Σάββατο 25 Φεβρουαρίου 2012

Και θα χαθώ..

Η ζωή πολλές φορές φέρνει περίεργα τα πράγματα, ειρωνεύεται..

Έτσι λοιπόν, εκεί που πάλευα μεταξύ εξεταστικής και των όσων συμβαίνουν στη χώρα μου να κρατήσω χαρακτήρα (συνειδητά απέφυγα τα πολιτικά σε αυτό το blog), ήρθε το χαρτί κατάταξης δύο μήνες νωρίτερα και μου έδωσε τη χαριστική βολή (πάει και το μούσι, το γλωσσοφάγαμε)!

Ήταν γραφτό, λίγο πριν κλείσω τα 5 χρόνια (το πρώτο post στο παλιό μου blog έγινε στις 28/2/2007), να βάλω μία άνω τελεία. Το περίεργο είναι ότι, αν και μετά από πολλές εμπειρίες ιντερνετικων επαφών, πλέον φυσάω και το γιαούρτι, νιώθω ότι, αν και δεν είμαι πολύ καιρό σε αυτή τη γειτονιά, έκανα μία παρέα. Ελπίζω βέβαια ότι, μέχρι την άλλη Δευτέρα που παρουσιάζομαι, αλλά και στις άδειες, θα βρω χρόνο να γράφω κάτι και εδώ. Οπωσδήποτε όμως, η συχνή παρουσία μου παύει για το επόμενο οκτάμηνο.

Θα χαθώ λίγο από το blog, όχι όμως και από την παρέα εδώ, δεν το θέλω σε καμία περίπτωση αυτό!


Τρίτη 14 Φεβρουαρίου 2012

Πεντέλη και Άγιος Βαλεντίνος

Πώς τα ταίριαξα αυτά τα δύο ίσως αναρωτιέστε..

Το Σάββατο βρέθηκα στην Πεντέλη και σκέφτηκα να ανεβάσω κάποιες φωτογραφίες ως δώρο, μαζί με τις ευχές μου, σε όσους ερωτευμένους γιορτάζουν σήμερα, του Αγίου Βαλεντίνου!


Όταν κοιτάς από ψηλά, μοιάζει η γη με ζωγραφιά..






Στην υγειά μας! Και του χρόνου να να λάβω κιόλας ευχές :p

Σάββατο 11 Φεβρουαρίου 2012

1 χρόνο αξύριστος!

Η διάθεσή μου τις τελευταίες μέρες είναι ασανσέρ και αυτό αποτυπώθηκε στην τελευταία μου ανάρτηση. Είπα λοιπόν, αυτή τη φορά, να βάλω κάτι πιο ανάλαφρο. Εντωμεταξύ, συνειδητοποίησα ότι αυτές τις μέρες κλείνει ένας χρόνος από την τελευταία φορά που ξυρίστηκα (όχι, δεν έχω γίνει πάτερ-hengeo, τα παίρνω με την κουρευτική που και που)! Οπότε το βρήκα, επ'ευκαιρία της επετείου, θα σας εξομολογηθώ γιατί το έκοψα!

Δοκιμάζω την πρώτη φορά και.. αστόχησα!


Δεν το έβαλα κάτω, ξαναδοκίμασα με ξυριστική μηχανή, αλλά..


Ε, μετά από όλα αυτά, πώς να μη μου μείνει τραύμα; Χα χα χα!

Καλό ξημέρωμα και καλό Σ/Κ σε όλους!

Πέμπτη 9 Φεβρουαρίου 2012

Αδαμάντινο Ιωβηλαίο


 Πριν τρεις μέρες η Βασίλισσα Ελισάβετ έκλεισε 60 χρόνια στο θρόνο, αδαμάντινη επέτειος ή αδαμάντινο ιωβηλαίο όπως το λένε..

Προσωπικά παραδέχομαι ότι στις δεσμεύσεις και τις σχέσεις δεν είμαι καλός. Για αυτό, πέρα από τις πολιτικές-κοινωνικές απόψεις, μου φαίνεται τεράστιο κατόρθωμα, οπότε δεν μπορώ παρά να ευχηθώ να τα εκατοστήσει!

Γενικά με πιάνει ένα δέος μπροστά σε όσους έχουν καταφέρει να διατηρήσουν κάτι για τόσα χρόνια. Ο γάμος της επίσης έχει ήδη ξεπεράσει τα 60 χρόνια, αυτοί που μένουν δίπλα μας έχουν ξεπεράσει τα 50 (χρυσή επέτειος) και πάνε για τα 60.

Είναι όμως μόνο δέος ή μήπως και ανάμιξη οργής, θλίψης, ζήλιας, δεδομένου ότι εγώ δεν έχω καταφέρει να έχω σχέση ούτε για μία βδομάδα (εκτός αν πιάνεται κάτι στα 7 μου);

Έχω αποδεχτεί πλέον ότι την περισσότερη ζωή μου θα την περάσω μόνος, δεν μπορώ να αλλάξω το πως γεννήθηκα. Μπορώ βέβαια να κάνω ότι μπορώ, να σπάσει έστω για λίγο η παγωνιά..

Καλό βράδυ σε όλους! :)

Κυριακή 5 Φεβρουαρίου 2012

Μοιραία βιβλία

Μετά από τόσες πάσες παιχνιδιών που έλαβα, ώρα να αντεπιτεθώ :p

Η ιδέα μου ήρθε από ένα παλιό θέμα στο blog του Νίκου Δήμου. Το παιχνίδι είναι απλό λοιπόν, περιγράψτε ένα βιβλίο που υπήρξε για σας μοιραίο. Όχι μόνο από την οπτική του πόσο σας άρεσε, αλλά γενικά που σας στιγμάτισε, χαράχθηκε μέσα σας είτε επειδή άλλαξε τον τρόπο που βλέπετε τα πράγματα είτε επειδή συνδυάστηκε με κάποιο σημαντικό γεγονός.

Ξεκινάω εγώ..

Θα σας μιλήσω για το Ούτε θύμα ούτε θύτης του Μιχάλη Γιαννουλέα. Το βιβλίο αυτό είναι ένας οδηγός για την αυτοεπιβεβαιωτική συμπεριφορά (στα αγγλικά assertive), δηλαδή το να επικοινωνείς ευθέως τις ανάγκες και τα συναισθήματά σου (ακόμα και τα αρνητικά), με σεβασμό όμως στις ανάγκες και τα συναισθήματα των άλλων. Το βιβλίο αυτό ήταν ένας από τους καθοριστικούς παράγοντες που με βοήθησαν στον να αντιμετωπίσω τις κοινωνικές μου φοβίες, τον φόβο μήπως στεναχωρήσω ή ενοχλήσω τους άλλους και να γίνω λιγότερο παθητικός. Το έχω διαβάσει 2-3 φορές και συμβουλευτεί πάρα πολλές ακόμα. Ίσως ακουστεί υπερβολικό, αλλά ναι θεωρώ ότι με έκανε να αλλάξω τον τρόπο που βλέπω κάποια πράγματα π.χ. στις αντιπαραθέσεις, ξέρω πλέον πότε έχω όντως υπερβεί τα όρια και πότε η αρνητική αντίδραση είναι πρόβλημα του άλλου, οπότε ξυδάκι!

Επί της ευκαιρίας, να ευχαριστήσω και δημόσια το άτομο που μου το πρότεινε αλλά και τον κύριο Γιαννουλέα.

Πάσα δίνω στους Levina, Άιναφετς, Βιργινία (Μελωδικά ταξίδια), Ξύλινο Ιππότη, StorymanSays, ΛΙΑΚΑΔΑ, nin@

Ολοκλήρωση..

Κάτι λείπει, κάτι λείπει, που να είναι;


Μέσα στον καθένα μας!


Άνθρωπε γνώρισε τον εαυτό σου και θα γνωρίσεις τους θεούς και το Σύμπαν..   Δελφικό ρητό

Καλό ξημέρωμα και καλή Κυριακή σε όλους! :)

Σάββατο 4 Φεβρουαρίου 2012

7 things

Παίρνω πάσα από την ΛΙΑΚΑΔΑ, οπότε πάλι αναβάλλονται άλλα που είχα στο μυαλό μου, όχι βέβαια ότι δεν τα καταφέρνω και από μόνος μου να έχω 3 θέματα στο μυαλό μου και τελικά να μη γράφω τίποτα :p

Στο προκείμενο, 7 πράγματα για μένα που δεν ξέρετε..

1) 1984

2) 1.69

3) 59

4) Έχω 2 μαθησιακές δυσκολίες αλλά άνω του κανονικού iq (όσοι διάβαζαν το παλιό blog μου κάτι ξέρουν αλλά δεν πειράζει..)

5) Είμαι αιώνιος φοιτητής στη Σ.Ε.Μ.Φ.Ε.

6) Έχω FCE (lower) στα Αγγλικά αλλά απέτυχα στο PCE (proficiency) και δεν το ξαναεπιχείρησα :p

7) Αγαπημένο φρούτο μου είναι η φράουλα.

Κάτι διάβασα και για ένα βραβείο, αλλά δεν έχω ιδέα αν το πήρα και εγώ, πρέπει να το πασάρω, να το βάλω κάπου στο blog μου ή δεν ξέρω τι άλλο. Για το παιχνίδι πάντως κάνω πάσα στους:

Levina, Άιναφετς, Βιργινία (Μελωδικά ταξίδια), Ξύλινο Ιππότη, StorymanSays

Καλό απόγευμα σε όλους!

Τετάρτη 1 Φεβρουαρίου 2012

Μουσικός αχταρμάς

Άλλο είχα στα σκαριά να γράψω, όμως τα κατάφερα πάλι να κάνω ανάρτηση μαζί με τους βρικόλακες, οπότε είπα να το αναβάλω για αύριο και να ευχηθώ καλό μήνα τώρα με κάτι πιο σύντομο, ένα τραγούδι που άκουσα πρόσφατα πρώτη φορά, έγινε αμέσως από τα αγαπημένα μου και ήθελα να το βάλω και στο blog μου κάποια στιγμή:


Το τραγούδι αυτό όμως το θυμήθηκα όταν έγραφα την προηγούμενη ανάρτηση, στο σημείο που ρώταγε πότε κλαίω, επειδή την πρώτη φορά που το άκουσα δάκρυσα. Και εντελώς συνειρμικά, μου ήρθε το οι άντρες δεν κλαίνε του Στράτου Διονυσίου, που επίσης μου αρέσει πολύ:


Εντελώς άσχετα και μόνο στο δικό μου μυαλό θα μπορούσα να τα συνδέσω! Χαχαχα!

Καληνύχτα και καλό μήνα λοιπόν, με έναν μουσικό αχταρμά made by Hengeo!

Blogs..