουπόλεις και επιδεινώθηκε από την απότομη αύξηση της καύσης ξύλου λόγω οικονομικής κρίσης. Ωστόσο δεν θέλω να σχολιάσω το τελευταίο εδώ, αφενός είμαι από αυτούς που, έστω λιγότερο, κατάφεραν να βάλουν πετρέλαιο και φέτος, αφετέρου δε νομίζω ότι είναι ιδιαίτερο θέμα, αν εξαιρέσουμε ίσως κάποιους που λόγω άγνοιας καίνε ό,τι να'ναι, θέτοντας πρωτίστως τη δική τους υγεία σε κίνδυνο και δευτερευόντως των υπολοίπων ή καταστρέφοντας σημαντικούς πνεύμονες πρασίνου, για αυτά ίσως πρέπει να θεσπιστούν κάποια μέτρα.

Ο κύριος προβληματισμός μου όμως είναι άλλος. Στα χωριά παλιά δεν έκαιγαν τζάκια; Στις πόλεις ούτως ή άλλως δεν είναι επιβαρυμένη η ατμόσφαιρα από τα τόσα αυτοκίνητα; Ή μήπως το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο δεν εκπέμπουν απόβλητα κατά την καύση τους; Ακόμα λοιπόν δεν είμαι απόλυτα σίγουρος γιατί ξαφνικά τόσο ντόρος και προβολή από τα ΜΜΕ. Είναι απλά το ότι φαίνεται-μυρίζει πιο έντονα; Τη διαφορά κάνουν οι, λίγες θεωρώ, εξαιρετικές περιπτώσεις που ανέφερα παραπάνω; Ή μήπως παίζει το ρόλο της και η απώλεια εσόδων αυτών που πουλάνε πετρέλαιο και φυσικό αέριο;

Σε κάποιο απόλυτο συμπέρασμα δεν έχω φτάσει. Εξάλλου η αλήθεια συνήθως δεν έχει μόνο ένα πρόσωπο και το κάθε τι είναι πολυπαραγοντικό. Στη συγκεκριμένη περίπτωση λοιπόν μπορεί σε κάποιο βαθμό να παίζουν οι παράγοντες που έγραψα ή και άλλοι που ενδεχομένως μου διαφεύγουν. Οι δικές σας γνώμες πάνω σε αυτό το θέμα ποιες είναι;