Και ξαφνικά σιωπή..
Απολογούμαι που έχω τόσο καιρό να περάσω από τη μπλογκογειτονιά και δεν ξέρω πότε θα βρω διάθεση να το κάνω.
Δεν την έχω ξεχάσει την εδώ παρέα. Έχω όμως αυτό το στοιχείο στο χαρακτήρα μου που όταν κάτι πάει πολύ άσχημα, ιδίως συναισθηματικά, απλά το σκέφτομαι συνέχεια, όλα τα άλλα πάνε πίσω, δεν μπορώ να συγκεντρωθώ σε τίποτα.
Δε θέλω να πω πολλά διότι δε μου αρέσει η ιδέα ούτε να κλαίγομαι, ούτε να κάνω βούκινο ή να εκθέτω άλλους δημόσια για προσωπικά θέματα. Από την άλλη όμως ίσως έχω ανάγκη λίγη παρηγοριά από φίλους ή τη γυναικεία οπτική σας..
Τρεις μήνες τώρα έχουμε πει την ιστορία της ζωής μας μέσω μειλ, σχεδόν καθημερινή επικοινωνία. Και επειδή είχαμε μια διαφωνία, μου λες τι; Είσαι καλό παιδί, στεναχωριέμαι που σε φέρνω σε αυτή τη θέση, αλλά δεν μπορώ να σου μιλάω όπως πριν; Είχαμε άλλη μία διαφωνία πριν 2 μήνες λες. Ωραία, μία διαφωνία το δίμηνο είναι ικανός λόγος για να παρατήσεις κάτι όμορφο που είχαμε τόσους μήνες; Και να πεις ότι σε έβρισα, ούτε καν, μόνο οι τόνοι ανέβηκαν λίγο. Μα και να σε έβριζα, ε, και; Αν με έβριζες εσύ, εγώ θα σε αγκάλιαζα και θα σου έλεγα πόσο σε αγαπώ.
Το μόνο που ήθελα ήταν να ακούσω επιτέλους τη φωνή σου, να σε γνωρίσω από κοντά. Και εσύ τι έκανες; Μου έδωσες το τηλέφωνό σου μετά τη δεύτερη διαφωνία, για να μου κάνεις το χατίρι λες, παρά το ότι είχες πάρει την απόφασή σου. Μου μίλησες τρία τέταρτα μόνο και μόνο για να πάρεις το αίμα σου πίσω, επειδή αμφισβήτησα τα συναισθήματά σου λέγοντας ότι δε νιώθω άνετα να μιλάμε μέσω μειλ αν δεν σε ακούσω από το τηλέφωνο διότι αφού το αποφεύγεις δεν είμαι καθόλου σίγουρος για το αν είμαι κάτι παραπάνω από κάποιον που απλά περνάς την ώρα σου ανταλάσσοντας μηνύματα, έχω πληγωθεί αρκετές φορές ανάλογα στο παρελθόν, δεν ξέρω αν είσαι ειλίκρινής με τα συναισθήματά σου.
Σου λέω μου λείπεις, έλα να το ζήσουμε, υπάρχει κάτι δυνατό ανάμεσά μας, εσύ όμως εμμένεις στην απόφασή σου λέγοντας σε ευχαριστώ άμετρα για όλα όσα μου έδωσες αλλά έτσι νιώθω. Μωρέ τι μας λες; Αν με ευχαριστείς, τότε μην με παρατάς, μείνε να βρούμε μαζί μία άκρη. Αλλιώς κόψε τις μ.., πες ένα δε σε γουστάρω και φύγε.
Εσύ είπες ότι τα συναισθήματα δεν είναι κουμπιά να τα πατάς και να αλλάζουν. Δάσκαλε που δίδασκες όμως, τα συναισθήματά σου προς τα εμένα τα έκανες Χριστουγεννιάτικο δέντρο από τα πολλά άναψε-σβήσε.
Εγώ πάντως δε μετανιώνω για τα όσα σου έδωσα. Έδωσα από την καρδιά μου και έχω ήσυχη συνείδηση. Για αυτό το έληξε αξιοπρεπώς χωρίς εντάσεις. Και όταν σου είπα ότι θα είμαι πάντα εδώ αν αλλάξεις γνώμη, το εννοώ απόλυτα. Δε θέλω να κρατάω κακία στην καρδιά μου. Σε συγχωρώ γιατί συγχωρώ τον εαυτό μου. Εξάλλου ήταν και δική μου επιλογή το ότι σε είχα τόσο καιρό στη ζωή μου. Μα μόνος μου δεν μπορώ να τα κάνω όλα, χρειάζομαι και τη δική σου βοήθεια.
Παρ'όλα αυτά, νομίζω ότι έχω κάθε δίκιο αυτή τη στιγμή να νιώθω πληγωμένος και αδικημένος..
Καλό Σ/Κ σε όλους!