Παρασκευή 13 Απριλίου 2012

Σκέψεις Μ.Πέμπτης..

Μεγάλη Πέμπτη σήμερα, το απόγευμα ήμουν στο μετρό και κλασσικά μπήκε ένας από αυτούς ζητούν ελεημοσύνη. Προσωπικά πάντα βιώνω μία εσωτερική σύγκρουση με αυτό το θέμα, ξέρω ότι μάλλον οι περισσότεροι πουλάνε μούσι, χώρια που, ακόμα και να μην έχεις οικονομικό πρόβλημα, είναι ανθρωπίνος αδύνατο να δίνεις σε όλους. Όμως, αν κάποιος όντως έχει ανάγκη; Και αν τύχαινε να είχα εγώ ανάγκη, πώς θα ήθελα να με αντιμετώπιζαν; Αυτή τη φορά όμως έτυχε, δίπλα μου στο βαγόνι, να κάθεται ένας παπάς, σχετικά μεγάλος σε ηλικία και δεν ήξερα τι να σκεφτώ, όταν τον είδα να μην κάνει ούτε μία κίνηση να δώσει κάτι. Θα μου πείτε, εδώ ηγούμενος έκανε business με το κράτος, αυτό σε εντυπωσιάζει; Ο προβληματισμός μου όμως είναι γενικότερος, διότι στο κάτω κάτω τον συγκεκριμένο άνθρωπο δεν τον γνωρίζω προσωπικά, όμως κάτι συμβολίζει αυτό που εκπροσωπεί και ειδικά αυτές τις μέρες.. Στο στρατό, δύο φορές τουλάχιστον μέχρι στιγμής, έφαγα αμάσητο ψέμα-κόλπο άλλων. Είμαι εύπιστος τελικά, οφείλω να το παραδεχτώ. Υπερβολικά ρομαντικός; Δεν ξέρω. Εξακολουθώ πάντως να κάνω το <<χαζό>> αρκετές φορές, μακάριοι οι φτωχοί το πνεύματι είπε εκείνος, που τα πάθη του τιμούμε σήμερα, για αυτό σας αφήνω με μουσική που ταιριάζει στην περίσταση..

2 σχόλια:

  1. αχ αυτες οι αναλαμπες σου στα διαλειματα του στρατου!
    με το θεμα ελεημοσυνης εχω δυφορουμενες αποψεις, αλλα ρε φιλε παπα εστω για τα ματια του κοσμου δωσε κατι!
    τι να πω!
    καλη ανασταση και ευχομαι το αναστασημο φως να φερει την ελπιδα που ολοι αναζητουμε :-)!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χρόνια πολλά Κατερίνα, εύχομαι να πέρασες καλά ;)

      Διαγραφή

Blogs..