Παρασκευή 29 Αυγούστου 2014

Ακούω, βλέπω, συλλογίζομαι #9

Πριν φύγει ο μήνας, "χρωστάω" τη μηνιαία αυτή στήλη, έμπνευση της Ελευθερίας.


Ακούω

Μου το θύμισε στην προηγούμενη ανάρτηση η Μαρία Κανελλάκη, και το ακούω συνέχεια, αγαπημένος τραγουδιστής:


Ένα από τα αγαπημένα μου της μεγάλης Μπέλλου, τέλη Αυγούστους γεννήθηκε, τέλη Αυγούστου πέθανέ..


Επίσης, για να είμαστε ξηγημένοι, τέρμα το καλό παιδί, έχει τραβήξει το σκοινί, καιρό είχα να βάλω Ρίτα!


Και ένα αγαπημένο ξένο, έτσι γιατί μου αρέσει να τα κάνω αχταρμά :p


Βλέπω

Ένα βίντεο που μέσα σε 3-4 λεπτά παρουσιάζει πολύ απλά πώς οι άντρες και οι γυναίκες λειτουργούμε και σκεφτόμαστε διαφορετικά. Φυσικά είναι και σατιρικό-υπερβολικό σε ένα βαθμό, οι λέξεις-κλειδί εδώ είναι αμοιβαίες υποχωρήσεις και σεβασμός στην προσωπικότητα και τις προτιμήσεις όλων.


Συλλογίζομαι

Περί προβολής γύριζαν οι σκέψεις μου. Και δεν εννοώ προβολής ταινιών, αλλά ψυχολογικής προβολής. Τονίζω εδώ ότι όσα ακολουθούν θέλουν λίγο γερό στομάχι, οπότε, όποιον δεν έχει όρεξη να διαβάσει πράγματα που μπορεί να φανούν λίγο δυσάρεστα ή να χρειαστούν λίγο περισσότερη σκέψη, τον ευχαριστώ που έφτασε μέχρι εδώ.

Ψάχνοντας λοιπόν για το θέμα στο internet, έπεσα σε ένα άρθρο που, εμένα τουλάχιστον, μου φάνηκε πάρα πολύ ενδιαφέρον. Δυστυχώς είναι στα Αγγλικά, θα το παραθέσω στο τέλος, πρώτα όμως θα μεταφέρω εδώ στα ελληνικά κάποια πράγματα, ξεκινόντας από ένα παράδειγμα.

Έστω λοιπόν ότι έχουμε δύο κοπέλες, την Α και την Β, που σιχαίνονται τις κατσαρίδες (πράγμα όχι σπάνιο :p), σε σημείο που τρέχουν τσιρίζοντας όταν βλέπουν κάποια. Και δύο αγόρια, τον Γ και τον Δ, που δεν τις φοβούνται καθόλου, σε σημείο που τις σκοτώνουν άνετα με τα χέρια τους (σαν εμένα, καλά σχεδόν, βάζω χαρτί :p).

Σενάριο 1, το κακό: Κάθονται παρέα η Α με τον Γ, όταν ξαφνικά εμφανίζεται μία κατσαρίδα. Η Α βάζει τις φωνές, ο Γ ανταπαντά νευριασμένα, πως κάνεις έτσι σαν υστερική; Την σκοτώνει με τα χέρια του και η Α ακόμα πιο δυνατά, είσαι αηδιαστικός, φεύγω! Και οι δύο καταλήγουν στεναχωρημένοι..

Σενάριο 2, το καλό: Κάθονται παρέα η Β με τον Δ, όταν ξαφνικά εμφανίζεται μία κατσαρίδα. Η Β λέει, κατσαρίδα, μπλιαξ, δεν τις αντέχω. Ο Δ λέει, α, εγώ δεν έχω κάνένα πρόβλημα, θέλεις να πάω να την σκοτώσω; Η Β, ναι, σε παρακαλώ! Ο Δ την σκοτώνει, Η Β λέει ευχαριστώ, είσαι γλύκας, Ο Δ παρακαλώ, δεν κάνει τίποτα, και έτσι καταλήγουν και οι δύο χαρούμενοι και ικανοποιημένοι!

Παρατηρούμε εδώ ότι, και στις δύο περιπτώσεις, οι δύο πρωταγωνιστές νιώθουν τα ίδια πράγματα και δεν αλλάζουν το χαρακτήρα ή τις προτιμήσεις τους. Τι είναι αυτό που αλλάζει λοιπόν; Στο 1ο σενάριο ο ένας έκανε προβολή στον άλλο, με καταστροφικά αποτελέσματα.

Προβολή λοιπόν είναι όταν, πράγματα, σκέψεις, συναισθήματα, πράξεις δικά μας τα αποδίδουμε σε άλλους. Η πιο συνηθισμένη περίπτωση είναι όταν, απορρίπτουμε σε άλλους πράγματα τα οποία μας προκαλούν ντροπή ή πόνο να τα κάνουμε, λόγω των βιωμάτων μας και το πώς μάθαμε στο περιβάλλον που μεγαλώσαμε. Στην ουσία, όταν κοντράρουμε τους άλλους, τελικά κοντράρουμε κάποια δικά μας κομμάτια. Στο παράδειγμά μας, η Α πιθανώς μεγάλωσε σε ένα περιβάλλον όπου βίωσε παραμέληση, δεν ένιωθε απόλυτα ασφαλής να ζητάει πράγματα από τους άλλους, έμαθε να είναι αυτή που πάντα βοηθάει τους άλλους, ντρέπεται στην ιδέα να είναι λίγο πιο ανέμελη, η ανέμελη συμπεριφορά του Γ πυροδοτεί ακριβώς αυτές τις πληγές, όλα αυτά τα δυσάρεστα συναισθήματα, τα οποία προβάλει στον Γ, φωνάζοντάς του. Από την άλλη ο Γ, ίσως μεγάλωσε σε ένα περιβάλλον με πολλές τέτοιες έντονες συναισθηματικές αντιδράσεις που του προκαλούσαν δυσφορία ή/και έχει μάθει ότι είναι κακό να εκφράζεται συναισθηματικά, οπότε νιώθει υπερβολική δυσφορία απέναντι στη συναισθηματική αντίδραση της Α και της την προβάλλει φωνάζοντας.

Όλοι κάποιες στιγμές κάνουμε προβολές. Καμπανάκι ότι κάτι δεν πάει καλά χτυπάει όταν:

- Κατηγορούμε συχνά άλλους για τα συναισθήματά μας, ειδικά για τα αρνητικά.

- Νευριάζουμε συχνά και υπερβολικά με κάποια άτομα ή ιδέες ή/και μας βγαίνει μία υπερβολική τάση να τους αλλάξουμε ή να τους διορθωσουμε.

- Έχουμε συχνά την αίσθηση ότι δεν μπορούμε να ζήσουμε χωρίς κάποια άτομα ή ότι είναι τα μόνα που μας αγαπάνε πραγματικά.

- Όταν νιώθουμε ότι κάποια, συνήθως δυσάρεστα, πράγματα μας συμβαίνουν ξανά και ξανά.

Η συνειδητοποίηση των προβολών μας είναι όμως ένας από τα πιο ισχυρά θεραπευτικά εργαλεία που έχουμε στα χέρια μας. Στην ουσία, προβάλλοντας, επικεντρωνόμαστε στους άλλους, διότι μας είναι πραγματικά επίπονο να επικεντρωθούμε στον εαυτό μας. Αν κάποιος λοιπόν συνειδητοποιήσει την προβολή και ρωτήσει τον εαυτό του, γιατί το κάνω αυτό; Αυτομάτως αρχίζει η θεραπευτική διαδικασία. Οι απαντήσεις αρχικά μπορεί να είναι τρομακτικές, επίπονες, να συνειδητοποιήσουμε ότι κάπου μέσα μας κρύβεται ένα πληγωμένο, φοβισμένο, τρομαγμένο παιδί. Το παιδί αυτό μάθαμε να το παραμελούμε, μα αυτή η ιστορία ήταν ψεύτικη. Κάθε κομμάτι μας είναι κομμάτι του Θεού και αξίζει εξ'ίσου την αγάπη. Η αποκατάσταση αυτή της σύνδεσης και της αγάπης με τα κομμάτια μας αυτά οδηγεί τελικά στο κλείσιμο των πληγών, σε μία πιο πλήρη και γεμάτη ζωή..

Ορίστε όλο το άρθρο:

Personal Accountability – Reclaiming Our Judgments, Projections And Ourselves

---

Μετέχουν τα μπλογκ:

Αυτά, καλή συνέχεια σε όλους και χρόνια πολλά στους Αλέξανδρους-Αλεξάνδρες για αύριο! 

13 σχόλια:

  1. Από τα ακούσματά σου εγώ θα σταθω στο "μια ζωή πληρώνω αμαρτίες αλλονών"...χαχαχαχχα πολύ ωραίο το αρθράκι Γιώργο,πέρα για πέρα αληθινό!
    Καλό Σαββατοκύριακο!
    Φιλάκια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαχα, διαροχνική Ρίτα! Χαίρομαι που σου άρεσε, καλό υπόλοιπο Σ/Κ!

      Διαγραφή
  2. Καλησπερίζωωω! Πολύ ενδιαφέρον ο προβληματισμός που έθεσες στο τέλος με το θέμα της προβολής.
    Με το βίντεο θα διαφωνήσω, είναι ακραίο και εκφράζει από τη μία πεζά άτομα κι από την άλλη την υπέρ του δέοντος ρομαντικη που δεν καταλαβαίνει τι της γίνεται.
    Συνεπώς.. δεν υπάρχουν μόνο αυτές οι κατηγορίες γυναικών και αντρών στον πλανήτη!
    Καλό σαββατοκύριακο!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαίρομαι που σου άρεσε ο προβληματισμός, όσο για το βίντεο, τι να γίνει, δε μπορούμε να συμφωνούμε σε όλα. Πάντως το έγραψα και εγώ ότι είναι υπερβολικό-σατιρικό και συμφωνώ ότι δεν υπάρχουν μόνο αυτές οι κατηγορίες, υπάρχουν όμως και αυτές!

      Καλό υπόλοιπο Σ/Κ!

      Διαγραφή
  3. Γιώργο με εξέπληξες ευχάριστα! Αν και το ακούω σου σαφώς και κινείται εντελώς ξέχωρα από το βίντεο που ακουλούθησε και τη ψυχολογική ανάρτηση της Προβολής χάρηκα απίστευτα και με τα δύο!
    Το βίντεο όντως δείχνει (έστω και χιουμοριστικά) πώς το ίδιο γεγονός δύο άνθρωποι το βιώνουν και το ερμηνεύουν εντελώς διαφορετικά, πόσο μάλλον δύο άνθρωποι διαφορετικού φύλου που αποδεδειγμένα έχουν διαφορετικό τρόπο σκέψης και ανάλυσης.
    Έχοντας ασχοληθεί μέσω της πτυχιακής μου με τον ανθρώπινο εγκέφαλο και παρακολουθώντας έρευνες με τις εξελίξεις πάνω στο θέμα αυτό, να πω ότι η διαφορετική συμπεριφορά μας , σκέψη , αντιμετώπιση προβλημάτων (και πολλά πολλά άλλα) δεν οφείλονται μόνο στους περιβαντολλογικούς παράγοντες, στα στερεότυπα και στη διαφορετική ίσως ανατροφή μας αλλά κυρίως στη φυσιολογία και στις διαφορές του εγκεφάλου μας.
    (http://pharmacology.med.uoa.gr/energa_melh/dalla/Dalla2012.pdf)
    (http://www.terrapapers.com/?p=7783)
    Φυσικά με λίγο ψάξιμο μπορείς να βρεις άπειρα άρθρα και μελέτες στο διαδίκτυο.

    Από την άλλη πόσο δίκιο έχεις για την προβολή, ένας από τους κατεξοχήν μηχανισμούς άμυνας του εγώ. Όπως πολύ σωστά τονίζεις η ζημιά έγκειται στο ασχολούμαστε με τους άλλους και όχι με τα δικά μας συναισθήματα. Η στροφή μέσα μας είναι η καλύτερη αρχή. Αλλά αυτό απαιτεί γενναία απόφαση να ξεκινήσεις ένα εσωτερικό ψάξιμο, και μια παραδοχή που πιθανότατα στην αρχή πονάει! ( Εξού και μηχανισμός άμυνας)

    Πολύ ενδιαφέρουσα ανάρτηση. μπράβο Γιώργο!
    Καλό Σαββατόβραδο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. χάρηκα απίστευτα και με τα τρία ήθελα να γράψω :)))

      Διαγραφή
    2. Αριστέα χαίρομαι που χάρηκες και ευχαριστώ για το μακροσκελές σχόλιο!

      Ενδιαφέρον το ότι η πτυχιακή σου είναι πάνω σε αυτά τα θέματα. Εγώ δεν έχω τόσο στενή θέση, μου αρέσει όμως να ψάχνω άρθρα κ.λ.π. για τέτοια θέματα. Έλιωσα με τα αριθμημένα στο πρώτο που έβαλες, αν κατάλαβα σωστά είναι όλο σατιρικό-ειρωνικό;

      Καλό υπόλοιπο Σ/Κ!

      Διαγραφή
  4. Γεια :)
    Ωραία τα τραγούδια η αλήθεια είναι πως στην διάθεσή μου αυτή τη στιγμή ταίριαζε καλύτερα το τελευταίο!!!
    Πέθανα στο γέλιο με το videaki....αυτή η οπτική γωνία τελικά παίζει πολύ μεγάλο ρόλο.......χαχαχαχαχαχα
    Όσο για τον συλλογισμό σου....όντως ενδιαφέρον το κείμενο....και μάλλον έπιασα τον εαυτό μου να έχει κάποιες προβολές, νομίζω πως είναι καιρός να περάσω στην θεραπευτική μέθοδο!
    Να έχεις ένα υπέροχο βράδυ :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαίρομαι που γέλασες και σου φάνηκαν ενδιαφέροντα! Όσο για τη διάθεση, τι ναπω που και εγώ πασχίζω να φτιάξω τη δική μου, ελπίζω να αλλάξει σύντομα..

      Καλή συνέχεια!

      Διαγραφή
  5. Κυρίως για την αναφορά σου στην Μπέλλου, συγκινήθηκα πολύ. Το θυμόμουν κι εγώ πως τούτες τις μέρες είναι η επέτειος της γέννησης αλλά και του φευγιού της και ειλικρινά ενθουσιάστηκα που το είδα γραμμένο από σένα απόψε!
    Χαίρομαι που τυχαία σου θύμισα ένα αγαπημένο σου κομμάτι, με τον αξέχαστο Στράτο. Το βίντεο το χάρηκα, όσο και το αντίστοιχο ανέκδοτο που έχει κυκλοφορήσει. Σίγουρα όμως συμφωνώ με την άποψη της Κατερίνας για το ότι είναι ακραίο.
    Για την ψυχολογική προβολή, διάβασα με πολύ ενδιαφέρον το απόσπασμα που έβαλες. Για προσωπικούς λόγους και λόγω άσχημων εμπειριών στο παρελθόν, είναι μια παγίδα που έχω πέσει αρκετές φορές. Το έχω διαπιστώσει και είναι διαρκώς στις επιδιώξεις μου να το καταπολεμήσω. Δεν είναι εύκολη υπόθεση και θέλει πολύ προσωπική δουλειά. Όπως κατάλαβες, πάτησες φλέβα...
    Να'σαι καλά ρε Γιώργο! Έδωσες πολλά ερεθίσματα για συλλογισμό και σκέψη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρία χαίρομαι που σου φάνηκε ενδιαφέρουσα η ανάρτησή μου και που έγινα αιτία για προβληματισμό και σκέψη!

      Μπέλλου και Στράτος είναι αγαπημένοι μου και οι δύο.

      Όσο για το βίντεο, τα είπαμε και με την Κατερίνα..

      Καλή εβδομάδα και καλό μήνα!

      Διαγραφή
  6. Ενδιαφέρουσα η ανάρτησή σου! Το βίντεο πραγματεύεται απέξω-απέξω το θέμα της διαφορετικής οπτικής των ανθρώπων επάνω στο ίδιο γεγονός. Η λέξη-κλειδί για μένα, είναι "διάλογος"! Αν δεν ήταν το πρώτο ραντεβού εντυπωσιασμού και είχαν μιλήσει μεταξύ τους τα ζευγάρια για τις λεπτομέρειες με ειλικρίνεια, είμαι σίγουρη πως θα είχαν την ίδια οπτική πάνω στα πράγματα... ανεξάρτητα από το αν θα ήταν ικανοποιημένοι ή όχι από αυτή την οπτική. Πρόσεξες πόσο πιο εύκολο ήταν να κατανοήσουν ο ένας τον άλλο οι δυο φίλοι μεταξύ τους, μέσω του διαλόγου (οι γυναίκες από τη μία πλευρά και οι άντρες από την άλλη;)
    Όσο για το φαινόμενο της προβολής, έχεις δίκιο... αλλά είναι δύσκολο να ελεγχθεί πολλές φορές, ακριβώς γιατί βασίζεται στα πρότερα βιώματά μας. Θέλει πολλή δουλίτσα και δεν μπαίνουν πολλοί σε αυτή τη διαδικασία...
    Καλό μήνα να έχεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαίρομαι που σου φάνηκε ενδιαφέρουσα!

      Συμφωνώ στα όσα είπες για το διάλογο και την προβολή.

      Καλό μήνα!

      Διαγραφή

Blogs..