Παρασκευή 17 Οκτωβρίου 2014

Σιωπή..

Και ξαφνικά σιωπή..

Απολογούμαι που έχω τόσο καιρό να περάσω από τη μπλογκογειτονιά και δεν ξέρω πότε θα βρω διάθεση να το κάνω.

Δεν την έχω ξεχάσει την εδώ παρέα. Έχω όμως αυτό το στοιχείο στο χαρακτήρα μου που όταν κάτι πάει πολύ άσχημα, ιδίως συναισθηματικά, απλά το σκέφτομαι συνέχεια, όλα τα άλλα πάνε πίσω, δεν μπορώ να συγκεντρωθώ σε τίποτα.

Δε θέλω να πω πολλά διότι δε μου αρέσει η ιδέα ούτε να κλαίγομαι, ούτε να κάνω βούκινο ή να εκθέτω άλλους δημόσια για προσωπικά θέματα. Από την άλλη όμως ίσως έχω ανάγκη λίγη παρηγοριά από φίλους ή τη γυναικεία οπτική σας..

Τρεις μήνες τώρα έχουμε πει την ιστορία της ζωής μας μέσω μειλ, σχεδόν καθημερινή επικοινωνία. Και επειδή είχαμε μια διαφωνία, μου λες τι; Είσαι καλό παιδί, στεναχωριέμαι που σε φέρνω σε αυτή τη θέση, αλλά δεν μπορώ να σου μιλάω όπως πριν; Είχαμε άλλη μία διαφωνία πριν 2 μήνες λες. Ωραία, μία διαφωνία το δίμηνο είναι ικανός λόγος για να παρατήσεις κάτι όμορφο που είχαμε τόσους μήνες; Και να πεις ότι σε έβρισα, ούτε καν, μόνο οι τόνοι ανέβηκαν λίγο. Μα και να σε έβριζα, ε, και; Αν με έβριζες εσύ, εγώ θα σε αγκάλιαζα και θα σου έλεγα πόσο σε αγαπώ.

Το μόνο που ήθελα ήταν να ακούσω επιτέλους τη φωνή σου, να σε γνωρίσω από κοντά. Και εσύ τι έκανες; Μου έδωσες το τηλέφωνό σου μετά τη δεύτερη διαφωνία, για να μου κάνεις το χατίρι λες, παρά το ότι είχες πάρει την απόφασή σου. Μου μίλησες τρία τέταρτα μόνο και μόνο για να πάρεις το αίμα σου πίσω, επειδή αμφισβήτησα τα συναισθήματά σου λέγοντας ότι δε νιώθω άνετα να μιλάμε μέσω μειλ αν δεν σε ακούσω από το τηλέφωνο διότι αφού το αποφεύγεις δεν είμαι καθόλου σίγουρος για το αν είμαι κάτι παραπάνω από κάποιον που απλά περνάς την ώρα σου ανταλάσσοντας μηνύματα, έχω πληγωθεί αρκετές φορές ανάλογα στο παρελθόν, δεν ξέρω αν είσαι ειλίκρινής με τα συναισθήματά σου.

Σου λέω μου λείπεις, έλα να το ζήσουμε, υπάρχει κάτι δυνατό ανάμεσά μας, εσύ όμως εμμένεις στην απόφασή σου λέγοντας σε ευχαριστώ άμετρα για όλα όσα μου έδωσες αλλά έτσι νιώθω. Μωρέ τι μας λες; Αν με ευχαριστείς, τότε μην με παρατάς, μείνε να βρούμε μαζί μία άκρη. Αλλιώς κόψε τις μ.., πες ένα δε σε γουστάρω και φύγε.

Εσύ είπες ότι τα συναισθήματα δεν είναι κουμπιά να τα πατάς και να αλλάζουν. Δάσκαλε που δίδασκες όμως, τα συναισθήματά σου προς τα εμένα τα έκανες Χριστουγεννιάτικο δέντρο από τα πολλά άναψε-σβήσε.

Εγώ πάντως δε μετανιώνω για τα όσα σου έδωσα. Έδωσα από την καρδιά μου και έχω ήσυχη συνείδηση. Για αυτό το έληξε αξιοπρεπώς χωρίς εντάσεις. Και όταν σου είπα ότι θα είμαι πάντα εδώ αν αλλάξεις γνώμη, το εννοώ απόλυτα. Δε θέλω να κρατάω κακία στην καρδιά μου. Σε συγχωρώ γιατί συγχωρώ τον εαυτό μου. Εξάλλου ήταν και δική μου επιλογή το ότι σε είχα τόσο καιρό στη ζωή μου. Μα μόνος μου δεν μπορώ να τα κάνω όλα, χρειάζομαι και τη δική σου βοήθεια.

Παρ'όλα αυτά, νομίζω ότι έχω κάθε δίκιο αυτή τη στιγμή να νιώθω πληγωμένος και αδικημένος..

Καλό Σ/Κ σε όλους!

36 σχόλια:

  1. Γιωργο μου με την τρυφερη ψυχη, προσπαθησε να μιλησετε και αν βρεις πάλι τοιχο, προχωρα μπροστα και μη στεναχωριεσαι. Ξερω ειμαι απο εξω απ το χορό και πολλά τραγουδια λέω, αλλα δεν θα καταφερεις κάτι αν μείνεις εκεί....
    Καλό Σαββατοκύριακο :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αριάδνη μου σε ευχαριστώ πολύ για το τρυφερή ψυχή και τα όμορφα λόγια σου. Δυστυχώς ο τοίχος παραμένει, οπότε..

      Σε ευχαριστώ και πάλι, χαίρομαι πολύ που σε γνώρισα :)

      Καλό υπόλοιπο Σ/Κ!

      Διαγραφή
  2. Γιώργο προχώρα μπροστά και μην κοιτάς πίσω.
    Είναι το μόνο που πρέπει να κάνεις όταν ο άλλος δεν είναι ξεκάθαρος και έχει ενδοιασμούς.
    Στην αγάπη δεν υπάρχουν ίσως!
    Αξίζεις να βρεις το σίγουρα και όχι το ίσως.
    Δεν ξέρω αν σε βοηθάει αυτό που σου λεω αλλά έτσι πιστεύω!
    Αλίμονο αν κάνουμε συμβιβασμούς θα έχουμε πάντα ένα κενό που δεν θα μπορέσουμε να καλύψουμε ποτέ και θα γίνουμε δυστυχισμένοι.
    Καλό Σαββατοκύριακο και όλα θα περάσουν μην ανησυχείς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κάπως έτσι το σκέφτομαι και εγώ Έλενα, άλλο είναι εκφράσεις τα συναισθήματά σου, να είσαι εκεί αν θέλει και ο άλλος να συνεχίσετε τη διαδρομή και άλλο να περιμένεις άπρακτος πότε θα σιγουρευτεί

      Ευχαριστώ πολύ πολύ για το σχόλιο και τη συμπαράσταση :)

      Καλό Σ/Κ!

      Διαγραφή
  3. Γιώργο μου καλησπέρα!
    Με κάλυψε τόσο πολύ η Έλενα.. Δεν θα πρωτοτυπήσω.. Πραγματικά σε τέτοιες περιπτώσεις δεν έχει νόημα να παιδεύεις την ψυχούλα σου..
    Το ξέρω πως είχες επενδύσει συναισθηματικά γι'αυτό και απογοητεύτηκες τόσο, όμως ο χρόνος σου είναι πολύτιμος όπως και η ψυχική σου υγεία!
    Στο ίντερνετ όλα παίρνουν μεγαλύτερες διαστάσεις, το θέμα είναι αν υπάρχει χημεία να βρεθείς με κάποιον από κοντά και μετά θα δεις αν ταιριάζεις. Όλα τα υπόλοιπα δεν είναι τόσο αντιπροσωπευτικά.
    Χαμογέλααααα!! Καλό βράδυ!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κατερίνα μου σε ευχαριστώ για το σχόλιο!

      Αυτό προσπαθώ να πω και εγώ στον εαυτό μου, να πάω παρακάτω, έλα όμως που τελικά κολλάω και δεν μπορώ να το διαχειριστώ. Πάντως συμφωνώ σε αυτό για το internet, για αυτό, μετά από τόσα μειλ, πίεσα τα πράγματα ώστε να βγει και εκτός αυτού η επαφή μα και τελικά μάλλον αυτή ήταν που δεν ήξερε τι ήθελε, όπως είπε και η Έλενα..

      Καλό Σ/Κ και πάλι ευχαριστώ!

      Διαγραφή
  4. Καλησπέρα Γιώργο !!Διάβασα το κείμενο σου και καταλαβαίνω απόλυτα την θλίψη σου αλλά αν κάτι δεν έχει ανοιχτό δρόμο θα χαθεί και καλύτερα στην αρχή , παρά αργότερα !!!Μακάρι να έρθουν όλα όπως επιθυμείς εσύ !!
    Καλό σου ξημέρωμα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ για το σχόλιο και τη συμπαράσταση Νικόλ. Μετά από τρεις μήνες δεν ξέρω αν θεωρείται στην αρχή, έστω και εξ'αποστάσεως, από την άλλη από το να συνεχιζόταν για χρόνια, ίσως καλύτερα ή ίσως να μην έχει σημασία η διάρκεια αλλά το πώς εξελίχθηκαν τα πράγματα. Δεν ξέρω, δεν είμαι σίγουρος ως προς αυτό..

      Καλό Σ/Κ και καλά να περνάς και εσύ!

      Διαγραφή
  5. Νομίζω πως τα λόγια είναι περιττά...πράξε όπως νιώθεις!
    Να έχεις ένα όμορφο ξημέρωμα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όπως νιώθω; Δηλαδή να πάω να τη στήσω στη σχολή της και να την αρπάξω με το ζόρι; Αμφιβάλω όμως αν θα οδηγούσε κάπου αυτό..

      Ευχαριστώ για το σχόλιο, καλό Σ/Κ :)

      Διαγραφή
    2. χαχαχαχαχα........γιατί επιμένεις σε κάτι χωρίς ανταπόκριση;;;

      Διαγραφή
    3. Χμ, πλάκα πλάκα, καλή ερώτηση.

      Ίσως γιατί είμαι ανασφαλής, γιατί πάλι νιώθω να απέτυχα, δεν ξέρω αν εγώ κάνω κάτι λάθος και πως να διεκδικήσω την ανταπόκριση των άλλων..

      Διαγραφή
    4. Μερικές φορές πρέπει απλά να προχωρήσεις μπροστά....υπάρχει λόγος που κάποιοι δεν καταφέρνουν να μείνουν στο παρόν μας!
      Μην υποτιμάς τον εαυτό σου και προς Θεού μην κολλάς στο παρελθόν....
      Μια φιλική συμβουλή: Αν τελείωσε μάζεψε τα κομμάτια σου και προχώρα. Αν όχι ξεκαθάρισε το!
      Καλή δύναμη εύχομαι....καλό ξημέρωμα :)

      Διαγραφή
    5. Ωραιοζήλη μου τελείωσε, εκτός αν επιστρέψει αυτή μετανιωμένη. Όπως τα λες, δε γίνεται να υποτιμώ συνέχεια τον εαυτό μου, να παραβλέπω εγώ και αυτή με την πρώτη στραβή να λακίζει. Όντως για κάποιο λόγο κάποιοι φεύγουν από τη ζωή μας, ο Θεός έχει ένα τέλειο σχέδιο για όλους, κάποιες φορές δυσκολεύομαι να το καταλάβω, αλλά έτσι είναι..

      Ευχαριστώ πολύ πολύ για τη συμπαράσταση και την παρουσία σου εδώ, το εκτιμώ ιδιαιτέρως :)

      Διαγραφή
  6. Ναι... καλά το είχα αισθανθεί πως κάτι σε παιδεύει τώρα τελευταία και ευχόμουν να είναι η πολύ δουλειά που σε κράτησε μακριά απ' τι τρυφερή και γεμάτη κατανόηση εδώ παρέα σου...
    Τώρα επειδή έχω τη τύχη να σ' έχω συναντήσει "ζωντανά" και νομίζω πως παρόλο που θα μπορούσα να είμαι μητέρα σου, (αφού έχεις την ηλικία του γιου μου) μπορώ να σου πω τι νιώθω ως φίλη σου... ελπίζω!
    Στα δύσκολα φαίνονται οι πραγματικοί μας φίλοι, προσπάθησε να δεις όλη αυτή την εξαιρετικά απογοητευτική σου εμπειρία και αλλιώς, δες την σαν ένα τεστ crash...
    Δεν πιστεύω στα λόγια παρηγοριάς, πιστεύω μόνο, στον σεβασμό, στη κατανόηση και στην αγάπη που δέχεται κανείς όταν ανοίγει τη καρδιά του σε στιγμές πόνου, όπως εσύ κάνεις και πολύ καλά κάνεις και έγραψες το παραπάνω κείμενο!
    Μετουσίωσε τον πόνο και την απογοήτευση σε κάτι δημιουργικό, πάρε την φωτογραφική σου μηχανή και τράβα τη θάλασσα, τράβα το κύμα έτσι όπως σκάει στα βράχια...ή γράψε ποιήματα!

    ΑΦιλιά με όλη μου την αγάπη και τον σεβασμό! <3

    ΥΓ: Αν θέλεις στείλε mail ή να μιλήσουμε και τηλεφωνικά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Στεφανία μου σε ευχαριστώ που είσαι εδώ για μένα. Η παρουσία σου αυτή είναι πολύτιμη για μένα.

      Ναι crash test, από όλα μαθαίνουμε και γινόμαστε πιο δυνατοί και όταν έλεγα παρηγοριά πιο πολύ αυτά που είπες εσύ εννοούσα. Για φωτογραφίες δεν ξέρω, δεν υπάρχει έμπνευση, το γράψιμο όμως θα το αρχίσω, με βλέπω να πιάνω και πινέλα όμως, όχι για να ζωγραφίσω, για να βάψω έναν τοίχο που είναι χάλια και το λέω καιρό τώρα.

      Θα σου στείλω στο μειλ.

      Πολλά ΑΦ και καλό Σ/Κ! :)

      Διαγραφή
  7. Ευχαριστώ για την αγάπη σου Αριστέα μου! :)

    Καλό υπόλοιπο Σ/Κ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ο καθένας αντιμετωπίζει τον πόνο, την απώλεια, την απογοήτευση όπως αυτός ξέρει καλύτερα. Δεν μπορώ να σου πω κάνε αυτό ή το άλλο, απλά μπορώ να σου πω ότι καταννοώ την ανάγκη να απομακρύνεσαι από όλα και να παίρνεις το χρόνο σου. Όταν ο άλλος δεν θέλει για τον οποιονδήποτε λόγο, τότε να εύχεσαι που έγινε τώρα που είναι νωρίς, γιατί 3 μήνες είναι νωρίς. Κάθε εμπόδιο για καλό... για να μην σου πω αυτό που διατυμπανίζει μια ευαίσθητη και ευγενική ψυχή εδώ μέσα "Κάθε τέλος μια νέα αρχή".
    Θα περάσει και αυτό ψυχούλα και τότε θα είσαι πολύ καλύτερος, πιο δυνατός και πιο προσεκτικός. Μην μετανιώνεςι για τα κομμάτια που έδωσες, αλλά γιάυτά που ήθελες να δώσεις και δεν τα κράτησες από φόβο, εγωισμο κ.ο.κ
    Καλή εβδομάδα Γιώργο μου
    Φιλάκια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Νίκη μου σε ευχαριστώ πάρα πολύ για το μήνυμα και τη συμπαράστασή σου, όπως και για το ευαίσθητη και ευγενική ψυχή :)

      Είδες, πάνω στα συναισθήματα της στιγμής, ξέχασα αυτό που έγραψα εγώ ο ίδιος ως τίτλο του ιστολογίου. Πώς τα φέρνει καμιά φορά η ζωή, ε;

      Όσο για το νωρίς, όπως έγραψα στη Νικόλ, είμαι λίγο μπερδεμένος πάνω σε αυτό, ίσως και επιπόλαιος, δεν ξέρω..

      Από όσο έχω καταλάβει πρέπει να είσαι και εσύ ένα αρκετά ευαίσθητο άτομο, είναι τιμή μου που σε γνώρισα ;)

      Καλή εβδομάδα και καλά να περνάς!

      Διαγραφή
    2. Με συγκινούν τα λόγια σου αν και δεν είμαι τόσο σίγουρη ότι μου αξίζουν, μέχρι στιγμής έχω βγάλει τον καλό μου εαυτό (χιχιχιχιιχι). Ότι θες είμαι εδώ, ας μην σε ξέρω καλά και ας μην με ξέρεις,είναι ανθρώπινο να συμπαραστέκεσαι σε έναν άνρθωπο, αλλά εγώ δεν το κάνω γι'αυτό, το κάνω γιατί μόνο όταν είμαι δίπλα στον άλλο που για τον οποιονδήποτε λόγο "πονάει" γεμίζει η ψυχή μου (είδες τελικά εκμεταλλεύτρια είμαι ;-) )
      Μην φοβάσαι...όλα μα όλα περνάνε :-)))))
      Υ.Γ Το mail μου νομίζω το έχεις, αν όχι lachesis.moira2@gmail.com

      Διαγραφή
    3. Θα σου έρθει μειλ..

      Διαγραφή
  9. Α ρε Γιώργο...
    Λοιπόν, συμβουλή Νο 1. Βάζεις το γνωστό μας άσμα "Της γυναίκας η καρδιά είναι μια άβυσσος". Φέρνεις και μια γυροβολιά, έστω και νοερά και τ' αφήνεις πίσω σου.
    Άλλωστε όπως λέει και ένα άλλο σοφό τραγούδι: "H καρδιά πονάει όταν ψηλώνει... να το θυμάσαι μικρή μου καρδιά"
    Γιώργο, γρήγορα να έρθεις στα ίσια σου, να χαμογελάσεις και να διαπιστώσεις πως η ζωή είναι γεμάτη ματαιώσεις και απογοητεύσεις. Έχεις το ευλογημένο χάρισμα να το μοιράζεσαι και να μην το χώνεις μέσα σου για να σε τρώει. Μετά από λίγο καιρό, θα το θυμάσαι και θα χαμογελάς ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρία τρομερό άσμα αυτό αλλά δε περίμενα ποτέ να μου το προτείνει γυναίκα!

      Σωστά αυτά που λες, ευχαριστώ πολύ πολύ για το σχόλιο και τη συμπαράσταση!

      Το χάρισμα αυτό δεν το είχα πάντα, τώρα τελευταία το άρχισα διότι έβλεπα ότι δεν παλεύεται αλλιώς. Ομολογώ ότι την είχα στα πρόχειρα δύο μέρες αυτή την ανάρτηση, διότι σκεφτόμουν μήπως την κάνω λίγο βούκινο, αλλά λέω δε γίνεται να μη πω τον πόνο μου και όνομα δεν έβαλα, οπότε αν το δει και την πειράξει, ε, ξύδι, έχω και εγώ συναισθήματα και το δικαίωμα να τα εκφράσω!

      Καληνύχτα και καλά να περνάς! :)

      Διαγραφή
    2. Α, καλά, κάτι μου θύμιζε και τώρα είδα ότι τα είχαμε ξαναπεί για αυτό το τραγούδι! Η μνήμη δεν είναι από τα ατού μου..

      Διαγραφή
  10. Γιώργο, καταλαβαίνω πώς νιώθεις τώρα και είναι λογικό... Μη στενοχωριέσαι, όμως. Άστο και προχώρα παρακάτω! Τρεις μήνες γνωριμίας δεν είναι και πολύς καιρός, και θα σου πω κι εγώ πως καλύτερα που ήρθαν έτσι τα πράγματα τώρα, παρά αργότερα, που θα ήταν ακόμη πιο δύσκολο.
    Εσύ έδωσες, μοιράστηκες τον εαυτό σου. Αν εκείνη δεν θέλει να είναι πλάι σου, τι να πω, εκείνη χάνει! ;-)
    Καλή εβδομάδα, να είσαι καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ πολύ πολύ Έλλη για το σχόλιο και τη συμπαράσταση αλλά και για το εκείνη χάνει :)

      Καλή εβδομάδα και σε εσένα!

      Διαγραφή
  11. Άχου τον γλυκούλη μου ποια μου τον στεναχώρησε!Να που θα βγει η "πεθερά -μανούλα" πάλι από μέσα μου και θα της βγάλω το μαλλί τρίχα τρίχα!Γιατί καλέ δεν ήθελες τα μέιλ;Εγώ αλληλογραφούσα με τον άνδρα μου 1 χρόνο χωρίς να έχουμε μιλήσει στο τηλέφωνο,,στον 1 1/2μιση τον..παντρεύτηκα!!!! Αχ! η τεχνολογία..να ξέρεις τι γοητεία 'έχει να περιμένεις ο ταχυδρόμο κάθε μέρα να σου φέρει ένα γράμμα!Μη σκας αγορίνα μου, υπάρχουν κι αλλού πορτοκαλιές..όπως έλεγε η γιαγιά μου...αυτή θα χάσει ένα Γιωργάκη μάλαμα!Καληνύχτα φίλε μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αχτίδα σε ευχαριστώ πολύ πολύ για τα όμορφα λόγια σου και τη συμπαράσταση, το εκτιμώ! Εντυπωσιακό αυτό με τον άντρα σου..

      Καλή υπόλοιπη μέρα και καλά να περνάς!

      Διαγραφή
  12. Είναι μια δύσκολη εποχή και ίσως να σε ρίχνουν διάφορες καταστάσεις πιο εύκολα απ' ότι θα σε έριχναν ίσως σε μια άλλη εποχή... Δύσκολες και οι σχέσεις. Εύχομαι ολόψυχα ότι καλύτερο και να είσαι καλά. Καλό βράδυ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ πολύ, εύχομαι τα καλύτερα και σε εσένα!

      Διαγραφή
  13. Επειδή όλες και όλοι έχουμε περάσει παρόμοιες συναισθηματικές καταστάσεις έχουμε να σου πούμε ότι δεν είναι κάτι τρομερό και αν δεν βιώσεις και το συναίσθημα της απόρριψης είναι σαν να μην έζησες.
    Eλάχιστοι πρέπει να είναι οι άνθρωποι που δεν έχουν βιώσει κάποια στιγμή στη ζωή τους την απόρριψη.
    Τελικά αξίζει να το ζήσεις έστω μια φορά!
    Πίστεψε με!
    Τα φιλιά μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έτσι είναι Χριστίνα, μέσα στη ζωή είναι και αυτό, ο Θεός έχει ένα τέλειο σχέδιο για όλους μας, κάποιες φορές δυσκολεύομαι να το καταλάβω όμως..

      Ευχαριστώ και καλή συνέχεια!

      Διαγραφή
  14. Δεν ξέρω πως μπήκα σε αυτή την ανάρτηση Γιώργο μου και ούτε θεωρώ πως είμαι το κατάλληλο πρόσωπο για να δίνει οδηγίες χρήσεως...
    Το μόνο που μπορώ να πω είναι πως απ΄την ζωή μας περνούν πάρα πολλοί άνθρωποι, άλλους θα γνωρίσουμε από κοντά, άλλους δεν θα τους δούμε ποτέ (από επιλογή ή όχι)... Όλοι όμως θα μας αφήσουν το στίγμα τους και μένει σε εμάς να το διαχειριστούμε. Δεν είναι εύκολο, ούτε για εμένα ήταν και είναι... προχωράμε όμως Γιώργο μου και κρατάμε τα θετικά από όσα έρχονται και τα μαθήματα που πήραμε.
    Η ζωή συνεχίζεται, η ζωή είναι ωραία, χαμογέλα καλέ μου....κι όπως πολύ σωστά του βάζεις την ταμπέλα... c est la vie!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έτσι όπως τα λες είναι Λεβίνα μου. Ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο και τη συμπαράστάσή σου! :)

      Καλή συνέχεια σε όλους μας!

      Διαγραφή
  15. μαλιστα..τι μου θυμισες.. Αντε μην αρχισω γιατι δεν θα τελειωνω...
    Και ναι επειδη ειχα και εγω αναλιογη εμπειρια ,αυτο που καταλαβα παντως ειναι... μακρια απο ιντερνετικες σχεσεις.. Δυσκολα κρατανε .
    Ευχομαι να βρηλες την ακρη παντως.
    Καλο ξημερωμα Γιωργο μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αχ βρε Μαρία, σε ευχαριστώ που πήγες τόσο πίσω στις αναρτήσεις για μου γράψεις αυτά. Ναι, πλέον είμαι αρκετά καλύτερα. Η ζωή συνεχίζεται, τα πάνω-κάτω είναι μέσα στο πρόγραμμα και ο Θεός έχει ένα τέλειο σχέδιο για όλους.

      Εντωμεταξύ με το δικό σου σχόλιο έπεσε το ρεκόρ σχολίων σε μία ανάρτηση για το μπλογκ μου, το προηγούμενο ήταν 36, οπότε σου χρωστάω κέρασμα, χεχε!

      Καλά να περνάς!

      Διαγραφή

Blogs..